به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، تعداد زیادی از افراد در دنیا از دردهای مزمن رنج می‌برند. این دردها معمولا بیش از سه ماه طول می‌کشد، اما نگرانی خاصی در مورد دردهای نوروپاتی (بیماری اعصاب محیطی ) که یک نوع درد مزمن محسوب می‌شود، وجود دارد؛ عفونت‌های ویروسی، دیابت، اسکلروز چندگانه و مصرف بیش از حد الکل از جمله دلایل بروز درد نوروپاتی است.
علائم این درد شامل سوزش، احساس خارش و شوک شدن است. این علائم می‌تواند فعالیت‌های روزمره افراد را مختل کند. موضوع قابل توجه اینکه داروهای تسکین دهنده اغلب برای این نوع دردها موثر واقع نمی‌شوند. گروهی از محققان دانشگاه "Arahus" در دانمارک به منظور بررسی این موضوع مطالعه‌ای روی موش ها انجام دادند. در واقع موش‌ها نمی‌توانند پروتئینی را که روی سطح سلول‌های عصبی به وجود می‌آید (سورتیلین) تولید کنند، بنابراین به نظر می‌رسد آن‌ها بعد از آسیب عصبی، هیچ دردی را احساس نمی‌کنند.
محققان تاثیر مشابهی را در موش‌هایی دیدند که آسیب عصبی به آن‌ها وارد شده بود، اما تنها زمانی این اتفاق رخ داده بود که مسیر پروتئین سورتیلین را مسدود کرده بودند. پژوهشگران دریافتند درد مزمن، نتیجه عملکرد ضعیف سلول‌های عصبی است. بنابراین آن‌ها به منظور پی‌بردن به رابطه بین پروتئین سورتیلین و درد از روش‌های مولکولی که شامل تحلیل و بررسی پروتئین و بافت می‌شد استفاده کردند.
نتایج بررسی‌های جدید نشان داد زمانی که به عصب آسیب وارد می‌شود، سلول‌های عصبی بسیار فعال می‌شوند، سپس تاثیرات زنجیره‌ای متناوب آن‌ها که منجر به درد می‌شود شروع خواهد شد. این تاثیرات زنجیره‌ای متناوب را می‌توان توسط مولکول خاص موجود در نخاع به نام "نئوروتنسین" (neurotensin) متوقف کرد. به گفته محققان این مولکول توسط پروتئین سورتیلین از بین می‌رود.
محققان معتقد هستند که مسدود کردن پروتئین سورتیلین، تاثیرات مشابهی بر بدن انسان دارد، اما این موضوع که آیا واقعا این نتایج در مورد بدن انسان نیز صدق می‌کند یا خیر، باید در تحقیقات آینده مورد بررسی قرار بگیرد
نتایج این مطالعه در مجله Science Advances منتشر شده است.
نظر شما