مهدی ابراهیمی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: مهم‌ترین خصوصیت یک طرح جامع موفق در مرحله تهیه و اجرا مسئله، محور بودن آن است بر این اساس طرح جامع موفق به جای اینکه به مطالعات جامعی بپردازد مشکلات شهر را شناسایی می‌کند.
وی با بیان اینکه طرح جامع باید روش شناسی مناسبی داشته باشد، افزود: در طرح‌های قدیمی روش شناسی طرح آمران بوده است، یعنی گروه یا نهادی طرح جامع یا تفصیلی را تهیه می‌کردند و از شهرداری و دیگر متولیان اثرگذار طرح، نظر خواهی نمی‌شد.
این دکترای برنامه ریزی شهری تصریح کرد: طرح‌های قدیمی بدون مشارکت شهروندان و سایر دستگاه‌های اجرایی تهیه می‌شد زیرا تصور بر این بود که تهیه طرح جامع تخصصی است و مردم عادی و کارشناسان سایر رشته‌ها صلاحیت تهیه این طرح‌ها را ندارند.
وی ادامه داد: استفاده از این روش موجب شد تا دانش زدگی و فن‌گرایی شدید در این طرح‌ها ایجاد شود و واقعیت‌های دیگر جامعه در نظر گرفته نشود، به علاوه توان مالی دستگاه‌های اجرایی از جمله آموزش و پرورش، شهرداری، بهداشت و درمان، تربیت بدنی و بسیاری از نهادهای دخیل در اجرای طرح جامع نیز لحاظ نمی‌شد.
ابراهیمی ادامه دادخاطرنشان کرد: طرح جامع جدید شهر که اخیرا در حال اجرا است بعضی از خصوصیات طرح قبلی را ندارد و رو به جلو حرکت کرده است.
وی افزود: یکی از مزیت‌های طرح جامع جدید دخیل کردن گروه‌ها و قشرهای مختلف مردم از جمله دانشگاهیان، زنان، جوانان و انجمن‌های مختلف در طرح جامع جدید شهر و نظرخواهی از آنان است.
این دکترای برنامه ریزی شهری تاکید کرد: توجه به توان اجرایی و مالی دستگاه‌های دخیل در تهیه طرح جامع و انعطاف پذیری این طرح‌ها از جمله مواردی است که باید در تهیه طرح جامع جدید لحاظ شود.
وی با تاکید بر اهمیت رعایت موازین حقوقی و قانونی در روند تهیه طرح جامع، گفت: توجه به مسائل و حقوق ذی نفعان طرح از جمله نهادهای عمومی و مردمی اهمیت زیادی دارد بنابراین باید مزیت‌های طرح جامع قبلی برای نهادهای عمومی و دولتی حفظ شود.
ابراهیمی افزود: هماهنگی با نهادهای بالا دستی از جمله وزارت کشور، وزارت راه و شهرسازی، شورای عالی شهرسازی و معماری و هیئت وزیران برای تهیه طرح لازم است زیرا نحوه تهیه طرح جامع جدید باید در شهر اصفهان به رسمیت شناخته شود.
وی اظهار کرد: قوانینی مثل قانون تغییر نام وزارت آبادانی و مسکن به وزارت مسکن و شهرسازی و قانون تاسیس شورای عالی شهرسازی و معماری، طرح جامع و طرح تفصیلی را تعریف و ویژگی‌ها، محتوا و مختصات تهیه طرح را مشخص کرده است.
وی ادامه داد: چنانچه محتوا و روش تهیه طرح به غیر از تعاریف و قانون‌های موجود باشد، این طرح بعدا و در مرحله تصویب و اجرا با مشکل مواجه می‌شود، بنابراین باید مصوبه‌ای از این نهادها اخذ شود تا طرح جامع بعد از اجرا دچار فرسودگی نشود زیرا یکی از مشکلات اساسی طرح‌های جامع قبلی طولانی شدن فرآیند تهیه و تصویب طرح بوده است.
این دکترای برنامه‌ریزی شهری گفت: طرحی که ۱۰ سال پس از تهیه، مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری را برای ابلاغ اخذ می‌کند طرح مناسب و به روزی نیست زیرا شهر اصفهان طی این ۱۰ سال تغییرات زیادی کرده است، در این راستا متولیان تهیه طرح باید تدابیر لازم را در نظر بگیرند تا پس از تصویب و در مرحله اجرا با مشکل مواجه نشوند.
نظر شما