روایتی از ۲۳ اسیر نوجوان

به گزارش خبرنگار ایمنا، فیلم سینمایی «بیست و سه نفر» دومین ساخته مهدی جعفری است؛ جعفری، از مدیران فیلمبرداری مطرح سینمای ایران است که از کارهای او می‌توان به مدیریت فیلمبرداری فیلم‌های «بارکد»، «دهلیز» و «خط ویژه» اشاره کرد. او مستند «۲۳ نفر و آن یک نفر» را تولید کرده بود و حالا به سراغ فیلم سینمایی آن «بیست و سه نفر» رفته است.

فیلمنامه به خوبی از پسِ وضعیت اسارت برآمده، حتی مخاطب از تصمیم بچه‌ها هم ابراز رضایت می‌کند. جایی که بچه‌ها تصمیمی می‌گیرند که با شکوه است اما در عمل خیلی عاقلانه نیست. چون مسئولان عراقی قصد آزادی‌شان را دارند ولی ‌آن‌ها نمی‌خواهند بروند.

برخی معتقدند که این فیلم مشکل اجرا دارد هر چند صمیمانه و لطیف، نوجوانانه و کودکانه، «بیست و سه نفر» را روایت کرده جاهایی می‌توانست از آن خشونت متداول سینما استفاده کند. وقتی شکنجه می‌شوند خیلی مخاطب نمی‌تواند با این صحنه‌ها همزادپنداری کند و کارگردان باید از تکنیکی استفاده می‌کرد که ضرب موضوع گرفته نمی‌شد.

شاید بسیاری در بحث انتخاب بازیگر بگویند کارگردان باید از بازیگران مشهور استفاده می‌کرد ولی تمهید کارگردان غلط نبوده و از بازیگرانی استفاده کرد که تا به حال جلوی دوربین نرفته بودند و برای مخاطب هم همین ناآشنایی جذاب‌تر بود. با این کار راهبردی کارگردان حسّ درست‌تری به مخاطب القاء شد و بسیاری اعتقاد دارند که «بیست و سه نفر» به خاطر نوستالژی‌سازی که می‌تواند برای خانواده‌های ایرانی ایجاد کند در میان مردم محبوب خواهد شد.

«بیست و سه نفر» اما قهرمان مشخصی ندارد و این طلایی‌ترین انتخابی است که نویسنده فیلمنامه و کارگردان فیلم می‌توانست به عنوان راهبرد و استراتژی فیلم برگزیند. مهدی جعفری به درستی تشخیص داده قهرمان این فیلم تمام «بیست و سه نفر» هستند نه یکی از آن‌ها و به درستی تشخیص داده همه این «بیست و سه نفر» در کنار هم تشکیل سیمرغ می‌دهند؛ در واقع همه این‌ها با هم قهرمان هستند. برای همین می‌توان گفت فیلم به واقعیت موضوع نزدیک‌تر شده است.

این فیلم مجوز اکران خود را دریافت کرده است و در صف نمایش قرار دارد و به زودی روی پرده سینما اکران می‌شود.