سنگاپور برای سالمندان چه کرد؟

بنا بر تعریف سازمان‌های جهانی، شهرهای دوستدار سالمند به مناطقی اطلاق می‌شود که سازه‌ها و خدمات خود را با توجه به نیازها و ظرفیت‌های موجود و ایجاد هماهنگی میان آن‌ها، در دسترس افراد مسن و برای رفع نیازهای آن‌ها قرار می‌دهد.

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مواجهه با برخوردهای نامناسبی که با سالمندان صورت می‌گیرد، خصوصا در جوامعی که جمعیت آن‌ها رو به پیری است، منجر به مطرح شدن سؤالاتی درمورد چگونگی برخورد جوامع، خصوصا شهرهای دوستدار سالمند، نسبت به جمعیت سالخورده‌شان می‌شود. برای مثال سنگاپور، شهری با جمعیت رو به پیری و البته دوستدار سالمند است که شبکه‌ای اجتماعی به صورت یک آژانس عمومی برای ثبت‌نام سالمندان خود در سازمان‌های دولتی رفاهی و مردمی ایجاد کرده که هدف و وظیفه آن دسترسی به سالمندان منزوی و انتشار اطلاعاتی در مورد فعالیت‌های اجتماعی شهر برای آن‌ها است. از سوی دیگر مسئولان این شهر کارت‌هایی در اختیار اشخاص پیر و کم‌توان قرار داده‌ است که با نزدیک کردن آن به سیستم تعبیه‌شده در پایین چراغ‌های راهنمایی و رانندگی، زمان بیشتری برای رد شدن از خیابان در اختیار آن‌ها قرار می‌دهد.

تمهیدات شهری معمولاً متناسب با نیازهای افراد جوان‌تر و تواناتر شکل می‌گیرد، با این حال گنجاندن دیدگاه‌های سنگاپور سالمند در برنامه‌ریزی‌های شهری و توسعه مجدد شهر برای اطمینان از مساعد بودن محیط برای سالخوردگان و نیز تشویق آن‌ها به ادامه زندگی زندگی و مشارکت در فعالیت‌های مدنی، بسیار حائز اهمیت است. البته این مسأله بسیار فراتر از زیرساخت‌های شهری است. چرا که لازم است نیازهای سالمندان در حین انجام فعالیت‌های روزمره هم‌چون استفاده از خدمات حمل و نقل عمومی یا خرید مایحتاج روزانه در مغازه‌های شلوغ و غیره نیز مورد توجه قرار گیرند.

فراتر از تلاش‌های حمایتی دولتی، لازم است مدارس، ادارات و سایر محیط‌های کاری نیز نسبت به افزایش آگاهی دانش‌آموزان و کارمندان خود درباره سالمندان و نیازهای آن‌ها اقداماتی به‌عمل آورند. چراکه هرچند پروژه‌های مشارکت در جامعه که در این نهادها مورد حمایت و توجه قرار دارد، شرکت‌کنندگان را به بازدید از خانه‌های سالمندان دعوت می‌کند اما اشکال مختلف مشارکت در زندگی روزمره آن‌ها، چه در داخل و چه خارج از خانه را موردتوجه قرار نمی‌دهد.

یکی از راهکارهایی که می‌توان برای رفع این مشکل ارائه داد، آموزش جوانان سنگاپوری برای شناختن علائم توهم یا انزوای اجتماعی سالمندان یا آموزش مکالمه به لهجه‌های چینی یا مالایی و حتی نحوه برخورد و صحبت با سالمندان است که آن‌ها را قادر می‌سازد تا راحت‌تر با نسل‌های قدیمی ارتباط برقرار کنند. با توجه به جمعیت رو به پیری سنگاپور، تقویت روابط بین نسل‌ها در خانواده و اجتماع و انجام چنین اقداماتی بسیار ضروری به نظر می‌رسد.

کد خبر 397762

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.