به گزارش خبرنگار ایمنا، سیدعبدالرزاق موسوی در مراسم افتتاحیه هفته فرهنگی آلمان در شیراز که شب گذشته(پنجشنبه) در حافظیه برگزار شد، اظهار کرد: تحقیق، تفحص و تأمل در راستای شناخت شخصیتهای مؤثر در میان ملتها میتواند میزان و معیاری قابل اعتنا برای شناخت هرچه بهتر آنان باشد و در این میان با قیاس این شخصیتها و تأثیرات متقابل مستقیم و یا غیرمستقیم آنها بر یکدیگر، فارغ از بُعد مکان و زمان، میتوان قضاوتی نسبتاً عادلانه پیرامون زبان مشترک ملتها داشت.
وی دلدادگی گوته به حافظ را زبان مشترک زیبا، تاثیرگذار و دلنشین میان دو ملت ایران و آلمان دانست و افزود: صحبت پیرامون شخصیت رفیعِ "گوته" به عنوان یک اندیشمند، متفکر، هنرمند و شاعر بزرگ غربی که ابتدا از طریق آیات قران کریم با فرهنگ شرق آشنا گردید و سپس با ابیات سعدیِ شیرینسخن و بعدتر و بیشتر حافظ لسانالغیب این آشنایی را عاشقانه به یک ارتباط معنوی و روحانی مبدل ساخت، آنقدر آسان نیست که در این زمان اندک و البته با مطالعاتی سطحی بتوان به آن پرداخت.
رئیس شورای اسلامی شهر شیراز تصریح کرد: تاثیر شگرف حافظ بر این بزرگمرد آلمانی را پس از دست یافتن او به اولین دیوان کامل حافظ میتوان دید که فریاد تحسین سر داده و به گفتهی خود ناگهان دریافت که با اثری مواجه است که تا آن روز مانند آن را ندیده بود و این تحیر تا آنجا ادامه یافت که گوته، در از همه به روی خود بست، برای آنکه با حافظ شیرازی به خلوت نشیند.
وی ادامه داد: قرابت و دلداگی گوته به حافظ و ادبیات شرق تا آنجا عمق یافت که در سن 65 سالگی دیوان شرقی را نوشت که در رابطه با تاثیر شعر ایران بر ادبیات آلمان از بهترین نمونههاست.
موسوی اضافه کرد: دو اندیشمند با چندین قرن فاصله زمانی و هزاران کیلومتر فاصله مکانی، یکی در شرق و دیگری در غـرب عالم، با تشابهاتی چون اوضاع نابسامان اجتماعی و سیاسی، تعصبات خشک و تاریک اندیشانه زمان خود در ستیز بودند. هر دو دوستدار جمال و حقیقت بودند و کمال مطلق یعنی خدا را میجستند.
وی با بیان اینکه هنوز ابعاد زیادی از وجوه شخصیتی این دو نفر و تاثیراتشان بر محیط پیرامون و متأخرین خود ناشناخته مانده است، خاطرنشان کرد: تاکنون از حوزههای مشترک فرهنگی، اجتماعی، علمی و به طور خاص ادبیات و آثار فاخر این دو شاعر بزرگ ایران و آلمان برای تبدیل یونیفرمهای جنگ و ستیز به دست دوستی و محبت، به قدر کافی بهره نبردهایم. بهرهگیری از این ظرفیتها و تبدیل سربازخانههای جنگی به اتاقهای گفتگو نیز از رسالتهای مشترک فرهیختگان دو کشور است.
نظر شما