به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، این بیماری در زنان جوان بیش از مردان مشاهده میشود و گاهی زمینه ارثی دارد. در هپاتیت خود ایمنی، سیستم ایمنی بدن که دفاع اصلی بدن در مقابل میکروبها را بر عهده دارد، شروع به حمله به سلولهای کبد میکند؛ نتیجه این امر یک بیماری کبدی است که در تمام طول زندگی نیاز به مراقبت دارد. هیچ درمانی برای هپاتیت خود ایمنی وجود ندارد، اما درمان مناسب،علائم را مدیریت کرده و مانع وارد شدن آسیب جدی به کبد میشود.
چه کسانی به AIH مبتلا میشوند؟
دو نوع اصلی هپاتیت خود ایمنی وجود دارد که هر دوی آنها نادر است؛ هپاتیت نوع یک، شایعتر بوده و احتمال ابتلا به آن در زنان ۱۵ تا ۴۰ ساله بیشتر است، اگرچه افراد با هر سن یا جنسیتی ممکن است به آن مبتلا شوند. هپاتیت نوع دوم معمولاً در دختران ۲ تا ۱۴ ساله اتفاق میافتد. موضوع قابل توجه اینکه در صورت ابتلا به بیماری هپاتیت خود ایمنی، احتمال ابتلا به یک بیماری خود ایمنی دیگر مانند بیماری کرون ، آرتریت روماتوئید، لوپوس یا سندرم شوگرن (اختلال التهابی مزمن و وابسته به دستگاه ایمنی) نیز افزایش مییابد.
علل بیماری هپاتیت خود ایمنی
پزشکان دقیقاً مطمئن نیستند که چه عاملی سیستم ایمنی بدن را در برابر کبد، تحریک میکند؛ ژنها ممکن است با این امر مرتبط باشند، زیرا AIH به صورت فامیلی منتقل میشود. به گفته کارشناسان اشیائی که افراد با آن تماس دارند نیز ممکن است محرک ژنها برای ایجاد بیماری هپاتیت خودایمنی باشد. مصرف داروهایی مانند استاتینها و هیدرازین (Hydrazine) یا آنتیبیوتیکهایی مانند نیتروفورانتوئین و مینوسیکلین، فشار روحی و استرس، عفونتهایی مانند هپاتیت ویروسی، تبخال، اپشتین بار (بیماری مونونوکلئوز عفونی) و سرخک بعضی از عوامل محرک این بیماری محسوب میشود.
علائم بیماری هپاتیت خودایمنی
این بیماری گاهی علائمی ندارد یا نشانههای آن ممکن است خفیف یا شدید باشد؛ بعضی مواقع علائمی مانند تب، درد شکم، زرد شدن پوست و چشم به طور ناگهانی بروز میکند. در اغلب موارد، علائم به تدریج در طول هفته یا ماه ظاهر میشود. شایعترین علامت این بیماری، احساس خستگی است. هپاتیت خود ایمنی با علائم دیگری مانند درد مفصلی یا عضلانی، احساس سیری، تهوع، استفراغ یا درد شکم، کاهش وزن، آکنه و جوشهای پوست، ادرار تیره، حرکات سبکروده، اسهال و متوقفشدن دورههای ماهیانه در زنان نیز همراه است. گاهی اوقات AIH ممکن است به آسیب کبدی به نام سیروز منتهی شود. اگر این اتفاق رخ دهد، علائمی مانند خارش، کبودی، متوقفنشدن خونریزی، ورم معده یا مچ پا، رگهای خونی عنکبوتی، احساس سرگیجه و زردی پوست و چشم نیز مشاهده میشود.
نظر شما