به گزارش ایمنا، یکی از مهمترین شاخصهای زندگی بشر امروز را میتوان حفاظت از منابع تولید برشمرد. انسان دریافته است که پیامدهای زیانهایی که به طبیعت وارد میکند بسیار بیشتر از بهرهای است که از آن میبرد، از این رو با بهرهمندی از امکانات علمی و عملی سعی در پایین آوردن هرچه بیشتر خسارت به محیط زیست دارد. امروزه مسئله تولید زباله در جوامع مصرفی به مسئلهای بزرگ بدل شده است. فرایند تولید زباله که خود ناشی از فعالیت انسان شهرنشین مصرفکننده است و هر روز نیز او را به مصرف بیشتر ترغیب میکند، جزء لاینفک زندگی است. در این میان ضرورت یازیافت زباله از چند نظر بیش از پیش احساس میشود. بازیافت زباله باعث میشود از میزان نیاز به زمین برای دفن زباله و شکلهای دیگر دور ریختن زباله کاسته شود. از طرفی زباله را میتوان به سوخت، کود یا مواد دیگر تبدیل کرد. این روند منجر به کاهش آلایندهها انتشار گازهای گلخانهای نیز میشود. پایتخت اسلوونی یکی از بزرگترین مراکز بازیافت زباله جهان را در خود جای داده است. سالانه ۱۷۰ هزار تن زباله در مرکز لیوبلانا بازیافت میشود. ۹۸ درصد این زبالهها به اشیای جدید، کود یا سوخت زیستی تبدیل میشود. به خاطر تولید سوخت زیستی، این مرکز از نظر انرژی خودکفاست. رسانه یورونیوز در جستاری با عنوان «بزرگترین مرکز بازیافت زباله در اروپا چگونه ساخته شد؟» به چگونگی ساخت مرکز مدیریت زباله در ایوبلاناس اسلوونی پرداخته است. این مقاله را که در ادامه میخوانید پیشتر در شماره سوم نشریه «شهرگاه» منتشر شده است.
بازیافت زباله باعث میشود از میزان نیاز به زمین برای دفن زباله و شکلهای دیگر دور ریختن زباله کاسته شود. زباله را میتوان به سوخت، کود یا مواد دیگر تبدیل کرد. این کار منجر به کاهش آلایندهها انتشار گازهای گلخانهای میشود. مرکز مدیریت بازیافت زباله در لیوبلانا، پایتخت اسلوونی یکی از طرحهایی است که برای حفاظت از محیطزیست در اروپا انجام میشود. این طرح یکی از بزرگترین پروژههایی زیستمحیطی است که صندوق انسجام اروپا در راستای همکاری منطقهای انجام میدهد.
سالانه 170 هزار تن زباله در این مرکز بازیافت میشود. 98 درصد این زبالهها به اشیای جدید، کود یا سوخت زیستی تبدیل میشود. به خاطر تولید سوخت زیستی، این مرکز از نظر انرژی خودکفاست. میتیا پرزنیک، مدیر و مبتکر این طرح در مورد اینکه چگونه ایده این طرح به ذهنش خطور کرد، میگوید: «بخشی از این فعالیتها در سال 2000 میلادی شروع شد. وقتیکه اسلوونی به عضویت اتحادیه اروپا درآمد، مجبور بودیم در زمینه مدیریت زباله بسیاری از قانونها را تغییر دهیم و قوانین جدید وضع کنیم.
▲ پلن مرکز بازیافت لیوبلانا
تا آن موقع بخش عمده زبالهها به محلهای دفن زباله فرستادهشده است. طبق قوانین جدید این کار باید متوقف میشد. درنتیجه فکر کردیم که باید زباله را تفکیک و بازیافت کنیم.» پرزنیک میافزاید: «زبالههای شهری در اسلوونی به مراکز دفن زباله فرستاده میشد. این به معنی هدر رفتن انرژی و مواد مختلف بود. به راهاندازی این مرکز برای تفکیک و بازیافت زباله، باعث بهبود روند بازیافت زباله شد. همچنین توانستهایم سوخت حاصل از زباله را جانشین برخی سوختهای دیگر بکنیم؛ و درنتیجه بالاخره میزان زبالهای را که در زمین دفن میشود به مقدار زیاد کاهش دهیم. در این کارخانه جدید تنها 2 درصد زباله باقی میماند و باید در زمین دفن شود و 98 درصد دیگر به سوخت تبدیل میشود.»
▲ اینفوگرافیک چرخه بازیافت زباله شهری
میتیا پرزنیک درباره حس خود که توانسته این طرح را تا به ایما توسعه دهد، میگوید: «احساس افتخار میکنم. این ایده مربوط به 20 سال پیش است. از همان موقع شروع به تحقیق کردم. خوشحالم که توانستیم از تجربههایی که در مورد دفن زباله، استخراج و کاربرد گاز داشتیم،استفاده کنیم. دانشی که از این تجارب به دست آوردیم در این پروژه نقش اساسی داشت. برای این کارها به فرایندهای مختلف نیاز داشتیم که همه دستپرورده من هستند. کار را شروع کردم و تمام مراحل مربوط به بررسی، مقایسه فناوریهای مختلف را انجام دادم. سپس از کمیسیون اروپا درخواست بودجه کردم. چون انجام این پروژه اصلا کمهزینه نیست! سه سال و نیم طول کشید تا پروژه عملی شود. خوشحالم که پروژه اینقدر طول کشید چون پروژه بزرگی است و کاری نیست که یکشبه صورت بگیرد.»
نظر شما