۲۶ تیر ۱۳۹۸ - ۰۶:۵۸
شهر پل‌ها و پیاده‌ها

بزرگ‌ترین شهر بدون خودروی جهان که در آن هیچ اثری از دود، ترافیک، اتومبیل‌ها و کامیون‌ها پیدا نمی‌کنید؛ تنها وسیله رفت و آمد در این شهر آبی، قایق است، حتی پلیس‌ها و آتش‌نشان‌ها هم با قایق موتوری در سطح شهر تردد می‌کنند.

به گزارش خبرنگار ایمنا، ونیز، مملو از دیدنی‌ها است و در گوشه گوشه آن چیزی برای تماشا پیدا خواهد شد. در عصر باستان و در آخرین روزهای امپراطوری روم، نخستین سکونت‌های این شهر شکل گرفت. هرچند پیش از شروع نخستین سکونت‌ها، ماهیگیران زیادی برای امرار معاش هراز گاهی به این مکان می‌آمدند و مدتی ساکن می‌شدند اما سکونت اصلی زمانی آغاز شد که آلمانی‌ها به سرزمین‌های شمالی ایتالیا حمله کردند و بسیاری از افراد برای این که پناهگاهی داشته باشند، تالاب‌های این جزیره را انتخاب کردند.

رفت و آمد در این مکان نیازمند قایق بود و دشمن قایق نداشت به همین دلیل این افراد به راحتی توانستند از شر حملات دشمن در امان بمانند. رفته رفته با حضور پناهندگان دیگر، جمعیت این مکان افزایش یافت.

در واقع "لاگونی" که شهر ونیز بر روی آن ساخته شده دارای قسمت‌هایی از آب بیرون زده بوده است اما اکثر نقاط آن عمق آب تا چند متری داشته است؛  برای ایجاد پی استوار بر روی آب، ستون‌های چوبی (شمعک) به داخل ماسه زیر آب طوری فرو برده می‌شد که در جای خود محکم باقی بمانند،  سپس بر روی این ستون‌های چوبی یک پلتفرم چوبی قرار داده می‌شود و در آخر با مصالح بنایی یک دال و سپس خود ساختمان را بنا می‌کردند.

 راز پایداری این پی‌های چوبی در غرق کردن آن‌ها در آب شور است؛  پوسیدگی چوب توسط میکروارگانیسم‌هایی از قبیل قارچ‌ها و باکتری‌ها صورت می‌گیرد اما با غرق کردن چوب در آب شور و دور نگه داشتن آن از اکسیژن، عمل پوسیدگی رخ نمی‌دهد. علاوه بر آن جریان مداوم آب املاحی باعث شده که این چوب‌های غرق شده به سختی بیشتری رسیده و امروزه همانند سازه‌های سنگی سخت شوند.

علاوه بر حمایت از ونیز در برابر قبایل یورشگر، تشکیلات این جزیره ایتالیایی زنده در در طول قرن‌ها، مزایای دیگری را نیز برای ساکنانش فراهم آورده است. موقعیت محافظت شده آن بر روی دریای "آدریاتیک" که در میان فرهنگ‌های شمالی و غربی اروپا، فرهنگ‌های شرقی و جنوبی خاورمیانه و جهان اسلام قرار گرفته است، این مکان را در قلب شاهراه‌های تبادلات بین‌المللی قرار داده است.

ونیز با ساخت ساختمان‌های تجاری و اسکله برای کشتی‌ها، به سرعت از یک جامعه ماهیگیر در جهت تبدیل شدن به یک مرکز تجارت فعال رشد کرد.

ونیز تنها شهر اروپایی بدون اتومبیل است؛ از ونیز به عنوان "شهر روی آب"، "شهر کانال‌های آب" یا "شهر پل‌ها" نیز یاد می‌کنند. "گاندولا "اسم قایق باریکی است که مخصوص ونیز است و توریست‌ها خانوادگی سوار آن می‌شوند و یک قایقران محلی با لباس مخصوص آن را هدایت می‌کند.  از کوچه‌های باریک ونیز عبور می‌کتد و خود قایقران درباره مکان‌هایی که از آن عبور می کند نکات لازم را می‌دهد.

 قایق گاندولا حدود ۱۱ متر طول و وزنی برابر با ۶۰۰ کیلو دارد. تا سال ۲۰۱۰ زنان حق استفاده از گاندولا را نداشتند و نمی‌توانستند گوندولا را هدایت کنند. برای نخستین‌بار در سال ۲۰۱۰ یک زن هدایت گوندولای خود را در دست گرفت.

یکی از مشخصه‌های ونیز، پل‌های زیبای آن است؛  ونیز ۴۱۷ پل دارد. تا قرن شانزدهم پل‌های ونیز پله نداشتند و افراد برای گذشتن از پل‌ها از روی سطح شیب‌دار با اسب گذر می‌کردند.

 خانه‌های لوکس و سلطنتی در ونیز ترکیبی از سبک‌های بیزانس، گوتیک و باروک هستند.  از دیدنی‌ترین مکان‌های ونیز، میدان "سن مارکو" است که یک میدان عمومی بزرگ با فضاهای شهری قدیمی است که همچنان مشابه گذشته‌اش به جای مانده است؛  بیشتر آثار تاریخی ونیز در این مکان قرار دارد. معروف‌ترین پل ونیز، پل ریالتو است که اولین و قدیمی‌ترین پل شهر است. این پل بر روی کانال گراند واقع شده است و در گذشته محل خرید و فروش و معاملات بوده است، از این رو نام این پل را "ریالتو" گذاشته‌اند. ریالتو به ایتالیایی به معنای "مرکز معاملات" است.

از آنجایی که مکان‌های پیاده‌روی در شهر بسیار محدود است، از هر مکانی که شروع به پیاده‌روی کنید، احتمالا در نهایت به پل ریالتو خواهید رسید.

سطح آب‌های ونیز هر سال حدود یک تا دو میلی‌متر بالاتر می‌آید؛ ونیز آرام‌ آرام در حال غرق شدن است.

کد خبر 382289

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.