مهدی ابراهیمی در گفت وگو با خبرنگار ایمنا اظهارکرد: مناسب سازی فضاهای شهری در سالهای اخیر بیشتر برای استفاده معلولان و جانبازان مطرح شده است، در این راستا مناسب سازی ورودی ساختمانها و فضاهای درونی و بیرونی آنها همچنین فضاهای عمومی شهر باید مورد توجه قرار بگیرد تا معلولان به راحتی در فضاهای شهری و محل سکونت خود رفت و آمد و وسیله نقلیه خود را پارک کنند.
وی تاکید کرد: شهروندان عادی نیز که دچار معلولیت نیستند حق بهرهمندی از فضاهای مناسب شهری را دارند، فضای ایمن برای پارک خودرو، پیادهروی، دوچرخه سواری به خصوص در خیابانهای پر تراکم شهر هم برای شهروندان معلول و هم برای شهروندان عادی یک ضرورت است و چنانچه فردی فضایی متناسب برای انجام فعالیتهای روزمره در شهر نداشته باشد به ناچار از سایر فضاهای شهری استفاده میکند.
این کارشناس برنامه ریزی شهری افزود: مناسب سازی پارکینگهای سطح شهر برای معلولان باید به نحوی انجام شود تا آنان با ورود به فضای پارکینگ بدون استفاده از پله به محل مورد نظر برسند، معلولان ویلچر سوار و غیر ویلچری نیز باید فضاهای مناسبی در پارکها برای پیاهروی داشته باشند تا به سادگی بتوانند وارد مسیرهای حرکت مخصوص به خود شوند.
وی با اشاره به مناسب سازی فضا برای نابینایان و کم بینایان، ادامه داد: معلولانی که دچار ضعف بینایی هستند باید بتوانند به سادگی و به دور از دغدغه از مسیرهای مشخص در پیادهروها استفاده کنند، به علاوه سایر شهروندان نیز باید از حرکت در مسیرهای ویژه معلولان یا پارک خودرو در پارکینگهای مخصوص معلولان خودداری کنند.
ابراهیمی با تاکید بر لزوم توجه به آموزش شهروندان برای استفاده از فضاهای شهری، گفت: مقایسه فضاهای مخصوص توانخواهان در شهرهای کشور با استانداردهای موجود برای مناسب سازی این فضاها، نشان از وجود کمبودهای اساسی در این زمینه است که در این راستا توجه به اقدامات کالبدی و آموزش شهروندان برای استفاده درست از این فضاها ضرورت دارد.
نظر شما