تشخیص زودهنگام اوتیسم با دو روش جدید/ دلایل بروز پیر چشمی

علت بروز پیر چشمی، بهترین پیشنهادها برای مراقبت از پوست بعد از کاهش وزن، ارتباط بیش فعالی با آلرژی و کم خونی، علل و علایم ابتلا به "آندومتریوز" و تشخیص عینی و زودهنگام اوتیسم به دو روش جدید را در بسته خبری سلامت ایمنا بخوانید.

به گزارش خبرنگار ایمنا؛ مطابق گزارش جدید محققان، بیش فعالی با چندین نوع مشکل از جمله علائم آلرژیک، آنمی (کم خونی)، میزان پایین سروتونین، و الگوهای ناسالم رژیم غذایی مرتبط است.

«پن ون هارن»، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «کودکان سنین مدرسه دارای علائم آلرژی، دو برابر بیشتر با احتمال ابتلا به بیش فعالی روبرو هستند.»

بنا بر این گزارش، وجود چهار یا تعداد بیشتر از موارد شیمی بالینی غیرعادی با افزایش ۶ تا ۷ برابری ریسک ابتلا به بیش فعالی مرتبط است.

محققان دریافتند کودکان مبتلا به بیش فعالی کمتر مواد مغذی نظیر سبزیجات و میوه مصرف می کنند و بیشتر غذاهای ناسالم، بخصوص مواد خوراکی مملو از قند و روغن مصرف می کنند.

محققان معتقدند که رژیم غذایی بهتر به بهبود بیش فعالی کمک می کند و بیش فعالی یک نوع بیماری است که معمولا در کودکان مشاهده می شود.

علل و علایم ابتلا به "آندومتریوز"
عاطفه گرگین متخصص زنان با اشاره به میزان شیوع آندومتریوز میان زنان اظهار کرد: حدود شش تا ۱۰ درصد زنانی که در سنین باروری یعنی ۱۶ تا ۴۰سال قرار دارند، درگیر این بیماری می‌شوند. شایع‌ترین علامت ابتلا به آندومتریوز، دردهای لگنی، دردهای حین قائدگی با علائم گوارشی مانند اسهال، یبوست، دفع دردناک ادرار، چسبندگی‌های لگنی و کاهش ذخیره تخمدانی است که می‌تواند در نهایت به ناباروری منجر شود.
وی با تاکید به عود پذیر بودن بیماری آندومتریوز، ادامه داد: این عودپذیری از آن جهت است که این بیماری زمینه ژنتیکی داشته و به همین دلیل باعث می‌شود بیماری در معرض عود قرار گیرد. به همین دلیل توصیه جدی ما به بیماران این است که به طور مداوم تحت درمان و پیگیری قرار گیرند.
این متخصص زنان با بیان اینکه علت ابتلا به این بیماری همچنان ناشناخته است، افزود: آندومتریوز علاوه بر کیست تخمدان می‌تواند سبب ایجاد ضایعات عمقی بر روی لگن، مثانه، آسیب به کلیه و چسبندگی لوله رحمی شود.
وی ریسک بدخیمی کیست تخمدان در آندومتریوز را پایین دانست و گفت: البته تشخیص قطعی بدخیمی با آزمایش پاتولوژی صورت می‌گیرد، اما به طور کلی در یک تا دو درصد موارد می‌تواند بدخیم بوده و منجر به سرطان شود.
گرگین ادامه داد: در دختران نوجوان و خانم‌هایی که در سنین باروری قرار دارند، باید دردهای حین قائدگی جدی گرفته شود. اگر این دردها باعث اختلال جدی در زندگی آنها شود و مجبور به مراجعه به بیمارستان باشند یا با خوردن قرص‌های مسکن زیاد دردشان التیام پیدا کند، احتمال وجود آندومتریوز وجود دارد.
وی با بیان اینکه ممکن است این دردها سالیان سال عادی تلقی شوند و پیگیری نسبت به آن وجود نداشته باشد، گفت: البته در مواردی نیز تشخیص دیر هنگام به بیماری دامن می‌زند.
وی با بیان اینکه بیش از ۷۰۰ ژن در بروز آندومتریوز دخالت دارند، تصریح کرد: حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد زنان مبتلا به آندومتریوز می‌توانند به ناباروری دچار شوند؛ چرا که در طی بیماری ذخیره تخمدانی آنها کاهش یافته است.

تشخیص عینی و زودهنگام اوتیسم به دو روش جدید

محققان موفق به توسعه دو روش جدید عینی شده‌اند که قادر به تشخیص بیماری اوتیسم است؛ این دو روش بر مبنای تفاوت‌های مغزی بیماران با افراد عادی قرار دارد.
معمولا تشخیص بیماری اوتیسم در مراحل اولیه بسیار دشوار است؛ در حالی که متوسط سن تشخیص در آمریکا حدود چهار سال است؛ ‌روشی که محققان به تازگی توسعه داده‌اند قادر به تشخیص بیماری در ۱۸ ماهگی است. بر اساس تحقیقات قبلی اطلاعات بصری در مغز بیماران مبتلا به اوتیسم به گونه‌ای متفاوت پردازش می‌شود.

بر اساس یک تئوری به‌نام binocular rivalry، ‌ زمانی که به طور هم‌زمان در مقابل هر چشم یک تصویر کاملا متفاوت قرار می‌گیرد، وضعیت مغز برای پردازش بین دو حالت تغییر می‌کند. مطالعات قبلی نشان می‌دهد این فرآیند در ذهن افراد مبتلا به اوتیسم بسیار آهسته‌تر صورت می‌گیرد. در مطالعات جدید محققان مرکز تحقیقات اوتیسم در دارتموث آمریکا روشی را توسعه داده‌اند که این فرآیند را اندازه‌گیری می‌کند.

در این آزمایش به الکترودهای الکتروانسفالوگرافی یا EEG و یک صفحه نمایش نیاز است تا بتوان مدت زمان پردازش دو تصویر مختلف همزمان نمایش‌داده شده به هر چشم را اندازه‌گیری کرد. با این روش می‌توان اوتیسم را با دقت ۸۷ درصد تشخیص داد. این روش یک نشانگر غیر کلامی اوتیسم در بزرگسالان است و محققان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا این روش در کودکان یا بزرگسالان غیر کلامی نیز کاربرد دارد. محققان استرالیایی نیز به دنبال روش‌های تشخیص بیماری اوتیسم از طریق نشانگرهای موجود در مغز هستند.

شبکیه چشم از بافت‌های عصبی تشکیل شده و با رشته‌های عصبی به مغز مرتبط می‌شود. بر اساس این مطالعه الگوی سیگنال‌های الکتریکی در مغز افراد مبتلا به اوتیسم متفاوت است و با بررسی آن می‌توان این اختلال را تشخیص داد. هر دو روش نیازمند تحقیقات گسترده‌ای هستند. اوتیسم یک اختلال عصبی است که عملکرد مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این معلولیت رشدی معمولا در سه سال اول زندگی به طور کامل آشکار می‌شود.

معمولا این سه سال اول، دوره طلایی قلمداد می‌شود و چنانچه در این دوره مربیان و والدین کودک این عارضه را شناسایی کنند و در صورت درمان و رسیدگی می‌توان کودک را به مدرسه فرستاد و مهارت‌های زیادی را به او آموخت.

برخی از مهم‌ترین نشانه‌های اوتیسم :

•دیر به حرف افتادن یا عدم تمایل به صحبت کردن؛ ۴۰ درصد از مبتلایان به اوتیسم هرگز صحبت نمی‌کنند.

• مشکل در درک دیدگاه گوینده

•استفاده از کلمات و عبارت‌های تکراری

• تکرار رفتارهای کلیشه‌ای مانند تکان دادن دست یا بدن

• تمرکز طولانی‌مدت روی اشیا

• خودزنی

• پرخاشگری

• ناتوانی در بیان اسم

• ناتوانی در برقراری ارتباط چشمی

• علاقه به بازی‌های تکراری

• خیره‌شدن به یک شئی یا تصویر

• فقدان حس همدلی و به اشتراک گذاشتن احساسات

• نداشتن تمایل به ایجاد دوستی با هم سن و سالاننتایج این مطالعه در نشریه Current Biology منتشر شده است.

«پیر چشمی» چیست؟

فوق تخصص چشم پزشکی گفت: پیر چشمی پدیده فیزیولوژیک است که حداقل از سن ۳۵ سالگی شروع شده و تا ۴۵ یا ۵۰ سالگی ایجاد می‌شود و قابل پیشگیری نیست.
حسین محمدربیع درباره «بیماری پیرچشمی»، اظهار کرد: پیرچشمی پدیده فیزیولوژیک است که حداقل از سن ۳۵ سالگی شروع شده و تا ۴۵ یا ۵۰ سالگی ایجاد می‌شود و سن متوسط ابتلا به آن ۴۰ سالگی است.
وی ادامه داد: تقریبا همه افراد در ۴۰ سالگی به دلیل تغییراتی که در عدسی چشم‌شان اتفاق می‌افتد، قدرت تطابق آنها کم می‌شود و برای همین از فاصله ۴۰ تا ۵۰ سانتی متری که همیشه قادر به دیدن بودند، دیگر توانایی دیدن کامل را ندارند.
این فوق تخصص چشم‌پزشکی اضافه کرد: در چنین مواردی فرد مجبور است عینک بزند و هر چهار تا پنج سال یکبار نیز نمره این عینک تغییر و افزایش پیدا می‌کند.  
محمدربیع خاطرنشان کرد: پیرچشمی به دلیل اینکه فیزیولوژیک است، قابل پیشگیری نیست؛ بنابراین وقتی افراد می‌بینند که در فواصل نزدیک، هنگام مطالعه یا استفاده از رایانه یا گوشی همراه قادر نیستند به طور کامل ببینند، متوجه این حالت می‌شوند.

بهترین پیشنهادها برای مراقبت از پوست بعد از کاهش وزن

یکی از رایج ترین علائمی که بعد از کاهش وزن شدید بروز می کند، شل شدن قسمت های از پوست بدن است. در واقع پوست شما همراه با تغییرات وزن، زمان لازم را برای انطباق با شکل جدید بدن ندارد.

برای جلوگیری از بروز این عارضه، شما نیاز به تعقیب رژیم های غذایی متعادل به همراه ورزش های خاص دارید:

مصرف پروتئین کافی: بهترین گزینه های غذایی برای سفت شدن پوست بعد از کاهش وزن، پروتئین است ضمن این که به کاهش وزن موثر نیز کمک می کند.

بهترین گزینه های غذایی سرشار از پروتئین عبارتند از ماهی سالمون، گوشت بوقلمون، تخم مرغ، جو و اسفناج.

نوشیدن آب: نیاز نیست که شما حتما ۸ لیوان آب در روز بنوشید. فقط کافیست خود را هیدراته نگه دارید. نوشیدن مایعات هر نیم ساعت یکبار بهترین کاری است که می توانید انجام دهید. اگر از نوشیدن آب خسته شده اید، چای یا آب میوه های سالم را امتحان کنید. هیدراته ماندن بهترین راه برای ترمیم پوست است.

طناب زدن: شما باید با وجود شل شدن پوست بعد از کاهش وزن، حتما ورزش کنید. طناب زدن یکی از بهترین گزینه های ورزشی است و به تقویت ماهیچه ها کمک می کند. بهتر است طناب زدن را به تدریج شروع کنید. مثلا دو تایم ۱۵ دقیقه ای در روز.

نوشیدن چای دارچین با عسل: یک روش موثر برای سرعت بخشیدن به سوخت و ساز بدن است و منجر به تقویت ماهیچه ها و پوست نیز می شود. ۳۰ دقیقه قبل از صبحانه این نوشیدنی را بخورید تا به ترمیم پوست شل شده کمک کنید.

خوردن آلوئه ورا: آلوئه ورا یکی از بهترین مرطوب کننده ها و شفا دهنده های پوست آسیب دیده است. آنتی اکسیدان ها، ویتامین ها و مواد معدنی موجود در آن برای بهبود پوست شل شده شکم و بازوها بسیار موثرند. ماساژ با ژل آلوئه ورا هم همین خاصیت را دارد.

انجام ورزش های قدرتی: برای تقویت بافت های همبند پوست و به دست آوردن عضله، تمرین های قدرتی انجام دهید. یکی از مفیدترین تمرینها وزنه زدن است.

خوردن غذاهای حاوی کلاژن: برای از بین بردن پوست شل شده بعد از کاهش وزن، مواد مغذی را باید مصرف کنید که به تولید کلاژن و آلاستین کمک می کنند. این غذاها عبارتند از محصولات سویاف لوبیا، هویج، خربزه، ماهی سالمون و ماست.

کد خبر 386253

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.