به گزارش خبرنگار ایمنا، در برخی کشورها با وجودی که تعداد شیعیان اندک است اما عزاداری امام حسین (ع) با همان تعداد کم نیز برگزار می‌شود؛ جمهوری هند (هندوستان) کشوری در جنوب آسیا است و دهلی‌نو پایتخت آن است. هندوستان از شمال غربی با پاکستان، از شمال با چین، بوتان، نپال و تبت و از شمال شرقی با برمه و بنگلادش همسایه است. همچنین هند از غرب با دریای عرب، از شرق با خلیج بنگال و از جنوب نیز با اقیانوس هند مرز آبی دارد.
مسلمانان که به‌طور رسمی حدود ۱۵ درصد و به‌طور غیررسمی حدود ۲۰ درصد از جمعیت بیش از یک‌میلیاردی هند را تشکیل می‌دهند، بیشتر در دهلی، بنگال غربی و نواحی شمال غربی هند زندگی می‌کنند علاوه بر آن اکثریت جمعیت کشمیر را نیز به خود اختصاص داده‌اند. به این ترتیب هند پس از اندونزی و پاکستان پرشمارترین جمعیت مسلمان جهان را داراست. شیعیان در بین مسلمانان در اقلیت هستند ولی به دلیل موازنه موجود در قدرت، رأی جامعه شیعیان در انتخابات عمومی هند بااهمیت محسوب می‌شود.
شیعیان هند در ماه‌های محرم و صفر و به‌ویژه در دهه عاشورا باعلاقه وصف‌نشدنی، برنامه‌های مختلف و ویژه‌ای را برگزار می‌کنند. آنان به‌منظور برگزاری آیین بزرگداشت ماه محرم، با غبارروبی و نظافت حسینیه‌ها، مساجد و برپایی تکیه‌ها و آماده‌سازی مکان‌های عزاداری چند روز قبل از آغاز ماه محرم با شور و هیجان خاصی به استقبال این ماه می‌روند. البته تا سال ۱۹۷۸ میلادی حرکت دسته‌های عزاداری عاشورا در خیابان‌های هندوستان ممنوع بود اما بعد از این سال، شیعیان اجازه یافتند تا مراسم خود را در معابر عمومی نیز انجام دهند. با توجه به اهمیت واقعه شهادت امام حسین(ع) در بین جامعه مسلمانان هند، دولت هند روز عاشورا را در شمار تعطیلات رسمی هند قرار داده است. همچنین، روزنامه‌ها و مجلات انگلیسی و اردو زبان هند، به انتشار گزارش‌ها و مقالاتی درباره عزاداری‌های مردم و واقعه کربلا می‌پردازند.
شیعیان هند برای ماه‌های محرم و صفر احترام خاصی قائل هستند و برای تکریم این دو ماه و نشان دادن علاقه خود به اهل‌بیت(ع) و اقامه عزای حسینی نکات بسیاری را در امور شخصی و زندگانی خود رعایت می‌کنند. از جمله آداب و رسوم ویژه ماه‌های محرم و صفر در بین شیعیان هند این است که هیچ‌گونه مراسم ازدواجی در این ماه انجام نمی‌گیرد و مردم ترجیح می‌دهند لباس نو خریداری نکنند و از برگزاری مراسمی همچون جشن تولد نیز پرهیز می‌کنند. در این ایام زنان جواهر نمی‌آویزند و از پوشیدن لباس‌های زینتی خودداری می‌کنند. علاوه بر آن اگر از اول محرم تا اربعین حسینی کسی بمیرد، به احترام امام حسین(ع) برای او مراسم ختم گرفته نمی‌شود و این مراسم بعد از پایان ماه صَفر انجام می‌شود.
در شبه‌قاره در مجالس شیعیان هنگامی‌که عزاداری شروع می‌شود تمام شیعیان از خوردن و نوشیدن و سخن گفتن تا پایان مراسم خودداری می‌کنند و کسی که از این قانون تخلف کند، توبیخ می‌شود. در برخی مناطق هندوستان، عزاداران تحت تأثیر بعضی از مراسم غیراسلامی، با پای‌برهنه از روی آتش گداخته عبور و اقدام به روشن کردن عود و آویختن حلقه‌های گل به عَلَم حضرت عباس (ع) می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
سوگواری لبنانی‌ها در ایام محرم
ترکیه چگونه سیاهپوش سیدالشهدا می‌شود؟
از ابتدای ماه محرم بسیاری از مسلمانان معتقد و به‌ویژه شیعیان لباس مشکی بر تن می‌کنند. همچنین کسانی که دور از خانه خودشان به سر می‌برند، در آغاز ماه محرم به خانه‌های خودشان برمی‌گردند زیرا مسلمانان هند معتقدند که بایستی در زادگاه خودشان عزاداری کنند.
از اول تا ششم محرم عموماً مجالس عزاداری در منازل و یا امام‌باره‌ها (حسینیه‌ها) انجام می‌شود؛ اما از این روز به بعد دسته‌های عزادار بعد از ظهرها به خیابان‌ها آمده و مراسم خود را به‌صورت راهپیمایی در خیابان انجام می‌دهند. مانند دیگر مناطق شیعه‌نشین جهان در هند نیز چند روز دهه اول محرم هرکدام به نام اهل‌بیت و یاران امام حسین (ع) نامگذاری شده است و هر روز به نام خاصی مراسم عزاداری برگزار می‌شود. مجالس عزاداری امام حسین (ع) عموماً شامل سخنرانی توسط علمای محلی و نیز نوحه‌خوانی به زبان محلی است.
شیعیان هند شب عاشورا را نیز مانند شب‌های قدر گرامی می‌دارند و تا صبح بیدار می‌مانند و به عزاداری و مرثیه‌سرایی می‌پردازند. عزاداری روز عاشورا نیز که از بامداد این روز آغاز می‌شود تا عصر ادامه می‌یابد. سینه‌زنی و زنجیرزنی ازجمله کارهایی است که عزاداران عاشورا در بزرگداشت این روز انجام می‌دهند. در بعضی مناطق در مراسم سینه‌زنی و زنجیرزنی از بعضی سازها همچون طبل و تعدادی ادوات موسیقی محلی نیز هماهنگ با نوای مرثیه استفاده می‌شود.
در روز عاشورا معمولاً شیعیان به حرمت شرایطی که در این روز بر خاندان امام حسین (ع) گذشته است از خوردن و آشامیدن پرهیز می‌کنند. بعد از اتمام رسمی مراسم به هنگام عصر روزه نمادین خود را با غذاهای نذری که با عدس و برنج پخته می‌شود افطار می‌کنند که به این عمل «فاقه‌شکنی» گفته می‌شود.
در هندوستان نیز مانند سایر کشورها تهیه و توزیع انواع نذری در بین عزاداران حسینی مرسوم است. از روز اول محرم عزاداران با شربت و آب سرد پذیرایی می‌شوند. منبع توزیع آب سرد و شربت که میان مردم به یاد امام حسین (ع) برپا می‌کنند «سبیل» نامیده می‌شود. در روز نهم که به یاد حضرت علی‌اصغر گرامی داشته می‌شود توزیع شیر میان مردم بسیار رایج است. در روزهای تاسوعا و عاشورا مردم همراه با دیگر غذاها نذورات خود را به‌صورت خوراکی که به حاضری معروف است و شامل مقداری نان و کباب و یا غذایی شبیه به قیمه ایرانی است در اختیار عزاداران و افراد نیازمند قرار می‌دهند.
نظر شما