۱۹ مرداد ۱۳۹۸ - ۱۶:۰۴
انسان اصفهانی امروز را بشناسیم

شناخت انسان اصفهانی امروز در فرآیند تدوین طرح جامع شهر اصفهان اهمیت زیادی دارد زیرا زمینه را برای تعاملات متناسب میان این سه گروه و تحقق هدف شعار طرح جامع، "یک شهر گفت و گو" فراهم می‌کند.

به گزارش خبرنگار ایمنا، محمد سالاری مشاور نقش محیط و مدیر مطالعات اجتماعی طرح جامع شهر اصفهان در جلسه‌ای با عنوان "انسان شناسی شهری برنامه جامع شهر اصفهان" با رویکرد نوین که صبح امروز (شنبه) برگزار شد، گفت: انسان اصفهانی پیش از دهه ۱۳۴۰ متفاوت از انسان اصفهانی امروزی است.

وی تصریح کرد: پیش از سال ۱۳۴۰ اصفهان شهری صنعتی و تجاری با حوزه نفوذ محدود بوده که حیات اقتصادی اصفهان بیشتر بر روی فعالیت‌های کشاورزی در حوزه زاینده رود، ریسندگی و بافندگی و ترکیبی از این دو بوده است.

مشاور نقش محیط و مدیر مطالعات اجتماعی طرح جامع شهر اصفهان تصریح کرد: کارخانه‌ها و بازارهای اصفهان منطبق با فرایندهای پیشین و پسین کشاورزی در فرایندهای پشین و پسین ریسندگی و بافندگی بوده اند همچنین بازار شهر اصفهان ارتباط مستقیم با این نوع از فعالیت ها داشته تا محصولات تولید شده را به فروش برساند.

وی ادامه داد: انسان اصفهانی در این زمان نسبت به خود آگاه است و می داند دستیابی به این شرایط حاصل رنج و کوشش او است، بنابراین تلاش دارد نسل های آینده را برمبنای همین ارزش ها تربیت کند تا آنان نیز قدردان شرایطی باشند که گذشتگان داشته اند.

سالاری گفت: انسان اصفهانی انسانی مقتصد، بذله گو، مشتری مدار و در انجام معاملات زرنگ است و این ویژگی ها مخصوص انسان اصفهانی قبل از سال ۱۳۴۰ بوده است.

وی با بیان اینکه انسان اصفهانی بعد از سال ۱۳۴۰ متفاوت با انسان قبل از آن بوده است، خاطرنشان کرد: موقعیت راهبردی اصفهان به تدریج در پهنه کشور آشکار شد و همین امر موجب شد تا ذوب آهن صنایع بزرگ زنجیره‌ای از بزرگراه‌ها و راه آهن همچنین صنایع جدید در محیط پیرامونی شهر اصفهان شکل بگیرد.

مشاور نقش محیط و مدیر مطالعات اجتماعی طرح جامع شهر اصفهان افزود: در این شرایط انسان اصفهانی سعی دارد نظر دیگران را به خود جلب کند و تلاش خود را به کار می‌گیرد نظرات دیگران را در مورد خود تغییر دهد تا دیگران اصفهانی‌ها را به چشم انسان های مقتصد و خسیس نگاه کنند.

وی عنوان کرد: تغییر شرایط شهر اصفهان موجب شد تا بسیاری از رویکردها نسبت به کار و تولید تغییر پیدا کند و تلاشی که در گذشته برای تولید و حفظ ارزش ها به کار گرفته می شد در سمت و سوی دیگر مورد توجه قرار بگیرد.

سالاری گفت: به تدریج سبزینگی ها و بیشه هایی که در اطراف زاینده رود وجود داشت از بین رفته تا دسترسی مردم به بستر زاینده رود امکان پذیر شود و آنان از بستر این رودخانه برای تفریح و گذران اوقات فراغت استفاده کنند.

وی تأکید کرد: کار و تلاش گذشته در بین مردمان اصفهانی کمرنگ شد و آنان صرفاً در تلاش بودند تا از منابع استفاده کرده و ظرفیت های شهر اصفهان را به رخ بکشند.

مشاور نقش محیط و مدیر مطالعات اجتماعی طرح جامع شهر اصفهان افزود: به علاوه مهاجران بسیاری به سرعت به سمت مجموعه شهری اصفهان مهاجرت کردند و مجموعه شهری اصفهان نسبت به گذشته توسعه پیدا کرد در نتیجه بسیاری از مردم به این نتیجه رسیدند به جای کار و تلاش می توانند از رانت حاصل از ارزش افزوده زمین های خود استفاده و ثروت زیادی را از این طریق به دست بیاورند.

وی ادامه داد: در نتیجه کوشش و تلاشی که نسل قبل متناسب با محیط شهری اصفهان انجام می‌داد به تدریج کمرنگ شد و نسل بعد از سال ۱۳۴۰ با این تفکر که ظرفیت ها و امکانات شهر موهبت خدادادی است دیدگاه خود را نسبت به فعالیت های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تغییر دادند و تلاش کردند تا بعضی از اتهامات در خصوص خساست و مقتصد بودن را برطرف کنند، در این راستا تلاش کردند تا زیبایی های شهر اصفهان را به رخ دیگران بکشند و خود را مردمانی دست و دلباز نشان دهند.

سالاری با اشاره به مهاجران اصفهانی گفت: مهاجران جزء انسان های اصفهانی هستند که لهجه یا سابقه تاریخی اصفهان را ندارند و ارتباط متناسبی با پیوندهای تاریخی و فرهنگی که در شهر اصفهان وجود دارد برقرار نکرده اند.

وی تأکید کرد: برخی از این مهاجران شهر اصفهان را مکانی برای کار و زندگی می دانند، اما ارتباط خوبی با شهر اصفهان برقرار نکرده اند بنابراین تعلق خاطر چندانی به این شهر ندارند.

مشاور نقش محیط و مدیر مطالعات اجتماعی طرح جامع شهر اصفهان با اشاره به تحول سوم به وقوع پیوسته در این شهر گفت: انسان کلانشهری با انسان شهری متوسط ۵۰۰ هزار نفری متفاوت است زمانی که شهر اصفهان تبدیل به یک کلانشهر شد انسان اصفهانی نیز تغییر کرد.

وی تاکید کرد: از گذشته دور برخی از انسان ها در واحه های کوچک زندگی می کردند، آنان حتی شناخت چندانی نسبت به واحه های اطراف محل زندگی خود نداشتند.

سالاری ادامه داد: در مقابل آن انسان های کوچ نشین و انسان شهری قرار دارند، انسان کوچ نشین انسانی است که با اسب و یا چهارپایان به نقاط مختلف می رود و شغل اصلی آن دامپروری است، اما برخی از نقاط به دلیل موقعیت ارتباطی مناسب و در دسترس بودن آب به شهرهایی تبدیل می شدند که جمعیت زیادی را در خود جای می داد.

وی افزود: این آستانه جمعیتی موجب شد تا شهرهایی با ساختار متفاوت مثل شهر اصفهان و کاشان به وجود بیاید، این انسان شهری جهان بینی گسترده ای نسبت به انسان واقعی و کوچ نشین دارد و به شغل پیشه وری، تجارت و نظامی گری مشغول است.

مشاور نقش محیط و مدیر مطالعات اجتماعی طرح جامع شهر اصفهان عنوان کرد: بعد از دهه ۱۳۴۰ انسان شهری نسبت به انسان واقعی و انسان کوچ نشین مقدم می شود و سه نوع انسان دیگر از جمله انسان روستاشهری، انسان شهرهای میانه و انسان کلانشهری را به وجود می آورد.

انسان اصفهانی امروز انسانی کلانشهری است

سالاری خاطرنشان کرد: انسان اصفهانی امروز انسان کلانشهری و موجودی پیچیده است که به زمان و وقت خود اهمیت زیادی می دهد همچنین انسان کلانشهری امروز تپش و جنب و جوش بیشتری نسبت به انسان شهرهای میانه و شهرهای کوچک دارد.

وی تأکید کرد: انسان کلانشهری می تواند در شهر محل سکونت خود هویت، ثروت، فقر، غریبی و آشنایی خود را از دیگران پنهان کند در حالی که در شهرهای میانه و کوچک یا روستاشهرها این امکان وجود ندارد.

مشاور نقش محیط و مدیر مطالعات اجتماعی طرح جامع شهر اصفهان ادامه داد: این انسان کلانشهری شهر را در کلیت خود نمی شناسد بلکه شهر را نسبت به موقعیت های خاص در نقاط مختلف آن شناسایی می کند و می تواند هویت خود را در مکان خاصی از شهر اثبات کند.

سالاری تأکید کرد: دغدغه ما در طرح مجموعه شهری تحول انسان کلانشهری بوده است و انسان کلانشهری خاص اصفهان را مورد مطالعه قرار داده تا نوعی مصاحبه ژرفانگر مصداق یافته انجام دهیم.

وی با اشاره به تأثیری که انسان کلانشهری امروز بر ساختارهای شهری دارد، گفت: انسان اصفهانی بعد از دهه ۱۳۴۰ شاید توجه چندانی به فضاهای تاریخی و بافت های کهن شهر نداشته باشد و مایل است تا فضاهایی مدرن و جدید در شهر اصفهان به وجود بیاید، در حالی که انسان قبل از دهه ۱۳۴۰ هنوز به بافت های کهن اصفهان علاقه مند است.

مشاور نقش محیط و مدیر مطالعات اجتماعی طرح جامع شهر اصفهان ادامه داد: انسان اصفهانی مهاجر که اکنون در این شهر زندگی می کند شاید چندان علاقه ای به حفظ فضاهای تاریخی و حتی وقایع شهری نداشته باشد بنابراین هم اکنون با سه نوع انسان اصفهانی روبه رو هستیم که در تقابل با یکدیگر هستند و باید نهایت تلاشمان را داشته باشیم تا این انسان ها ابتدا نسبت به خود و سپس نسبت به دیگران آگاهی پیدا کنند تا بتوانند تعاملاتی متناسب با یکدیگر داشته باشند.

سالاری افزود: برنامه جامع شهر اصفهان نیز با عنوان "یک شهر گفت وگو" و بر مبنای تعاملات بین این سه نوع انسان انجام می شود.

وی عنوان کرد: این سه انسان موجود در فضای شهری اصفهان در کنش با یکدیگر فضای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی شهر را ایجاد می کنند و این فضای شهری تأثیر بسزایی بر شکل گیری کالبدهای شهر دارند.

مشاور نقش محیط و مدیر مطالعات اجتماعی طرح جامع شهر اصفهان تأکید کرد: توجه صرف به آسیب‌های اجتماعی مشکلی را از شهرهای ما رفع نمی‌کند زیرا شهرها برخلاف آنچه گفته می‌شود موجود زنده ای با شرایط زیستی نیستند بلکه موجودی فرا زنده و متفاوت است.

سالاری اظهار کرد: ما پزشکان جامعه نیستیم و نمی خواهیم صرفاً بر روی مشکلات یا رضایت شهروندان تأکید کنیم زیرا خود برتر بینی و خود کمتر بینی دو روی یک سکه هستند بنابراین چنانچه صرفاً بر مشکلات جامعه شهری تأکید کردیم نمی توانیم تعاملات مناسب را میان سه نوع انسان اصفهانی که هم اکنون در شهر اصفهان ساکن هستند ایجاد کنیم.

وی تأکید کرد: باید به این نکته توجه کرد که در حال حاضر سه نوع انسان دیگر در شهر اصفهان وجود دارد، انسان گذشته یعنی انسانی که درحال حاضر در جمع ما وجود ندارد، اما آثار و میراث آنان هم چنان اثرات خود را برتصمیمات می گذارند.

مشاور نقش محیط و مدیر مطالعات اجتماعی طرح جامع شهر اصفهان ادامه داد: انسان هایی که در آینده در شهر زندگی می کنند هم اکنون کودکان کوچکی هستند که در آینده نزدیک بر روی کنش ها و فرایندهای شهری اثرگذار هستند بنابراین باید نوع نگرش و نحوه دخالت آنان در فرایند تهیه طرح جامع را مورد بررسی قرار دهند.

سالاری خاطرنشان کرد: صحبت از مشارکت اجتماعی زمانی محقق می شود که مفهوم "من" در جامعه "ما" محقق شود.

وی افزود: ما در منطقه ای زندگی می کنیم که امکان بروز و ظهور من به عنوان یک واحد اجتماعی وجود ندارد در حالی که مفهوم مشارکت بر پایه استخراج من ظهور و بروز پیدا می کنم و یک انسان تا زمانی که نسبت به من خود و دیگران آگاهی نداشته باشد نمی تواند مشارکت فعالی در اجتماع داشته باشد.

مشاور نقش محیط و مدیر مطالعات اجتماعی طرح جامع شهر اصفهان گفت: دیدگاه مهاجران نسبت به شهر اصفهان در مصاحبه هایی که انجام شده و پرسشنامه هایی که در سطح شهر پر شده است، نسبت به شهر اصفهان متفاوت است.

سالاری ادامه داد: برخی از آنان نسبت به شهر حساسیت بالایی دارند اما بسیاری از آن‌ها تلاش لازم را برای تغییر فرایندهای شهری نداشتند و تمایل چندانی به شهراصفهان ندارند.

وی تأکید کرد: انسان های اصفهانی نسبت به من خود آگاهی چندانی ندارند و به همین دلیل بسیاری از آنان تمایل و شناختی برای شرکت در فعالیت های مشارکت جویانه ندارند.

مشاور نقش محیط و مدیر مطالعات اجتماعی طرح جامع شهر اصفهان تأکید کرد: بنابراین هدف از فرایند تهیه طرح جامع گفت وگو و تعامل میان سه نوع انسان اصفهانی است تا آنان در ابتدا نسبت به خود آگاهی پیدا کرده و سپس بتوانند با شناخت دیگران تعاملات متناسبی را با آنان انجام دهند.

نبود مشارکت بانوان مشکلاتی را در شهر ایجاد کرده است

در ادامه این جلسه فاطمه زارع، مشاور شهردار اصفهان در امور بانوان و خانواده گفت: از زمانی که شهرکرد از استان اصفهان جدا شد مشکلات تقسیم آب آغاز شد همچنین حضور نداشتن و نبود مشارکت بانوان با عنوان نیمی از جمعیت در فعالیت های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی از دیگر مشکلاتی بوده که در شهراصفهان به وجود آمده است.

اصفهانی ها نسبت به شهر خود بی تفاوت شده اند

سهیلا شریعت، دبیر شورای اجرایی شهر دوستدار کودک نیز تأکید کرد: اصفهانی ها نسبت به شهر خود بی تفاوت شده اند و بیشتر آنان نگران منافع شخصی شان هستند به علاوه مشخص شدن نقش کودکان در کلانشهر اصفهان از اهمیت زیادی برخوردار است.

وی خاطرنشان کرد: چالش های پیش روی کودکان در کلانشهر اصفهان باید بررسی شود.

پیشرفت شهر اصفهان مشابه سایر شهرهای جهان اهمیت زیادی دارد

امین الله گلکار، نماینده دفتر مدیریت و نظارت بر اجرای ضوابط نیز با بیان نظرات خود با اشاره به مباحث مطرح ،گفت: پیشرفت شهر اصفهان مشابه سایر شهرهای جهان اهمیت زیادی دارد البته ممکن است که مکان یابی برخی از سازه های شهری مثل سیتی سنتر مشکل داشته باشد.

شهر به یک اندازه متعلق به سه نوع از اصفهانی ها است

علی حسین پور، نماینده شورای اسلامی شهر اصفهان نیز اظهار کرد: اصفهان به یک اندازه متعلق به سه نوع از اصفهانی ها است و تنها به اصفهانی های نوع اول تعلق ندارد.

وی افزود: ای کاش نظرات این افراد را هم در ساختارهای شهری اصفهان لحاظ می شد چرا که احتمالاً ۷۰درصد از آنان به گذشته پایبند نیستند.

نماینده شورای اسلامی شهراصفهان تصریح کرد: کوشش های تأویل گرایانه ساختارهای موجود نوعی فلسفه بافی است که باید بدان توجه کنیم و تحلیل چرایی، چگونگی و کجایی ایجاد ساختاری مثل سیتی سنتر اهمیت زیادی دارد.

حسین پور افزود: ایده آل گرایی و ارج گذاشتن به گذشته نباید مانع تلاش برای مدرن کردن شهر و مناسب ساختن آن برای گروه های دیگر باشد.

مجموعه تاریخی شهر اصفهان نماد خودنمایی گذشتگان بوده است

محمدعلی سلطان الکتابی نماینده اداره کل بهزیستی استان اصفهان گفت: کل مجموعه تاریخی شهر اصفهان نماد خودنمایی گذشتگان بوده است که این امر با تحلیل انسان های سه گانه در تضاد است.

وی همچنین تأکید کرد: مفاهیم مشارکت باید در پیشینه شهر اصفهان مورد توجه و مطالعه قرار بگیرد و چنانچه مفهوم مشارکت هم اکنون مورد توجه قرار بگیرد می توانند نشانگر سلامت اجتماعی باشند.

تقویت امنیت  در فرایند تهیه طرح جامع شهر ضروری است

میثم شیرکُش، نماینده معاونت اجتماعی پلیس استان اصفهان با اشاره به اهمیت مقابله با آسیب های اجتماعی گفت: تلاش در جهت تقویت امنیت و توجه به آسیب شناسی اجتماعی در فرایند تهیه طرح جامع شهراصفهان اهمیت زیادی دارد در حالی که متأسفانه طی ۱۰ سال اخیر شاهد کاهش شدید سرمایه اجتماعی بودیم.

وی ادامه داد: متأسفانه میزان سرقت ها، درگیری ها و اعتیاد به مواد صنعتی در چندسال گذشته به شدت افزایش پیدا کرده است.

میزان حساسیت افکار عمومی نسبت به شهر باید مورد بررسی قرار بگیرد

مرضیه افشار، نماینده سازمان مدیریت مطالعات و پژوهش شهرداری اصفهان در این جلسه با بیان اینکه میزان تعلق خاطر شهروندان به اصول زندگی در شهر کاهش پیدا کرده است، افزود: میزان حساسیت افکار عمومی نسبت به شهر باید مورد بررسی قرار بگیرد زیرا مغایرت برخی رفتارها با اصول اخلاقی حاکم و پایداری آنان قابل توجه و تحلیل است.

وی ادامه داد: وقوع طلاق ها به دلیل مشکلات کوچک از جمله شواهد تغییرات اخلاقی و رفتاری مردمان ساکن اصفهان است.

تغییر انگارهای ذهنی انسان اصفهانی

سعید حشمتی، نماینده اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز خاطرنشان کرد: باتوجه به تغییر انگارهای ذهنی انسان اصفهانی و نیز تغییر شرایط رابطه دنیا با کشور ایران و شهر اصفهان باید تلاش بیشتری برای مقابله با وضعیت جدید انجام شود.

وی افزود: باید توجه داشت که چگونه می توان رضایت این سه نوع انسان اصفهانی را همزمان در شهراصفهان تأمین کرد و باتوجه به تفاوت و رویکردهای موجود نسبت به شهر تعاملات متناسب را میان آنان به وجود آورد.

علاقه و حس تعلق مهاجران را نسبت به شهر بیشتر کنیم

سیده فاطمه احمدی نماینده مرکز پژوهش های شورای اسلامی شهر اصفهان با بیان اینکه رفتار مردم اصفهان چندان با مهاجران مناسب نیست، گفت: اگر مردم نسبت به مهاجران پذیرش بیشتری داشتند علاقه و حس تعلق آنان نسبت به شهر بیشتر می شد.

مهم ترین شاخصه شهر اصفهان انباشت فرهنگی است

امان الله باطنی، مشاور سازمان فرهنگی، تفریحی و ورزشی شهرداری اصفهان نیز تأکید کرد: مهم ترین شاخصه شهر اصفهان انباشت فرهنگی است، این انباشت فرهنگی شامل عناصری است که باعث جذب یا طرد عناصر فرهنگی در شهر اصفهان می‌شود.

وی تأکید کرد: شهر اصفهان دیپلماسی متناسبی در زمینه آب نداشته است.

تکنولوژی های جدید موجب ایجاد تغییرات فرهنگی شده است

حیدر صادقی، نماینده سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیز ایجاد تعاملات فرهنگی بین شهروندان و جامع میزبان و گردشگران را حائز اهمیت دانست و افزود: لزوم آینده نگری و تغییرات فرهنگی که موجب بروز دسته‌های جدید و گروه‌های متفاوت نسبت به قبل شده بود بسیار لازم است.

وی افزود: تکنولوژی های جدید موجب ایجاد تغییرات فرهنگی و بروز رفتارهای جدید شده است.

رابطه اصفهانی‌ها با گردشگران بهتر شده است

رسول کامرانی، نماینده تامین اجتماعی استان اصفهان نیز گفت: شهر اصفهان هنوز نتوانسته است تکلیف خود را درباره چشم انداز آینده مشخص کند به عبارتی شهر اصفهان دچار هنجار پریشی فرهنگی است و بین سنت و مدرنیته قرار گرفته است.

وی تاکید کرد: رابطه اصفهانی‌ها با گردشگران بهتر شده است.

کد خبر 385401

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.