به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، پیاده‌رو بودن بخشی ثابت از روند بهبود وضعیت شهرها است و میزان آن با بررسی تعداد اموری تعیین می‌شود که بدون نیاز به اتومبیل‌ها به انجام می‌رسد. در جوامع امروزی فراهم آوردن امکان پیاده‌روی برای شهروندان امری پویا و منوط به برنامه‌ریزی برای ایجاد شهرهای مردم‌محور است.
احداث پیاده‌رو منافع بسیاری برای اقتصاد محلی دارد و مساوات را در جوامع به وجود می‌آورد. تأثیر بی‌نظیر پیاده‌رو در اقتصاد شناخته شده است و برنامه‌ریزان شهری با بررسی‌های دقیق آن را به اثبات رسانده‌اند. برخی از آن‌ها به منظور دفاع از اهمیت چنین موضوعی با دقت کامل مسائلی همچون فروش در شهرهای پیاده‌رو و اجرای آن به عنوان یکی از گام‌های ایجاد شهر بهتر را تشریح کرده‌اند.
البته لازم به ذکر است که مفهوم خیابان‌های مردم‌محور منوط به تغییر شیوه‌های برنامه‌ریزی شهری برای ایمن‌سازی معابر و فراهم‌آوردن امکاناتی همچون رستوران، بانک، سالن‌ها، فروشگاه‌ها، مغازه‌ها و سایر وسایلی است که مردم به آن‌ها نیاز دارند. بنابراین ساده نیست که ساختار چندین ساله شهری را از محوریت اتومبیل‌ها به محوریت مردم تغییر داد با این حال تأسف‌بار است که در اکثر شهرهای جهان زندگی کردن وابسته به وجود اتومبیل‌ها است و بدتر آنکه در این شهرها افرادی زندگی می‌کنند که توانایی مالی لازم برای خرید یک وسیله نقلیه موتوری را ندارند.
بنابراین باید خاطر نشان کرد که هرچند پیاده‌روسازی شهرها قیمت املاک را بالا می‌برد ولی به معنای جایگزینی طبقات اجتماعی در شهرها و اعیان‌سازی آن‌ها نیست. پیاده‌روسازی شهرها می‌تواند شرایط عادلانه‌تری در جوامع به وجود آورد؛ چرا که شهرهایی با جابجایی‌های پیاده بیشتر، دارای نابرابری‌های درآمدی کمتر و هزینه‌های پرداختی پایین‌تری در بخش حمل و نقل هستند، سطح درآمد بالاتری دارند و تردد در آن‌ها بیشتر صورت می‌گیرد.
این شیوه حمل و نقل برای خود شهرها نیز هزینه کمتری نسبت به اتومبیل‌ها و حتی وسایل نقلیه عمومی دارد چرا که هزینه نظارت، کنترل، تعمیر و نگهداری وسایل نقلیه مبحثی جدا از هزینه‌هایی است که تنها صرف استفاده از آن‌ها می‌شود. از سوی دیگر عابران پیاده با پرداخت پول بیشتر در شهرهای پیاده‌رو اقتصاد محلی را تقویت می‌کنند زیرا هرچند این افراد برای جابجایی خود هزینه‌ای پرداخت نمی‌کنند ولی با انجام جابجایی‌های مکرر و خرید در طول مسیر می‌توانند این بخش را ارتقا دهند، حال آنکه اتومبیل‌سواران شاید پول بیشتری بپردازند ولی در حقیقت جابجایی در شهر و یا توقف برای خرید بسیار کمی دارند.
بنابراین ایده پیاده‌روسازی شهری بر اساس چند مزیت بزرگ عرضه می‌شود که یکی از آن‌ها مزایای اقتصادی است. برای مثال همانطور که گفته شد با وجود ارزش پیاده‌روی در شهرهای امروزی و با توجه به وضعیت فعلی جهان، شهرهایی با نرخ بالای پیاده‌روی از ارزش بالایی در بخش املاک خود برخوردار هستند. از سوی دیگر سرمایه‌گذاری در این شهرها چه در بخش رنگ‌آمیزی پیاده‌روها و زیباسازی محل عبور عابران پیاده و چه ساخت خانه‌های ارزان‌قیمت در نزدیکی آن‌ها به سرعت با واکنش مثبتی روبرو می‌شود و منجر به جذب جمعیت متنوع به سوی خود و ایجاد مشاغل جدید بسیار می‌گردد؛ مشاغلی که هیچ نیازی به اتومبیل‌ها ندارد. بنابراین وابستگی کمتر شهرها با اتومبیل برای اقشار مختلف جامعه جذابیت بیشتری دارد و طیف وسیعی از رده‌های سنی و استعدادهای گوناگون را به سمت خود جذب می‌کند.
از سوی دیگر این قابلیت برای افراد مسنی که توانایی رانندگی کردن ندارند و به دنبال جایگزینی در بخش حمل و نقل خود هستند بسیار مؤثر واقع می‌شود. حمل و نقل عمومی نیز بیشتر مورد استفاده اقلیت‌های یک جامعه قرار دارد. بنابراین پیاده‌روسازی یک شهر نقش بسزایی در خدمات‌رسانی به اقشار کم درآمد و توانخواه نیز خواهد داشت و می‌تواند منجر به بهبود پایداری و کاهش اعیان‌نشینی شهری باشد. علاوه‌براین می‌تواند تلاش شهرها برای دستیابی به معیارهای ایمنی و آسایش را بهبود بخشدو بر کیفیت آب و هوا تأثیر گذارد.
تاکنون بزرگترین مانع موجود بر سر راه پیاده‌روسازی شهرها وجود اقشار عمومی، مهندسان و معمارانی بود که درک درستی از این قابلیت نداشته‌اند، ولی در حال حاضر تفکرات رو به تغییر و استانداردهای برنامه‌ریزی‌های شهری به سمت عابران پیاده متمایل شده است به طوری که خیابان‌ها، ترافیک ماشینی سنگین خود را با فضاهای سبز، خطوط دوچرخه و پیاده‌روهای زیبا جایگزین می‌کنند، حاشیه جاده‌های پر تردد باعنوان "پیاده‌راه" در اختیار عابران پیاده قرار می‌گیرد، محله‌های مختلف که قبلا بر اساس مشاغل و نیازها طبقه‌بندی شده بود، به نحوی تغییر شکل می‌دهد که بتواند پاسخگوی نیازهای متفاوت باشد، قوانینی برای استفاده چند منظوره از اراضی و بناها تصویب می‌شود، تعداد پارک‌ها و مدارس محلی یک شهر افزایش می‌یابد و دسترسی به مراکز شهری برای تمامی اقشار و نه تنها افراد مرفه، آسان می‌شود؛ به طور کلی شهرهای امروزی در حال تبدیل شدن به شهرهای دوستدار عابر پیاده است که این امر نقش بسزایی در بهبود وضعیت اقتصادی، محیط زیست و آب و هوا نیز دارد.
نظر شما