به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، منچستر دومین کلانشهر بزرگ انگلیس و مرکز اقتصادی منطقه شمال غربی آن است که برخلاف دیگر شهرهای انگلستان، جمعیت آن رو به جوان شدن است. این امر منجر به افزایش جمعیت دانشجویی شهر و نیز بالا رفتن جذابیت آن برای متخصصان جوانی است که در جستجوی محلی مناسب برای کار و زندگی هستند. این مسأله باعث انزوای سالمندان شده و آن‌ها را با نابرابری‌های بیشتری مواجه ساخته است. شرایط اقتصادی و اجتماعی جامعه نیز نقش بسزایی در تشدید این امر دارد.
از سوی دیگر تنها بخش کوچکی از سالمندان این شهر درآمد دارند و اکثریت آن‌ها در مناطق محروم زندگی می‌کنند. بنابراین به منظور تغییر این وضعیت نابسامان برای سالمندان و با هدف سازگار کردن جامعه با آن‌ها، منچستر اقدام به پیاده‌سازی برنامه‌های دوستدار سالمندان کرد.
منچستر اولین شهر انگلیسی به حساب می‌آید که با برنامه‌ای تحت عنوان "منچستر، دوست سالمندان" (AFM)، در سال ۲۰۱۰ رسما به برنامه سازمان جهانی بهداشت (WHO) در زمینه مناسب‌سازی جوامع برای سالخوردگان پیوسته است؛ البته این برنامه در سال ۲۰۰۳ با عنوان "ارزشمندی سالمندان" (VOP) راه‌اندازی شده بود.
اساس کار AFM بر مبنای استراتژی پیری این شهر قرار دارد و در نظر دارد فضایی عالی برای روال زندگی افراد سالمند فراهم کند. این استراتژی در سال ۲۰۱۷ مجددا به‌روزرسانی شد و هدف آن ایجاد شهری است که با افزایش سن شهروندان، استقلال، سلامتی، روابط قوی اجتماعی و فرهنگی و دسترسی سالمندان به مشاغل سالم و باکیفیت حفظ شود.
مسئولان شهری منچستر بر این باور هستند که سالمندان، نمایندگان و صدای جوامع برای شکل دادن به زندگی در شهرها هستند. آن‌ها همچنین معتقدند که باید تمامی نابرابری‌ها و رفتارهای تبعیض‌گرایانه‌ای که به دلیل بالا رفتن سن بر سالخوردگان تحمیل می‌شود، به چالش کشیده شود.
استراتژی کهنسالی منچستر، بر مبنای مشارکت‌های مؤثر در بخش‌های عمومی، داوطلبانه و خصوصی، تمرکز بر ایجاد مشاغل محلی و ارتباط ویژه با دانشگاه‌های شهر طرح‌ریزی شده است و تعامل این بخش‌ها با سالخوردگان و استفاده از تجربه و توانایی نفوذ و تأثیر آن‌ها در محوریت آن قرار دارد.
این استراتژی شامل سه اولویت موضوعی شامل ۱) ایجاد محله‌هایی دوستدار سالمند با دسترسی به خدمات مناسب، مسکن، اطلاعات و فرصت‌های مناسب اجتماعی، فرهنگی یا اقتصادی، ۲) توسعه خدمات سازگار با سن و سال برای حفظ ارزش و احترام سالمندان و ۳) حمایت از برابری سنی و مقابله با افکار منفی تأثیرگذار بر اعتماد به نفس، عزت نفس و بهزیستی ذهنی سالمندان می‌شود.
از جمله اقدامات صورت گرفته به منظور تحقق این اهداف نیز عبارتند از توسعه انجمن‌های محلی برای پیاده‌سازی خدمات دوستدار سالمندان به بهترین شیوه ممکن، تشکیل کمپین Take A Seat به منظور آماده‌سازی لوازم رفع احتیاجات سالمندان در جامعه، ایجاد یک گروه پشتیبانی شامل بیش از ۵۰ شغل و مهارت برای سالمندان، همکاری مستقیم با شبکه‌های کارفرمای مستقر در منچستر برای افزایش آگاهی از رویکرد دوستی با سالمندان، انتشار اخبار مثبت مربوط به فعالیت‌های دوستدار سالمندان در سطح شهر و تدوین استانداردهای چگونگی صحبت با سالمندان در ادرات و سازمان‌ها.
پیاده‌سازی این برنامه، مبتنی بر همکاری و مشارکت است و سالمندان نقش اصلی را در آن ایفا می‌کنند. برای مثال از سال ۲۰۰۴ تاکنون هر هشت هفته جلسه شورای سالمندان منچستر برگزار می‌شود و تمامی ۱۵ عضو آن را افراد مسن تشکیل می‌دهند که نقش بسزایی در شکل‌گیری برنامه‌های استراتژیک و گسترش سیاست‌های دوستدار سالمندان این شورا دارند.
مجمع دوستانه سالمندان نیز دارای ۱۰۰ عضو از افراد مسن و نمایندگان گروه‌های سالمندان است که صدای آن‌ها را به گوش مسئولان می‌رسانند. برنامه‌ریزی برای تحقق استراتژی ایجاد فضای عالی برای کهنسالی نیز بر عهده گروه هدایت کننده AFM قرار دارد که با گرد هم آوردن نمایندگان ارشد شورا، بخش‌های قانونی، داوطلبانه و فرهنگی در کنار هم، بر اجرای فعالیت‌های مربوط به اولویت‌های تعیین شده نظارت مستقیم دارد.
یک مجمع فرهنگی نیز که از ۱۰۰ عضو سالمند داوطلب تشکیل شده است، وظیفه کمک به افزایش مشارکت فرهنگی سالخوردگان در شهر و ارتقای فرهنگی دوستی با سالمندان را بر عهده دارد. گروه کاری این بخش شامل بیش از ۳۰ سازمان فرهنگی هنری در شهر می‌شود که منجر به برقراری پیوند، ارتباط و دسترسی بیشتر سالمندان با فرهنگ شهرها می‌گردد.
ترجمه از: مریم زمانی، خبرنگار ایمنا
نظر شما