وی با اشاره به مطالعاتی که در خصوص خدمات مردم اصفهان به لهستان داشته و نوشتن مقالعه ای در این باب، گفت: در قسمتی از مقاله با اشاره به دولت مردان لهستانی میگوید: "دولت مردان لهستانی فراموش نکنید اصفهان میزبان شما بوده و اصفهان شهر بچه های لهستان نامیده شده است."
این مدرس دانشگاه افزود: موضوع ما بررسی مناسبات اجتماعی فرهنگی مهاجران لهستانی با ایرانیان است و بیشتر سعی شده مطالعه در اصفهان صورت گیرد.
وی افزود: بُعد زمانی که در نظر گرفته شده طی سال های ۱۳۲۱تا ۱۳۲۴ شمسی برابر با ۱۹۴۲الی۱۹۴۵ میلادی است در جنگ جهانی دوم باحمله المان و شوروی به لهستان در کمتر از یک هفته لهستان به اشغال المان و شوروی درامد که پیامد های بدی را داشت صدها هزار لهستانی به مناطق شرقی اورال و سیبری منتقل شدند و شرایط بدی را سپری میکردند هلن استلماخ در مستند فصل زندگی میگوید:" شاید یک وعده غدا به انها هم داده نمیشد."
گودرزی ادامه داد: اتفاقی که سرنوشت لهستان تغییر میدهد حمله غافلگیر المان به شوروی بود که بعد از آن تصمیم گرفتند اسرای لهستانی به نیوزلند هند مکزیک بریتانیا و ایران منتقل شوند؛ تعداد بسیاری از آوارگان از استان خراسان وارد ایران شدند که شرایط سختی را دارا بودند و بخاطر احتمال داشتن بیماری های واگیردار همانند حصبه و وبا دوماه قرنطینه شدند.
وی تصریح کرد: هلن استلماخ که آخرین بازمانده لهستانی بود میگوید طی سال های اسارت نام روزها و ماه ها را فراموش کرده بودیم و به تنها چیزی که میاندیشیدیم مرگ بود به افرادی که از دنیا میرفتند غبطه میخوردیم زیرا آنها از رنج و گرسنگی نجات مییافتند در واقع خوردن یک وعده غذای گرم بزرگترین آرزوی هر پناهنده لهستانی بود و ورود به ایران پایان آلام پناهندگی لهستانی بود.
این مدرس دانشگاه اظهار کرد: به نقل از هلن میگویم زمانی که در ایران استقرار یافتیم و مورد استقبال و پذیرایی ایرانیان قرار گرفتیم همه چیز برای ما پایان یافت و آن روزهای سخت تبدیل به یک رویا شد و تنها حسرت و آه آن روزهای سخت در دهن ما باقی ماند شهر اصفهان و مردم آن سهم بسزایی در رسیدن به این آرامش داشتند.
گودرزی گفت: باغ بزرگ و مجلل شاهزاده صارم الدوله در محدوده غرب اصفهان از جمله مراکزی بود که به این کودکان اختصاص یافت فضای روح بخش این باغ تاثیر بسیاری در تقویت قوای جسمی و روحی پناهندگان لهستانی داشت.
وی افزود: صومعه خیریه خواهران فرانسوی نیز به عنوان دومین موسسه برای کودکان انتخاب شد و سومین موسسه در خانه پدر مقدس لازار سویسی بنا شد.
این مدرس دانشگاه گفت: همین عامل باعث شد اصفهان شهر بچه های لهستان نامیده شود حامی مالی این موسسات جمهوری لهستان بود و نمایندگان وزارت کار و امور اجتماعی لهستان به نمایندگی از کشور خود در ایران خدمت میکرد.
وی افزود: به دنبال حمله متفقین در شهریور۱۳۲۰ش /۱۹۴۱م کمبود خوار و بار و غله یکی از مشکلات اصلی مردم ایران بود؛ شهرهایی که میزبان متفقین و پناهندگان لهستانی بودند از جمله مردم شهر اصفهان با کمبود مواد غذایی و سوخت مصرفی دچار تشویش و اضطراب شدند در گلپایگان، نجف اباد، مبارکه و برخی دیگر از شهرستان های توابع استان اصفهان مردم گرسنه شورش کردند .علاوه بر قحطی کمبود آذوقه تورم و بیداری تیفوس تلفات جانی بسیاری بر جای گذاشت.
گودرزی تصریح کرد: بنابراین دولت به همراه روسای دولت متفق در ایران تلاش بسیاری در راستای رفع نیاز مهاجران داشتند.
وی افزود: درواقع کمبود مواد غذایی و واقف نبودن متصدیان خرید از نرخ اجناس تورم زیادی در بازار ایجاد کرده و موجب سو استفاده برخی از دلال ها شده بود بنابراین دولت تصمیم گرفت تا لیستی از مایحتاج مهاجرین را در اختیار شهرداری ها گذاشته تا از تماس خرید لهستانی با کسبه جلوگیری کنند.
این مدرس دانشگاه اظهار کرد: بدو ورود بچه های لهستانی به اصفهان مراکزآموزشی ویژه ای دایر شد و کتاب نیمکت و کلیه وسایل تحصیل برای آن ها فراهم شد و مهاجران لهستانی در مدت زمانی که در ایران بودند با انتشار چند روزنامه بدون سانسور در روشنگری اذهان مردم سهم بسزایی داشتند.
نظر شما