به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بندر "ریجکا" در کرواسی، بندری پررونق و سرشار از فعالیتهای گوناگون است که به‌عنوان دروازه‌ای برای جزایر کرواسی شناخته می‌شود. در حال حاضر شاخصه بارز این منطقه، صنعت در حال افول و ساختمان‌های صنعتی بدون استفاده آن به حساب می‌آید.
با این حال محیط پساصنعتی آن پتانسیل بسیار خوبی برای رشد فرهنگی دارد. در مسیر دستیابی به رشد فرهنگی، بهره بردن از ساختمان‌های موجود نسبت به ساخت انواع جدید ارجحیت دارد چرا که شهرهای امروزی مملو از جمعیت هستند و همگی برای گسترش و پیشرفت تلاش می‌کنند. در چنین شرایطی حیات بخشیدن به فضاها و اماکن بدون استفاده و ایجاد کاربری جدید برای آن‌ها می‌تواند یک استراتژی جدید و مفید برای پیشرفت و توسعه شهری به حساب آید خصوصا در شهری همچون ریجکا که در محاصره کوه و دریا قرار دارد و از کمبود فضا بسیار رنج می‌برد.
در این راستا و با هدف بازپس‌گیری فضای بدون استفاده موجود در حاشیه کانال منطقه "دلتا ریجکا"، مجمع سالانه دانشجویان معماری اروپا اقدام به برگزاری یک کارگاه "طراحی و ساخت اماکن خاص" در این بندر کرد که پس از آن گروهی از معماران شهرهای گوناگون با همکاری یکدیگر این محوطه مرده را به فضایی شاد و سرزنده برای افراد محلی و گردشگران تبدیل کردند و به آن حیاتی نو بخشیدند. این فضای جدید به منظور گردهمایی، ملاقات‌های دوستانه و برگزاری جلسات و رویدادها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
معماران در این منطقه و در محوطه بیرونی انبار صنعتی Export Drvo واقع در بندر، اقدام به ایجاد یک سایه‌بان چوبی کردند که Level Up نامگذاری شده است. این انبار متعلق به دهه ۵۰ است و پیش از پیاده‌سازی این طرح تنها یک ساختمان متروکه به حساب می‌آمد. ورودی سایه‌بان ساخته شده، رو به خیابان قرار دارد و سطوح پلکانی ایجاد شده برای آن نیز به یک تراس مرتفع ختم می‌شود که بر فراز پشت‌بام انبار مذکور قرار گرفته است.
وجود یک سکوی برجسته در این تراس نمایی متفاوت از شهر و ماورای آن را در اختیار کاربران و بازدیدکنندگان از بنا قرار می‌دهد. در عصری که تعریف موجود از معماری به پایندگی شکل و بنای یک ساختمان وابسته است، این سایه‌بان با بهره‌گیری از زیبایی‌شناسی صنعتی به جای ایجاد یک منطقه عمومی جدید، همه تمرکز خود را بر بازپس‌گیری مناظر موجود در شهر قرار می‌دهد و بازدیدکنندگان را به تفکر درباره ناپایداری‌های فضایی، زمانی و مکانی دعوت می‌کند.
نکته جالب اینجاست که هرچند تمامی سطوح ساخته شده برای سایه‌بان Level Up به یکدیگر متصل هستند ولی هر یک به تنهایی یک فضای صمیمی برای گرد هم آمدن گروه‌ها و اجتماعات کوچک و خصوصی فراهم می‌آورد که در عین حال موقعیتی عمومی برای به نمایش گذاشتن و افزایش آگاهی مردم از نوسازی‌های فرهنگی این ساختمان قدیمی به حساب می‌آید.
این نوسازی‌ها که به صورت استفاده مجدد از محیط به کمک ایجاد یک سازه جدید و سازگار کردن آن با محیط اطراف به وجود آمده است در واقع اعتراضی در برابر بی‌اعتنایی به میراث فرهنگی شهر ریجکا محسوب می‌شود. بدین ترتیب مکانی که در زمان خود، ورودی و هسته صنعتی لنگرگاه این بندر پررونق بوده است و به مرور زمان کارایی و اهمیت خود را از دست داده است، به کمک احیای یک ساختمان صنعتی نیمه‌متروک که پتانسیل لازم برای رشد منطقه را در خود داشت، موفق شد مجددا سیلی از جمعیت بازدیدکنندگان اعم از افراد محلی یا گردشگران را روانه این منطقه فراموش شده کند.
علاوه بر این از آنجایی که ریجکا در سال ۲۰۲۰ به‌عنوان پایتخت فرهنگی اروپا شناخته و نامگذاری خواهد شد، وجود چنین فضای اجتماعی ارزشمندی که ایستادن بر فراز آن یک منظره پانورامای ۱۸۰ درجه و اسثتنایی از کوه‌های اطراف شهر، افق مه‌آلود دریای آزاد، بندرگاه پساصنعتی، دودکش‌های منطقه صنعتی قدیمی "هارترا"، تئاتر و بازار متفاوت قرن نوزدهم، عبور آهسته قایق‌ها و حرکت "تیتو گالب"، کشتی آموزشی نیروی دریایی یوگسلاوی از طول کانال را فراهم می‌آورد، می‌تواند مفید و مهم تلقی شود.
نظر شما