سید اصغر محمود آبادی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به مستند انار به تهیه کنندگی محمد حسین لطیفی وگارگردانی خشایار محمود آبادی، اظهار کرد: این فیلم مستند روابط طولانی و ارزشمند ایران و کشوری بافرهنگ و تمدن چین را از زمان اشکانیان، ساسانیان، دوره اسلامی و حتی دوران اخیر را نشان می دهد.
این استاد تاریخ ادامه داد: در واقع این فیلم مستند نشان خواهد داد که این دو ملت بزرگ در شرق و غرب آسیا توازن فرهنگی داشته اند و ارتباطشان با هم علاوه بر موارد تجاری یک ارتباط ارزشی و معنوی بوده است که بر این اساس می توان گفت این دو ملت قرابت هایی در جاده ابریشم پیدا کرده اند، که تا زمان صفویان ادامه داشته است.
محمودآبادی اضافه کرد: در نتیجه ما می توانیم بگوییم که این مستند داستانی یک نگاه تماشایی از آثار ایران در چین و آثار چین در ایران را به لحاظ فرهنگی، اجتماعی و ادبی به نمایش می گذارد.
وی تصریح کرد: بازیگر این مستند داستانی، یک خانم چینی است که سخت تحت تاثیر فرهنگ، آداب و عادات ایرانیان قرار می گیرد و دیدن قرابت های بین این دو ملت آسیایی باعث شادی وسر افرازی او می شود و همین مسائل در چین نیز رخ می دهد.
این استاد با اشاره به پژوهش هایی که برای این مستند انجام داده است، گفت: پژوهش های آن در ارتباط با روابط فرهنگی، اقتصادی و دینی ایرانیان در چین وحضور اقتصادی چینیان در ایران دوران کهن است. ما در جست وجوی ریشه های فرهنگی این روابط که قرن ها به دلایل مختلف قطع شده بود، هستیم.
وی ادامه داد: متوجه شدیم که دو فرهنگ ایران و چین بسیار به هم نزدیک هستند اگر چه در برخی موارد به لحاظ سیاسی ما از چینی ها برتر بودیم و در مقابل، آن ها به لحاظ فرهنگی از ما قوی تر بودند که دلیل آن هم روشن است، کشور ما یک سرزمین مشکل دار بود چراکه از هر طرف با مسائل سیاسی، اقتصادی و مشکلات دیگر روبه رو بود و همسایگان به سامانی نداشت اما چینی ها یک کشور منزوی بود.
محمود آبادی ادامه داد: چینی ها به کوه های بلند و دریاها و... معتقد بودند و کمتر با جهان این سو رابطه داشتند در نتیجه آن ها نسبت به ایرانیان بیشتر متکی به خود شدند. چین در معرض غارت های فراوان قرار نگرفت در صورتی که ایران در طول تاریخ هم به لحاظ سیاسی و هم فرهنگی و اقتصادی مورد غارت قرار گرفته است.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: البته نمی توان همه این مسائل را در این مستند داستانی به نمایش گذاشت اما گاه گذری بر این نابه سامانی هایی که ایران و چین داشتند ومانع ارتباطات آن ها می شد می زنیم.
محمود آبادی در خصوص علت به نمایش گذاشتن این پژوهش ها در قالب مستند داستانی، گفت: مستند سازی یک هنر جدید است که مخاطب را جذب می کند، مستند نگاه علمی و آکادمیک به موضوع است و در کنار آن هم داستانی وجود دارد که بتواند نقطه چین های مستند را پر کند.
وی با اشاره به وجه تسمیه این مستند، افزود: رئیس جمهور چین در یک سخنرانی گفته بود که انار میوه ای است که از ملت ایران به ما رسیده است و برای ما تبدیل به یک سمبل زندگی زمینی شده است که عبارت از تکثر، تولد و گسترش تولید است. آن ها تکثر دانه های انار را در جمعیت خود می بینند و زیبایی، شکوه وجلوه های این میوه را با سنت ها، آثار و آداب زندگی خودشان تطبیق می دهند.
محمود آبادی با اشاره به تغییر نام بازیگر چینی این مستند به انار، گفت: این خانم نام خود را به انار تغییر داد تا نشان دهد که انار از ایران به چین رفته است وآن جا سمبل زندگی، سازندگی، زیبایی وخانواده کثیر شده است.
وی با بیان اینکه انار در ایران مفهوم دیگری دارد به اینگونه که دانه های انار تکثر و زندگی را نشان می دهند و رنگ قرمز آن نشان دهنده مرگ است، ادامه داد: انار مرگ را متوقف می کند و زندگی جدید را به ما نشان می دهد اما مردم چین چون اعتقادات ما را ندارند آن را صرفا علامت زندگی می دانند.
وی درخصوص مراحل ضبط فیلم گفت: بخش اول فیلم در ایران ضبط شده است که بیشتر حرکتی در آثار تاریخی ایران به ویژه مساجد و کاخ های دوره صفویه در شهر زیبای اصفهان است.
این استاد دانشگاه ادامه داد: بخش هایی از آن در بازار است که زندگی عادی مردمی که در یک شهر تاریخی روی زمین تاریخی راه می روند را نشان می دهد چراکه اصفهان یک شهر تاریخی است و هرجای آن پا بگذاریم روی زمین تاریخی قدم گذاشته ایم.
محمودآبادی افزود: بنابراین آن بخش از مستند انارکه مربوط به ایران است را ضبط کرده ایم و فقط باید قسمت مربوط به کشور چین را ضبط کنیم وتا قبل از ۲۲ بهمن این کار انجام خواهد شد.
نظر شما