به گزارش خبرنگار ایمنا، سرمربی تیم رئال که این تیم را سه سال پیاپی قهرمان لیگ قهرمانان اروپا کرد، بعد از کنار گذاشته شدن توسط پرز، تابستان گذشته با درخواست پرز رئیس باشگاه رئاا مادریر به این تیم بازگشت، اما نتوانسته دوران درخشان قبل را بدون رونالدو با رئالی ها تکرار کند.
همه بازگشت ها شیرین نبوده اند، ولی همه شان هم چنین زود به نوعی بی تفاوتی نرسیده اند. پرس پس از دریافت پاسخ منفی پوچتینو و کنته پی محبوب دیرآشنایش رفت، سراغ زیزویی که گویی همیشه برگ برنده اروپایی در جیب داشت.
ولی شرایط بهتر نشدند. رئال در بیش از ۵۰ درصد بازی هایش از بدو بازگشت زیدان باخته، برخلاف سولاری اخراج شده که در نزدیک ۷۰ درصد بازی ها پیروز شده بود.
مصدومیت آسنسیو و رودریگر دردسرساز بوده اند ولی تازه واردها هم ندرخشیدند. فرلاند مندی آمده از لیون در دفاع چپ یا لوکا یوویچ در حمله، حتی هازارد. میلیتائو سرانجام در غیبت راموس طی نبرد با پاریسن ژرمن کنار واران در قلب دفاع قرار گرفت. شبی که دیماریا ۲ گل زد و مردان توخل سه هیچ برنده شدند. گل سوم بازتابنده فروپاشیدگی رئال بود و نشان می داد چرا حسرت کلین شیت ماندنی شده.
تغییر سیستم از دیداری به دیدار دیگر هم پرسش آور بوده؛ ترکیب چهار، سه، سه برابر وایادولید با ایسکو- بنزما - بیل یا چهار، چهار، دو مقابل ویارئال با یوویچ - بنزما و بی اعتنایی به سرعت بیل و هازارد.
زیدان هرگز مربی تاکتیکی بزرگی قلمداد نشده و برگ برنده اش افزایش انگیزه بازیکنان بود، ولی رنگ و رخ آن صمیمیت پریده و حتی کورتوا هم نزول کرده. زمزمه رابطه سرد زیدان و پرس در دهان ها می چرخد. پرس سیصد میلیون خرید کرده، ولی سردرد دوران پسا رونالدو ادامه یافته و تیم بازسازی نشده.
بی بی سی در اشاره به بازگشت زیدان تکه شعری از
فلیکس دنیس را آورده: هرگز بازنگرد، هرگز. هرگز آینده ای را که شکل داده ای از دست مده. هرگز روی پُلی که آن را به آتش کشیده ای پا مگذار.
نمایش های نا امیدکننده‌ی کورتوآ در چند بازی اخیر باعث شده بود که چهارشنبه شب گذشته همه منتظر درخشش ناواس در دروازه‌ی پاریس باشند و بخواهند این پیغام را به زیدان برسانند که چه اشتباهی را در مورد مرد کاستاریکایی مرتکب شده. کورتوا مطابق انتظارات ضعیف کار کرد، اما نمایش تیم زیدان هم به قدری بد بود که ناواس فرصتی برای اثبات توانایی هایش نداشت!
اما در آن سمت زمین باز هم کسی بود که بخواهد ارزش های خودش را به مادریدی ها یادآور شود. آنخل دیماریا که در دوران حضور مورینیو یکی از سه ضلع تهاجمی سفیدپوش‌های مادریدی بود و بازی های فوق العاده‌ای را به نمایش می‌گذاشت، با آمدن گرت بیل جایگاهش را در سمت راست خط حمله‌ی رئال از دست داد. آنچلوتی اما با بازی دادن آنخلیتو در خط میانی باز هم توانست از توانایی‌های مرد آرژانتینی در راه فتح اروپا استفاده کند!
با آمدن خامس رودریگز، اما دیگر جایی برای فرشته‌ی آرژانتینی در رئال نبود و دیماریا مادرید را به مقصد منچستر ترک کرد. دست تقدیر دیماریا را در فصلی جلوی رئال قرار داد که خامس و بیل علیرغم میل باطنی زیدان در مادرید ماندگار شدند و به علت مصدوم بودن دیگر ستارگان می‌توانستند بازی کنند!
دیماریا با درخشش در بازی چهارشنبه شب برابر رئال نه تنها کیفیت بالای خودش را پس از چند فصل دوری از رئال به رخ مادریدی ها کشاند، بلکه رئالی ها را یاد ستارگانی انداخت که چند سال گذشته به راحتی از رئال جدا شدند و در تیم های دیگر تبدیل به مهره های تاثیرگذار شدند!
نظر شما