۲۸ مرداد ۱۳۹۸ - ۱۵:۴۶
بغض و دلتنگی آقای خاص

ژوزه مورینیو به شدت دلش برای زمین فوتبال و نیمکت مربیگری تنگ شده است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، مورینیو دلش گرفته، چنان زیاد که در آخرین مصاحبه اش با بغض برابر دوربین حرف زده با صدایی لرزان و چهره ای آمیخته به درد.

دلش تنگ شده برای قیل و قال روی سکوها، برای طعم شیرین پیروزی و حتی زهر شکست، برای خیره شدن به جدول لیگ و ارزیابی حریفان، برای مصاحبه های بامزه پیش و پس از بازی، برای خیلی چیزهای دیگر...

آقایی که روزگاری با لبخند می گفت خاص است برابر دوربین دور ماندنش از فوتبال را با کلام حزن آوری توصیف کرده. آمیخته به نومیدی که تناسبی با شور و شیطنت هایش نداشته.

مورینیو با ترسیم سوی تلخ فوتبال گفته" یک روز بالای بالایی و روز دیگر هیبت کنارمانده بیقراری را گرفته ای. زنده ام، اینجایم، نزد شما که روزگاری دوستم داشتید، من بارها شما را گرد آتش جمع کردم، مبادا فراموش کنید".

شکست سه بر یک یونایتد از لیورپول در آنفیلد آخرین باری بود که مورینیودر قامت یک سر مربی در یک بازی رسمی حضور داشت. بعد از ظهری که زوج رویایی رسیدند آخر خط. نامش گاه و بیگاه سوای زمزمه رهبری پرتغال کنار برخی باشگاه ها آمد. 

کنار بنفیکا که روزگاری یازده بار روی نیمکتش نشسته، کنار لیون که اولاس رئیس باشگاه ادعا کرده همیشه رویای به دست آوردنش را داشته، کنار پاری سن ژرمن تشنه پرواز اروپایی یا رم مشتاق بازگشت به صف بزرگان، همین طور کنار اورتون.

مورینیو گفته به آموختن زبان آلمانی روی آورده. کسی چه می داند شاید راهی مونیخ شود، همان باشگاهی که طی حضور گواردیولا نیش های تندی به آن زد. پنجمین قهرمانی لیگ در کشوری دیگر و قهرمانی اروپا با سومین تیم، طعم عسل می دهد و تلخی شب را به نور صبحگاهی بدل خواهد کرد.

باشگاه هایش از پورتو به چلسی و از اینتر تا رئال و سرانجام منچستریونایتد بزرگ بوده اند و غول آسا. او در برج و بارویی که خودش بیشترین سهم را در برپایی اش داشته به بند آمده و شاید به قلعه کوچک تری بازگردد.

کد خبر 386414

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.