آیا جاده‌های آسفالتی و بتنی زندگی ما را تهدید می‌کند؟

توسعه برخی زیرساخت‌ها برای کاهش ترافیک خودروهای موتوری و آلودگی ناشی از آن‌ یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های مسئولان شهری در چند دهه اخیر است اما افزایش جاده‌های آسفالتی و بتنی تاثیرات مخربی بر کره زمین گذاشته است.

به گزارش سروس ترجمه ایمنا، این روزها بیش از یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون خودروی سواری در سراسر جهان در حال حرکت است که این تعداد روز به روز افزایش می‌یابد. اتمسفر زمین روزانه مقدار بسیار زیادی از گازهای منتشر شده از سوخت موتور خودروها را به خود جذب می‌کند و در نتیجه باعث آلودگی هوا می‌شود.

اما تمام نگرانی‌ها و مشکلات، به انتشار گازهای مضر ناشی از سوخت خودروها ختم نمی‌شود؛ توسعه جاده‌ها و پارکینگ‌ها برای افزایش ظرفیت تردد و نگهداری خودروهای موتوری نیز باعث ایجاد مشکلات فراوانی برای کره زمین شده است. بتن و آسفالت مواد اصلی بکار برده شده در احداث جاده‌ها و پارکینگ‌ها است که کره زمین را تحت تاثیر مخرب قرار می‌دهد. 

آسفالت و بتن باعث کاهش منابع می‌شود

نفت خام ماده اصلی تشکیل دهنده آسفالت است؛ در ساخت بتن نیز از سنگ، ماسه و سیمان استفاده می‌شود تا بافتی محکم به وجود آید. حفاری، استخراج، ساخت و بکار بردن این مواد برای احداث جاده‌ها و پارکینگ‌ها فرآیندهایی بسیار هزینه‌بر بشمار می‌رود. خوشبختانه نوآوری‌ در صنعت منجر به پیشرفت‌های چشمگیری در حفظ منابع شده است و شرکت‌هایی که احداث جاده‌ها را بر عهده دارند، روش‌هایی را بکار گرفته‌اند که طبق آن می‌توان از بتن‌ها و آسفالت‌های قدیمی و ترکیب آن‌ها با مصالح تازه استفاده دوباره کرد. اگرچه این اقدام باعث کاهش مصرف منابع می‌شود بااین حال، تولید آسفالت و بتن نیازمند مصرف بالایی از انرژی است.

آسفالت و بتن آلودگی آب را همراه دارد

پروژه‌های احداث جاده‌ها و پارکینگ‌ها مستلزم شبکه‌های زهکشی پیشرفته است تا در نتیجه آب باران از سطوح دفع و در نتیجه از وقوع سیل جلوگیری شود. جریان آب روی سنگفرش‌ها باعث آلودگی آب می‌شود چرا که آلودگی‌های سطح بتن و آسفالت وارد آن می‌شود. آب آلوده به سمت شبکه‌های فاضلاب شهری حرکت می‌کند و در نهایت در رودخانه‌ها، دریاها و چشمه‌ها جریان پیدا می‌کند.

آسفالت و بتن گازهای گلخانه‌ای مضری تولید می‌کند

آسفالت ماده‌ای با ترکیب آلی فرار به شمار می‌رود که در هنگام تولید آن میزان زیادی از گازهای گلخانه‌ای مضر وارد اتمسفر می‌شود. فرآیند تولید بتن از سیمان نیز نیازمند حرارت بالا و در نتیجه انتشار ترکیبات آلی فرار است. علاوه‌براین، هنگام آسفالت کردن جاده‌ها، مقدار زیادی مواد مضر در هوا منتشر می‌شود که همین امر نیز باعث افزایش آلودگی هوا می‌شود. در بعضی نقاط جهان، مسئولان برای رنگ‌آمیزی پارکینگ‌ها و جاده‌ها از موادی با ترکیبات آلی فرار استفاده می‌کنند که این اقدام آن‌ها هنگام ساخت این فضاها مشکل دیگری را به وجود آورده است.

راه‌حل‌ها و اقدامات موقتی

آسفالت و بتن به عنوان مقاوم‌ترین مواد همچنان به طور گسترده‌ای برای احداث خیابان‌ها و پارکینگ‌ها بهکار برده می‌شود با این حال، مهندسان عمران جاده‌ای اخیرا تلاش کرده‌اند مواد مناسب‌تری را جایگزین این دو ماده کنند.  مسئولان برای به حداقل رساندن کاهش منابع طبیعی از تکنولوژی پیشرفته برای استفاده مجدد و بازیافت مواد بتنی و ساخته شده از آسفالت، بهره گرفته‌اند.

مهندسان عمران جاده‌ای به منظور حل نسبی مسئله زهکشی آب از بتن و آسفالت نفوذپذیر استفاده می‌کنند تا از این طریق مواد زائد و آلوده سطح زمین را به زیر زمین هدایت کنند. مهم‌ترین چالشی که این تکنولوژی با آن مواجه است، ایجاد پایداری لغزش در جاده‌هایی با تردد بسیار بالا است که البته مهندسان در تلاشند با نوآوری‌های خود این مشکل را نیز برطرف کنند.

به منظور کاهش آسیب‌های ناشی از ترکیبات آلی فرار به اتمسفر نیز از نوعی رنگ با کیفیت بالا و سازگار با محیط زیست برای زیباسازی پارکینگ‌ها و خیابان‌ها استفاده می‌شود. رنگ جدید از روغن تجدیدپذیر دانه سویا ساخته می‌شود که علاوه بر ایجاد خطوط پایدار، میزان تاثیرات مخرب زیست‌محیطی را به حداقل می‌رساند.

کد خبر 396794

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.