به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، ویکتوریا، کوچکترین و البته دومین ایالت پرجمعیت استرالیا، در جنوب شرق این کشور واقع شده است. این ایالت متراکم، خانه گالریهای هنری بسیاری است که فضای آن را در یک جوش و خروش همیشگی قرار میدهد، اما نکته قابل توجه درمورد این شهر، مجسمههای عمومی فراوانی است که به صورت نمایشگاههای دائمی در تمامی خیابانها، چمنزارها و بزرگراههای شهر در معرض دید قرار داده شده است و به منطقه شهری آن نمایی چشمگیر و جذاب میدهد.
یکی از این مجسمهها که با عنوان "Architectural Fragment" نامگذاری شده است در برابر ساختمان کتابخانه ایالتی قرار دارد و نشاندهنده سبک نئوکلاسیک است. این سازه، بنای فرورفته و دفنشده ساختمان یک کتابخانه را به نمایش میگذارد که حاشیه زینتی آن به حروف طلاییرنگ کلمه کتابخانه (Library) مزین شده است و به عنوان یادوارهای از گذشته، قسمتی از سنگفرش خیابان "سوانستون" شهر ملبورن را در اختیار خود دارد.
"Architectural Fragment" که در سال ۱۹۹۳ به عنوان بخشی از پروژه هنری عمومی خیابان سوانستون توسط "پتروس اسپرنک" طراحی و ایجاد شد، به صورت یک بیرونزدگی فولادی از دل سنگفرشهای کبودرنگ خیابان ساخته شده است و بر ماهیت گذار بودن زندگی کنونی و احتمال فروپاشی قریبالوقوع جامعه امروزی اشاره دارد.
این بنای هرمیشکل کاملا توخالی است و وزن آن به کمک پیریزی خود سازه حمایت میشود. طراحی، شکل، رنگ و مواد به کار رفته در ساخت این نماد، یک اثر باستانی و منحصربهفردی را در سراسر شهر ملبورن به وجود آورده است.
نمادگرایی مبهم این اثر که پیامی مرموز برای تمامی بازدیدکنندگان دارد، موجب ستایش آن شده است. این سازه به صورت نمادین نشان میدهد که تمام شکوه و حیات تمدن امروز همچون گذشتگان، به گونهای اجتنابناپذیر در آینده تبدیل به قطعهای بیجان خواهد شد و مورد کاوش باستانشناسان آینده قرار خواهد گرفت.
هدف از ایجاد این سازه تحریک اذهان نسبت به قطعی بودن پایان کار دنیا است ولی بههیچوجه ترس و وحشت ناشی از نیستی را منعکس نمیکند چرا که در واقع نمای کلاسیک این بنا، بیانگر گذشته است. این مجسمه در واقع سمبلی منسجم و هماهنگ از یک گذشته منقرض شده و نسلی از بین رفته است که در حافظه نسل کنونی جایی ندارد و نمیتواند در دنیای امروز خود را نشان دهد ولی در عین حال بهعنوان یک عنصر بیگانه باستانی و مدفون شناخته میشود.
هرچند در نظر بسیاری از مردم، نمادسازی یک ساختمان عمومی به عنوان سمبل تخریب و نابودی بسیار نامناسب و حتی ترسناک است ولی مجسمهسازان معتقدند که پیام این سازه این است که تمامی موجودات هستی روزی از بین خواهند رفت و هر فرد نیز خود در چرخه این قانون قرار دارد.
بنابراین "Architectural Fragment" صرفا یک چشمانداز طبیعی برای قوانین ثابتشده زندگی و آگاهی نسبت به آن به حساب میآید که تأثیرات بسیاری بر زندگی روزمره تمامی موجودات دارد.
نظر شما