به گزارش ایمنا، تنها چند مایل دورتر از پایتخت مالدیو که یکی از پرجمعیت ترین جزایر کره ی زمین است، جزیره ی تیلافوشی Thilafushi یعنی محل دفن زباله های شهری مالدیو قرار گرفته است؛ اما تیلافوشی همیشه یک جزیره زباله دانی نبوده بلکه در حقیقت یک تالاب بکر بوده است.
در دسامبر ۱۹۹۱، تصمیمی مبنی برای استفاده از این تالاب به عنوان محل دفن زباله های تولید شده ناشی از صنعت توریسم گرفته شد. در عرض یک ماه زباله ها به این جزیره انتقال پیدا کردند. چاله های بزرگی در دل ماسه کنده شد و زباله های رسیده از ماله و سایر جزایر قابل سکونت مالدیو داخل این چاله ها ریخته شده و سپس با یک لایه نخاله های ساختمانی پوشانده و در نهایت، هم سطح ماسه های سفید شد.
همزمان با بزرگ شدن این جزیره، دولت زمین های آن را به صنایعی همچون ساخت قایق، بسته بندی سیمان و سایر کاربری های انبارداری بزرگ مقیاس اختصاص داد. امروز، بیش از ۳۰ کارخانه، یک مسجد و خانه های حدود ۱۵۰ مهاجر بنگلادشی در این جزیره واقع شده است. مهاجرانی که هر روز حدود ۳۳۰ تن زباله رسیده به این جزیره را غربال می کنند. آنقدر زباله به این جزیره سرازیر می شود که مساحت آن هر روز یک متر مربع افزایش می یابد.
برخی از این زباله ها امروز با جریان های اقیانوسی حرکت کرده و باعث آلودگی سواحل ماله و نقاط غواصی اطراف آن شده است. طرفداران محیط زیست در این مسئله قایقرانان را نیز دخیل می دانند چرا که به طور مستقیم زباله های خود را داخل تالاب تخلیه می کنند زیرا تخلیه اصولی و مناسب زمان بر است و می تواند تا هفت ساعت طول بکشد.
زباله های این منطقه آنقدر مسئله ساز شده است که یکبار در سال ۲۰۱۱ تخلیه زباله در این جزیره ممنوع اعلام شد. هم اکنون بخش هایی از این زباله ها به هند صادر می شود تا در آنجا مورد بازیافت قرار بگیرد.
منبع: عصر ایران
نظر شما