بسوز ای دل که امروز اربعین است

اربعین به معنای چهلم است و بیستم صفر را که چهل روز بعد از شهادت امام حسین(ع) در روز عاشورا است؛ "اربعین حسینی" یا "روز اربعین" می‌نامند.

به گزارش ایمنا، ۲۰ صفر در ایران تعطیل رسمی است و شیعیان در این روز عزاداری می‌کنند. راهپیمایی اربعین شیعیان به سوی کربلا، به یکی از مهم‌ترین و گسترده‌ترین مراسم عزاداری شیعیان جهان، تبدیل شده و در زمره بزرگ‌ترین اجتماعات مذهبی جهان قرار گرفته است.

گرامی‌داشت اربعین سالار شهیدان حضرت حسین بن علی(ع) در میان شیعیان آن حضرت از اهمیت و ارزش ویژه‌ای برخوردار است از دیدگاه بسیاری از صاحب‌نظران و مورخان شیعه و اهل سنت، مبنای تاریخی چنین بزرگ‌داشتی، ورود اهل بیت به کربلا در اولین اربعین حسینی (سال 61 هجری) و دفن سرهای مطهر شهیدان به ویژه سر مقدس امام حسین(ع) در کنار پیکرهای مطهر آن‌هاست.

به بهانه این روز عظیم شاعران مختلف اشعاری سروده‌اند که نمونه‌های از این شعرها در این نوشتار ارائه شده است.

رفتند یاران و به کوی جان رسیدند

تا محضر خورشیدی باران رسیدند

وادی به وادی با ستون‌ها، با علم‌ها

شور نجف تا کربلا، شوق حرم‌ها

رفتند با نام حسین و مهر حیدر

تا اربعین عشق و عاشورای دیگر

با یاد زینب (س) درد را بیدار کردند

موکب به موکب عشق را دیدار کردند

رفتند تا اندوه زینب (س) را بفهمند

اسطوره‌ی نستوه زینب (س) را بفهمند

رفتند تا سرداری سر را ببینند

رفتند عاشورای دیگر را ببینند

رفتند تا بین حرم‌ها ره بپویند

عطری، نشانی از گل نرگس بجویند

با حسرت آن جاده تنها ماندم این‌جا

رفتند و من از کاروان جا ماندم این‌جا

هرچند مشتی سوز و اشک و آه شد دل

شادم که با آن کاروان همراه شد دل

مصطفی محدثی‌خراسانی

شنیده بود که این‌بار باز دعوت نیست

کشید از ته دل آه و گفت: قسمت نیست

بیا به داد دل تنگ ما برس ای عشق!

اگر که حوصله داری، اگر که زحمت نیست

غمی است در دل جامانده ‌های کرب‌وبلا

که هرچه هست، یقین دارم از حسادت نیست

میان ما که نرفتیم و رفته‌ها، شاید

تفاوتی‌ست در آغاز و در نهایت نیست

همیشه آن‌که نرفته است، بی‌قرارتر است

همیشه آن‌که نرفته است، کم‌سعادت نیست

و آن کسی که در این راه اهل دل باشد

مدام اهل گله کردن و شکایت نیست

خودش نرفت و دلش را پیاده راهی کرد

نباید این‌همه دل‌دل کند که فرصت نیست

مریم کرباسی

نشد که پر بزنم عشق آن حوالی را

ببخش بر من مسکین شکسته‌بالی را

نشد که پای پیاده به درگهت برسم

و تحفه آورم این دست‌های خالی را

منی که چله‌نشین غم توام مولا

نشدکه همدل و همره شوم موالی را

نشد عراق غمت را بگریم از دل و جان

بدل به آه کنم این شکسته‌حالی را

دوباره چشمه جان‌بخش اربعین جوشید

نشد که درک کنم حال آن زلالی را

بگو بگو "به کدامین دعات خواهم یافت"؟

بگو کجا برم این حسرت سوالی را؟

ببار حضرت باران به شوره‌زار دلم

ببر ز سینه من داغ خشکسالی را

چکید قطره اشکی و از غم تو سرود

قبول کن ز من این شعر ارتجالی‌ را

سعید سلیمان‌پور

ملایک گریه می‌کردند با ما اربعینش را

خدا شش‌گوشه کرد از روز عاشورا زمینش را

رسیده جبرییل از آسمان در بعثت حضرت

تسلی می‌دهد تا روز عاشورا امینش را

قسم داده به عاشورا خدا در شطی از آیات

قسم خورده اگر در سوره‌ها زیتون و تینش را

شهادت بود سهم حضرت ارباب و یارانش

زمین هم می‌کشید اطراف او دیوار چینش را

نوشته روی دجله با خطوط موج، ثارالله ‌

و می‌ساید فرات از شرم بر خاکش جبینش را

چه توفانی است، ابری با صدای رعد می‌گرید

کشیده روی صورت نازکای آستینش را

فرستاده خدا از آسمان توفان نوحش را

فرستاده خدا از آسمان حبل‌المتینش را

فرستاده خدا ارباب و وحی نهی از منکر

نگهدارد برای عالمی، ارباب، دینش را

چه قوم نازنینی می‌روند از کربلا تا عرش

فرستاده خدا این بندگان دست‌چینش را

نه تنها عاشقان حضرتش، حتی خدا امروز

فرستاده‌ست تا کرب‌وبلا روح الامینش را

هادی خورشاهیان

کد خبر 393712

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.