عباس نصر اصفهانی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا با اشاره به ظرفیت همه پرسی در قانون اساسی اظهار کرد: طبق قانون اساسی همه پرسی یکی از راه‌های اداره کشور بر اساس آرای عمومی است که در ردیف انتخابات درج شده است. این کار می‌تواند موجب قوام بیشتر نظام و نقش آفرینی بیشتر مردم در رویدادهای گوناگون شود ولی در کشور ما این مهم به تابو تبدیل شده است به طوری که حرف زدن در مورد آن نیز جرات و جسارت می‌خواهد.
وی ادامه داد: وقتی بالاترین مقام اجرایی کشور یعنی رئیس جمهور از رفراندوم سخن می‌گوید، قطعا بیش از همه نسبت به مسائل آگاهی داشته است و چنین ضرورتی را به عنوان یک مدیر ارشد احساس کرده است بنابراین نباید بی توجه از تذکر او گذشت.
این تحلیلگر مسائل سیاسی افزود: اگر از دیدگاه مردمی نگاه کنیم، باید برخی مسائل را با صندوق رای زودتر حل و فصل می‌کردیم. اما مشکلات اجرایی و نتیجه چینش نیروهایی که باید همه پرسی را برگزار کنند و یا صدای طبل و دهل تک صدایی صدا وسیما را که به خاطر می‌آوریم، ناامید شده و تصمیم می‌گیریم به دنبال چنین مسائلی نرویم.
نصر ادامه داد: احساس پیوند، نقش آفرینی و اقناع نسل جدید در تعیین حاکمیت از ضرورت هایی است که ارتباطی به خوب یا بد بودن حاکمیت ندارد. نو خواهی و تجدید شوندگی نیاز ذاتی نسل‌های جدید است. نگاهی جامعه شناسانه به تاریخ پرفراز و نشیب ایران نشان می دهد بسیاری حاکمان ایرانی به این اصل بها نمی‌دادند و به همین دلیل بر می افتادند.
وی گفت: مصلحان جهان تصمیم گرفتند انتخابات را جایگزین زور شمشیر و خونریزی کنند تا جوامع به عرصه انقلاب کشیده نشود. ما نیز باید برگ رای را جانشین کنیم.
این تحلیلگر مسائل سیاسی با اشاره به انقلاب شکوهمند اسلامی، گفت: نسلی که انقلاب کرد می‌دانست چه می‌کند اما آن نسل امروز کمتر از ۱۰ درصد جامعه را تشکیل می‌دهد و نباید خواست ذاتی چند نسل بعد از خود را نادیده بگیرد. نمی‌توان نقش خواهی، تحول جویی و تکامل طلبی نسل جدید را قربانی مطلوب های گذشته خویش کرد. طبق قانون اساسی حق نداریم اصل نظام را به همه پرسی بگذاریم اما موارد فراوانی وجود دارد که می‌توان با برگزاری رفراندوم در آن ها تحولات اساسی ایجاد کرد.
نصر افزود: سیاست های کلان باید به آرای عمومی گذاشته شود تا کشور به اتکای آرای ملت اداره شود. مردم باید در تعیین این قوانین نقش داشته باشند. موارد سرنوشت ساز مطرح در تاریخ انقلاب نیز باید به رای گذاشته شود. مردم از اینکه برخلاف قانون اساسی نقش مشهودی در مدیریت کلان ندارند احساس خوبی ندارند.
وی ادامه داد: اوج تحول‌خواهی جوان از ۱۵ تا ۲۵ سالگی است. ما چهار نسل از این تحول‌خواهان را پشت سر گذاشته‌ایم و هیچگاه پاسخ اقناع کننده‌ای به آنها نداده ایم.
نظر شما