به گزارش خبرنگار ایمنا، دراین دوره از جشنواره، بخشهای جنبی حذف شدند. در میان آثار ایرانی جشنواره هجدهم، میتوان به فیلمهای بهشت جای دیگری است ساخته عبدالرسول گلبن حقیقی، من و نگین دات کام به کارگردانی حسین قناعت، «ساکنین سرزمین سکوت ساخته سامان سالو، کفشهای جیرجیرک دار من اثر شاپور قریب و رسم عاشق کشی به کارگردانی خسرو معصومی اشاره کرد که آثار یاد شده جوایز زیادی را نصیب خود کردند.
بهشت جای دیگری است نمونه آشنایی از الگوی سینمای کودک و نوجوان است که فضایی روستایی داشته و قهرمانهای آن را دو نوجوان از دو کشور همسایه (ایران و افغانستان) تشکیل میدهند. نوجوانی چوپان به نام عیدوک که در رویاهای خود و برای دست یافتن به زندگی بهتر سودای سفر به دوبی را در سر دارد، با نوجوانی افغان به نام گل محمد آشنا میشود که میخواهد با جمع کردن پول بیشتر خانواده خود را از افغانستان به ایران بیاورد.
از تضاد میان دنیاهای این دو نوجوان، بخش مهمی از داستان شکل گرفته که جذابیتهایی هم برای مخاطب دارد اما مشکل اینجاست که قصه در همین مرحله مانده و آنچنان که باید پیش نمیرود. در عین حال فیلم از ریتم کند خود لطمه زیادی دیده که تماشاگر را خسته و کسل میکند. با این حال نمیتوان بازیهای خوب دو بازیگر نقش اصلی فیلم را انکار کرد.
من و نگین دات کام که بسیار مورد توجه مخاطبان جشنواره قرار گرفت، داستان ساده و سرراستی دارد که تخیل، نقش مهمی در شکل گیری آن داشته است. قصه زن و شوهر جوانی که بچه دار نمیشوند و حال برای تأمین هزینههای سنگین جراحی برای این امر، دست به سرقتهایی میزنند و در انجام آن هم ناموفق ظاهر میشوند.
بزرگترین نقطه قوت این فیلم، تکیه بر سرگرم کننده بودن است که در انجام آن هم موفق عمل کرده است. دیگر اینکه فیلم لحن فانتزی دارد که با دنیای کودکان و نوجوانان همخوانی داشته و به همین خاطر هم آنها را راضی از سالن سینما بیرون میفرستد. قناعت در نخستین قدم خود در کارگردانی فیلم بلند، موفق ظاهر شده و فیلم خوش ریتم و سرحالی را ساخته است.. هیات داوران هم به دلایل گفته شده، پروانه زرین بهترین فیلم را به این اثر دادند.
در ادامه مرور جشنواره هجدهم به مهمترین فیلم بلند سینمای ایران این دوره که تندیسهای بهترین کارگردانی از بخشهای سینمای ایران و بین الملل را نصیب خسرو معصومی کرده است، میرسیم. فیلمی خوش ساخت که در فضایی برفی و خشن فیلمبرداری شده و قهرمان آن نوجوانی به نام جلال است که پدرش هنگام بریدن درخت به شکل قاچاق دستگیر و روانه زندان شده است.
رسم عاشق کشی اولین فیلم از سه گانه خسرو معصومی در رابطه با قاچاق چوب است که از فیلمنامه ای محکم برخوردار بوده و روند حوادث آن به گونهای است که مخاطب را تا آخر با خود همراه میکند. شخصیتها هم به جز یکی دو مورد، خوب از کار درآمده و به باور تماشاگران خود مینشینند. رسم عاشق کشی یک پایان بندی درخشان و تکان دهنده هم دارد که تماشاگرانش را شوکه کرده و ذهنشان را تا مدتی به خود مشغول نگه میدارد.
نظر شما