پژمان میرکریمی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا در مورد تحریم های جدید آمریکا و کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس گفت: پس از تشکیل سازمان ملل متحد و تعیین مرزهای سیاسی کشورها، احتمال بروز جنگی از نوع جنگ ایران و عراق بسیار کم است. نقش جامعه بین الملل در معادلات بین المللی به تدریج افزایش پیدا کرده و باعث تثبیت مرزهای سیاسی کشورها شده است. از اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم، جنگ های نظامی جای خود را به جنگ های اقتصادی و نیابتی داده اند. با نگاهی به تاریخ می بینیم که جنگ میان اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده هرگز ممکن نبود. این دو ابر قدرت در زمینه توانایی نظامی، توانایی شکست یکدیگر را نداشتند. آمریکا با جایگزینی جنگ اقتصادی به جای جنگ نظامی، در مقابل حکومت شوروی ایستاد.
وی افزود: با توجه به رشد و بلوغ سیاسی کشورهای جهان و ایجاد قطب های جدید و نزدیکتر شدن کشورها به مفهوم استقلال، به تدریج کارکرد جنگ اقتصادی کم و کمتر شده و جامعه جهانی با عقلانیت بیشتری تصمیماتش را عملی می کند. امروز موضع گیری های منطقه ای جامعه جهانی خلاف میل ایالات متحده است و این نشانگر افول سیاست های یک جانبه گرایی آمریکا و گرایش بیشتر کشورهای جهان به سیاست های جامعه جهانی و سازمان ملل متحد است. کشورهای جهان تمایلی به تشدید تحریم ها علیه ایران و سایر کشور ها ندارند. حمایت کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس از تحریم های آمریکا علیه ایران نمایان کردن شکاف و زاویه سیاسی میان مشی و آرمان های جمهوری اسلامی ایران با کشورهای منطقه است و این مهم به خودی خود می تواند دامنه منازعات و جنگ های نیابتی از جمله جنگ های اقتصادی را گسترش دهد.
این کارشناس حقوق بین الملل ادامه داد: اتحاد جماهیر شوروی با وجود داشتن اسلحه های استراتژیک گسترده در قاره آمریکا و سراسر جهان و انبوهی از کلاهک های هسته ای، در جنگ اقتصادی با آمریکا از پا درآمد. جنگ بین ایران و عراق از آخرین جنگ های نظامی میان کشورها است. امروز آمریکا به ارزش اقتصاد در ساختار قدرت جهانی پی برده و با دستاویز قرار دادن قدرت اقتصادی خود، ایران و چین را وارد جنگی اقتصادی کرده است. تحریم های اخیر شش کشور عربی و آمریکا در راستای تشدید و تداوم جنگ اقتصادی علیه جمهوری اسلامی است.
میرکریمی اظهار کرد: سال هاست که ملت های منطقه از دو بعد مذهب گرایی و ملی گرایی با یکدیگر در تضاد هستند. در بعد مذهب گرایی شاهد جنگ های نیابتی مذهبی با خسارات جبران ناپذیر در سطح منطقه بوده ایم اما در بعد ملی گرایی باید این مسئله را به عنوان آتش زیر خاکستر دانست. هرکدام از ملت های منطقه دارای پیشینه تاریخی بوده و این پیشینه در مرتبه و جایگاه بالای فرهنگی آنان بسیار ارزشمند است و نباید با ترویج جریانات ملی گرایی عرب (پان عربیسم)، ملی گرایی ترک (پان ترکیسم)، ملی گرایی ایرانی (پان ایرانیسم) و ملی گرایی کرد (پان کردیسم) این پیشینه را از بین برد.
وی تصریح کرد: مولفه ملی گرایی ملت های منطقه یکی از مهمترین ابزارها در دست دیکتاتورهای بین المللی برای ایجاد رویارویی بین ملی گرایی و مذهب گرایی و آغاز جنگ های ملی و مذهبی در منطقه است. سران، مسئولان و مردم کشورهای منطقه باید با احترام به باورهای خود به عقاید ملی و مذهبی یکدیگر برسند. سران کشورهای منطقه باید جریان و وجود هر دو اندیشه مذهب گرایی و ملی گرایی را به رسمیت شناخته و با هر دو تفکر در منطقه کنار آمده و از این جریان ها به عنوان فرصتی برای تعدیل اختلافات استفاده کنند.
این کارشناس حقوق بین الملل افزود: تنش در لبنان و عراق، معلول تشدید و توسعه فساد اداری و اقتصادی است. زمانی که مردم لبنان و عراق تاثیر اقتصاد را در زندگی خود مشاهده نکنند و زمام اداره سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و دیگر امور کشورشان را در یک حلقه بسته ببینند صدای اعتراضشان بلند خواهد شد و در این زمان است که صاحبان نفوذ برای به محاق بردن اعتراضات مردمی دست به کار می شوند تا ویرانی هایی را در ابعاد مختلف به نام معترضان به وجود آورند؛ در حقیقت شبه دموکراسی لبنان و عراق پاسخگوی مشکلات اقتصادی این کشورها نیست. دیکتاتوری های نوین و پنهان موجود در این کشور ها اجازه شکوفایی اقتصادی را نمی دهد؛ تقسیم قدرت در لبنان صورت گرفته است اما از سال ۱۹۹۲ تاکنون "نبیه بری" رئیس مجلس، رفیق حریری و سعد حریری نخست وزیران لبنان بوده اند.
میرکریمی تصریح کرد: حلقه بسته اطرافیان حاضر در قدرت موجب شده تا در کشوری به ظاهر دموکراتیک، دیکتاتوری پنهان شکل گیرد و این خود مهمترین عامل برای آغاز اعتراضات مردمی است؛ اعتراضات در عراق نیز شبیه به همین ماجراست. همه این مخاطرات باعث بروز مشکلاتی گسترده در آینده دو کشور خواهد شد. باید از وجود تقابل میان مذهب گرایی و ملی گرایی جلوگیری شود و راهکارهای حدید ارائه کرد تا در متن خود همزمان مذهب گرایی و ملی گرایی را به همراه داشته باشد و حامیان هر دو اندیشه را اقناع کند.
وی خاطرنشان کرد: نمی توان رویکرد جمهوری اسلامی را پیش بینی کرد اما جریان ملی گرایی عرب سعی دارد از اعتراضات مردم در این دو کشور به نفع خود بهره برداری کند. در چنین شرایطی باید حزب الله و حشد الشعبی و دیگر گروه های سیاسی و نظامی نزدیک به جمهوری اسلامی ایران محتاطانه عمل کنند. بروز هرگونه اشتباهی توسط این گروه ها آتش اعتراضات مردم این دو کشور را شعله ور تر کرده و عامل مشکلات موجود در کشورشان را ایران خواهند دانست. تمکین به خواسته های معترضان، همراهی با آنان و کمک به استقرار اراده مردم در روند تحولات توسط حشدالشعبی و حزب الله قدم بزرگی در راه منافع جمهوری اسلامی ایران خواهد بود. اعتماد مردم عراق و لبنان به ساختار سیاسی اقتصادی موجود از بین رفته و بهتر است گروه های همسو با ایران کنار مردم بایستند.
نظر شما