ابوالوفا حسینی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا، در خصوص مبدأ خوشنویسی کنونی اظهار کرد: خوشنویسی پس از ورود اسلام به ایران و در زمان کمک ایران به عراق، به وجود آمد که این خوشنویسی شامل ۶ نوع خط متفاوت بود. این سبک از خوشنویسی از خط کوفی استخراج شد و پس از گذشت زمان به خط نستعلیق و نستعلیق شکسته تغییر یافت.
این پیشکسوت هنر خوشنویسی با بیان اینکه خوشنویسی یکی از هنرهای سنتی است، تصریح کرد: خوشنویسی توانسته در قالب نقاشی خطاطی خود را در محافل مختلف عرضه کند. خوشنویسی در زمان صفوی و قاجاری رشد و ترقی خاصی پیدا کرده است، اما خوشنویسی زمانی به دست ما رسید که دچار یک ماشین زدگی شده بود. امروزه این نوع نگارش با قلم‌های مختلف در کامپیوترها انجام می‌شود و مانند گذشته بازار کاری ندارد و کارهای سفارشی انجام نمی‌شود.
وی افزود: هنوز هم عده‌ای از هنرمندان با هنر خاص بازار کار خود را دارند. از نظر کمیت تعداد بالایی از خوشنویسان در سراسر کشور مشغول فعالیت هستند، اما از نظر کیفی ما همچنان وام دار مکاتب دوره صفوی و قاجاری هستیم.
حسینی در خصوص وضعیت هنر خوشنویسی در اصفهان اظهار کرد: حال هنر خوشنویسی اصفهان خوب نیست و در آمد آن در تهران متمرکز شده است. این هنر در اصفهان نمودی ندارد، اینکه افرادی در هنر خوشنویسی فعالیت می‌کنند و سابقه و توانایی بالایی در این هنر دارند سهمی از درآمد این هنر ندارد.
این خوشنویس گفت: تعداد زیادی از هنرمندان که در این زمینه فعالیت می‌کنند، بیمه ندارند و حقوقی نیز دریافت نمی‌کنند. چشمشان به قلمی است که با آن می‌نویسند و درآمدی کسب می‌کنند. در کشورهای خارج مانند ترکیه سالیانه مسابقاتی در این زمینه برگزار و جوایز خوبی به برندگان اهدا می‌کنند. بسیاری از برندگان این جشنواره ایرانی هستند. چه خوب است اگر این مسابقات در ایران برگزار شود تا چشم هنرمندان ما به کشورهای خارجی نباشد.
نظر شما