شناسایی هویت شهری‌ به شیوه بازسازی آن با محوریت فرهنگ

به گزارش ایمنا، جمعیت جهان دائم در حال زیاد و زیاتر شدن است و در این روند شهرهای کوچک و متوسط در آن رو به زوال هستند. حتی برخی از مراکز قدیمی در ابرشهرها هم به سمت نابودی می‌روند. کارشناسان اما برای جلوگیری از این موضوع تدوین قوانین، مقررات و تکنیک‌های نو برای بازسازی شهری را ضروری می‌دانند. 

کیو  هنگ هوانگ طی مقاله‌ای با عنوان «شناسایی هویت شهری به شیوه بازسازی شهری با محوریت  فرهنگ» تلاش کرده تا طیف وسیعی از راه حل‌ها برای نابودی شهرهای کوچک، متوسط و همچنین مراکز قدیمی در کلان‌شهرهای امروزی را بررسی کند. در این میان هرچند پیدا کردن روش‌های بازسازی متناسب با ویژگی‌های محلی راحت نیست، موارد موفق و استراتژی های احیای زیادی وجود دارد و نمایندگان بازسازی شهری در حال بررسی نحوه احیای مناطق رو به زوال هستند. این مطالعه به بررسی نحوه شکل‌گیری هویت شهری و همچنین نحوه پیش رفتن از طریق مراحل بازسازی شهری می‌پردازد، که این امر با انجام دادن تحلیل موردی تلاش‌های بازسازی شهری با پیشرویی فرهنگی محقق می‌شود. این مقاله را که در ادامه می‌خوانید پیش‌تر در مجله الکترونیک «شهرگاه»؛ که نشریه‌ای تخصصی در حوزه مدیریت شهری است، منتشر شده است.

شهری که چرخه رشد تا زوال را سپری می‌کند، نمی‌تواند توسعه پایدار را بدون نوعی از هویت شهری که با بازسازی شهری و پیشرویی فرهنگی یکپارچه می‌شود، حفظ کند. طرح بازسازی شهری در یک منطقه شهری روبه زوال باید طبق ویژگی‌های جامعه به صورت جزیی یا کلی اجرا شود.

جامعه محلی می‌تواند به طور همزمان از طریق تبدیل یک منطقه از بین رفته و کم ارزش به یک ناحیه با ارزش، افتخار اجتماعی و اقتصاد محلی اش را احیا کند و هویت شهری را تحقق ببخشد. نخست، این مقاله زوال شهری را  به منظور درک بهتر بازسازی شهری و نیاز به مدیریت چندجانبه، بررسی می‌کند و با در نظر گرفتن انواع جهانی بازسازی شهری، ویژگی‌های بازسازی شهری با پیشرویی فرهنگی را نیز به عنوان ابزاری برای تحقق احیای اجتماعی-اقتصادی و هویت شهری تحلیل می کند.

به طور خاص، این مطالعه از طریق تحلیل کردن موارد بازسازی شهری با پیشرویی فرهنگی در کره، تکنیک ها و معیارهایی برای بازسازی شهری را پیشنهاد می کند. در این مقاله، سه موضوع به عنوان مطالعه موردی در نظر گرفته شده است:
1. روستای هانوک در شهر جینجو، که از یک منطقه از بین رفته به جاذبه توریستی تبدیل شد. 2. منطقه چانگ دونگ در شهر چانگ وون، که از یک ناحیه رو به زوال با کوچه های تاریک که قطبی برای هنرها و فرهنگ در دهه 70 بود به یک روستای جدید هنری تبدیل شده است، و 3. شهر چونگجو، که امکانات صنعتی بیهوده آن در حال تبدیل به یک فضای فرهنگی است. 

▲منطقه تاریخی سئول

این مقاله روند اجرای بازسازی شهری با محرکه فرهنگی را به منظور شناسایی هویت شهری از طریق تحلیل دلایل زوال شهری، شیوه های بازسازی، و نتایج بازسازی شهری در سه مورد فوق، نشان می دهد. در قسمت نتیجه گیری این مطالعه، روند اجرایی بازسازی شهری با پیشرویی فرهنگی در پنج مرحله خلاصه شده است: مرحله اول: تشخیص زوال،  مرحله دوم: متوجه شدن دلایل زوال و ویژگی های محلی، مرحله سوم: ایجاد پایگاه داده و مشخص کردن یک مسیر، مرحله چهارم، استفاده کردن از تکنیک های متنوع که متناسب با مرحله سه هستند، و مرحله پنجم: نظارت کردن و بازخورد دریافت کردن.
کلمات کلیدی: بازسازی شهری، محوریت فرهنگی، منابع فرهنگی و تاریخی، هویت شهری
1.مقدمه
هرچند جمعیت کل جهان به طور مداوم در حال افزایش است، شهرهای کوچک و متوسط کشورهای مختلف در حال زوال هستند و برخی از مراکز اصلی شهر در ابرشهرها نیز رو به زوال هستند. طیف وسیعی از راه‌حل‌ها مثل قوانین، مقررات و تکنیک‌های جدید برای اجرای بازسازی شهری در مناطق در حال زوال پیشنهاد می‌شوند.
هرچند، پیدا کردن روش‌های بازسازی متناسب با ویژگی‌های محلی راحت نیست، موارد موفق و استراتژی‌های احیای زیادی وجود دارد و نمایندگان بازسازی شهری در حال بررسی نحوه احیای مناطق روبه زوال هستند. این مطالعه به بررسی نحوه شکل گیری هویت شهری و همچنین نحوه پیش رفتن از طریق مراحل بازسازی شهری می‌پردازد، که این امر با انجام دادن تحلیل موردی تلاش‌های بازسازی شهری با پیشرویی فرهنگی محقق می‌شود. این تحلیل مبتنی بر این مفهوم است که یک منطقه روبه زوال می‌تواند با هویت به دست آمده منطقه‌ای از طریق برنامه بلند مدتی که از منابع فرهنگی و تاریخی داخلی استفاده می‌کند، به طور مداوم احیا شود.

1.1.شهری سازی و زوال شهری
سرزندگی صنعتی شدن که شامل کسب و کار تولیدی بعد از انقلاب صنعتی می‌شود، شهرهای زیادی در اروپا را به مناطق احیا شده تبدیل کرد. ایالات متحده، که در طی انقلاب صنعتی تاسیس شده بود، تعدادی از شهرهای بزرگ خود را بعد از انقلاب آمریکا توسعه داد.در نتیجه، سطح های  شهری سازی که قرن هاست کمتر از 10درصد کاهش یافته است، در این دوره نسبتا کوتاه کمتر از یک قرن، به طور چشمگیری به بیش از 50 درصد افزایش یافته است.
با در نظر گرفتن کسب و کار تولیدی  به عنوان صنعت سنتیشان، چندین شهر در بریتانیا با مشکلاتی مانند فقدان شغل و خروج جمعیت رو برو هستند زیرا ساختار صنعتی از تولید گرفته تا صنعت خدماتی بازسامانی شده بود، و این شهرها را در اولویت قرار دادند تا نیاز به بازسازی شهری را تشخیص دهند. چنین تضعیف اقتصادی که ناشی از فقدان صنایع منطقه ای سنتی  بوده است، منجر به زوال شهری در چندین کشور به غیر از بریتانیا شده است. زوال در شهرهای بزرگ ممکن است فقط در برخی مناطق داخلی به صورت جزیی اتفاق بیافتد، در حالیکه زوال شهری در شهرهای کوچک و متوسط ممکن است به دلیل خروج جمعیت ناشی از تضعیف بنیاد صنعتی رخ دهد.

1.2.نیاز به بازسازی شهری و بازسازی شهری با پیشرویی فرهنگی
زمانی که ساختارهای زیاد صنعتی تغییر می کنند و در داخل شهر زوال پیدا میکنند، جوامع باید از طریق سیاست ها و پروژه های بازسازی شهری مناسب برای شهر به پایداری شهری دست یابند. بازسازی شهری در بریتانیا و ژاپن زمانی شروع شد که درآمد ناخالص ملی هر شخص در هر کشور بیش از 10 هزار دلار بود و به طور همزمان، ضریب نفوذ مسکن بیش از 100 درصد بود. اولین نوع بازسازی شهری شامل نوعی نوسازی و بازسازی مسکن بود، اما جوامع رو به زوال به تدریج با مشکلات اجتماعی اقتصادی مثل کاهش در آمد و مناطق غیرفعال شده، و همچنین تخریب فیزیکی شهرها رو به رو شدند.
بازسازی شهری تلاش مدیریت شهری جامع برای حل کردن مسائل اجتماعی اقتصادی بدون توجه به مناطقی که از نظر فیزیکی رو به زوال است. به این معنی که، هدف از بازسازی شهری، احیای جوامع، ایجاد شغل، افزایش درآمد، و همچنین بهبود محیط زیست از بین رفته است.
پنفیلد واژه بازسازی شهری را در سال 1997 تعریف کرد: بازسازی شهری نوعی مدیریت جامع به منظور بهبود مناطق زوال یافته از نظر اقتصادی، اجتماعی، و فیزیکی است، که از طریق همکاری بین بخش دولتی و شهری برای یک طرح استراتژیک به منظور پیشرفت شهری رخ می دهد.
هدف از بازسازی شهری در این مفهوم، پیشرفت شهری پایدار است، و به این ترتیب، سه هدف اصلی به وجود می آید. هدف اول، تقویت قدرت رقابتی شهری است که شامل تقویت عملکردهای مرکزی شهری، گسترش استغال زایی، و حفاظت از محیط های فرهنگی و تاریخی می شود. هدف دوم ایمن کردن پایداری محل استقرار است که شامل تامین مسکن گروه های کم درآمد، بهبود محیط های مسکونی موجود، حفظ جوامع تعیین شده، و تثبیت کردن قیمت های مسکن می شود. سومین هدف بهبود کیفیت محیط های شهری است، که شامل کیفیت هوا و ترافیک، پیشرفت‌های زیست محیطی و صرفه جویی در انرژی می شود. 
گرچه بازسازی شهری باید از نقطه نظر جامعی اجرا شود، برنامه‌های عملی بازسازی شهری با توجه به ویژگی‌های بومی متفاوت است. در این راستا، توجه به انواع بازسازی شهری برای بازسازی معمول شهر مفید است. نمونه هایی که به عنوان انواع بازسازی شهری سازماندهی شده اند شامل مدل هایی است که توسط دوگ سونگ اوه و KURC  ( مرکز بازسازی شهری کره)، و یکی از مراکز تحقیق و توسعه  (R&D) ملی بازسازی شهری مشخص شده اند.
دوگ سونگ اوه پنج نوع بازسازی شهری را پیشنهاد داده است: 1) صرفه جویی در منابع   2) شهر خلاق  3) مدیریت رشد   4) صنعت محور   5) کاهش کربن. KURC  هم 15 مدل  برای بازسازی شهر پیشنهاد داده است.
این مقاله با توجه به مناطق مختلف شهری، سه دسته و 9 مدل بازسازی را بیان میکند: مرکز شهر، محله، و تکنیک سبز مربوطه. دسته مرکز شهر بازسازی شهری میتواند به عنوان بازسازی با پیشرویی اقتصادی شناسایی شود چون این ناحیه دارای ویژگی مرکز اقتصادی است. این دسته شامل پنج نوع است: 1) مدیریت رشد که صنایع و موسسات بازرگانی جدید را جذب می‌کند 2) کنارآب که از منابع آبی استفاده می‌کند 3)  پیشرویی صنعتی که مناطق صنایع سبک در شهرها را احیا می‌کند 4) پیشرویی فرهنگی که از منابع فرهنگی و تاریخی در شهرها استفاده می‌کند و 5) مدل ترکیبی که بر اساس ادغام عملکردهای متنوع شهری است.
دسته محله بازسازی شهری برای بهبود خانه های ویران شده و محرومیت اجتماعی است، بنابراین به عنوان بازسازی شهری اجتماعی طبقه بندی می شود. این دسته شامل سه مدل است: 1) تقویت توانایی جامعه برای افزایش توانایی های ساکنان که لازم است با برنامه های اجتماعی متنوع از خود حمایت کنند  2) منطقه مسکونی افراد کم درآمد، که محلاتی را بازسازی می کند که افراد فقیر آنجا زندگی می کنند. و 3) احیای بازار مسکن برای تجارت‌های کوچک و بازارهای سنتی. تکنیک سبز مرتبط با بازسازی شهری که شامل بهبود سیستم ترافیک، کاهش کربن دی اکسید، و ذخیره انرژی برای بازسازی شهری به منظور ایجاد مناطق زیست محیطی دوستانه می شود. 

▲بازسازی فرایبورگ با تأکید بر کاهش نشرکربن و گازهای آلاینده

در بین انواع بازسازی شهری، بازسازی شهری با پیشرویی فرهنگی نمونه ای است که شهری میتواند از آن استفاده کند که دارایی های تاریخی خود و پتانسیل فرهنگی محلی دارد که می‌تواند برای انتخاب مسیر بازسازی مورد استقاده قرار بگیرد. یک شهر پایدار بدون زوال بر اساس صنایع فعال ساخته می‌شود. سپس، هویت ذاتی شهری با ترکیب ویژگی های جامعه، مسکن، صنعت، و محیط طبیعی ایجاد می شود. ساکنان شهری به هویت شهری خود میبالند، و توریست های خارج از شهر تمایل دارند مکانی را دیدن کنند که جاذبه های مختلف در شهر را تجربه کنند. بنابراین، به وجود آوردن یک شهر پایدار که تلفیقی از سیل جمعیت و افزایش تعداد گردشگران است، نشان دهنده بازسازی شهری با پیشرویی فرهنگی در میان انواع بازسازی شهری است.
ما باید مفهوم فرهنگ و منابع فرهنگی و تاریخی را درک کنیم تا هرگونه بازسازی شهری با پیشرویی فرهنگی ادامه پیدا کند. فرهنگ می تواند به عنوان یک شیوه شناخته شده در جامعه تعریف شود، که شامل دو اصل می شود: یکی از آنها جایگاه اجتماعی و دیگری عمومیت است. به عبارت دیگر، فرهنگ به عنوان عمومیت در برخی مناطق با عوامل متنوع بر روی مردم خارج از شهر تاثیر می‌گذارد. وقتی این فرهنگ از فرهنگ های سایر نواحی متمایز می‌شود، آن فرهنگ هویت منطقه مورد نظر می شود. 

▲جدول بالا. انواع بازسازی شهری شناسایی شده توسط KURC

با توجه به گونه های دقیق تر فرهنگی، فرهنگ کلی از فرهنگ تاریخی و فرهنگ زندگی در زمان مشخص شده تشکیل شده است، و از نظر زیبایی شناختی میتواند به فرهنگ هنری و فضایی تقسیم شود.
اگرچه مفهوم بنیادی بازسازی شهری بر اساس خصوصیت اصلی فرهنگ است، زمانی که اجرای بازسازی شهری شامل نیازهای بهره برداری عملی می‌شود، بازسازی شهری با محوریت فرهنگی از روش احیای شهری با بهره برداری از منابع تاریخی و فرهنگی استفاده می‌کند. تعریف منابع با توجه به عمومیتی که متعلق به فرهنگ مدنی زنده است، شامل دوره طولانی تاریخ در یک شهر تاریخی می شود. این تعریف دارای عوامل زیبایی شناختی است و ارزش منظر در زمینه خود را با شناخت مکانهایی که رویدادهای تاریخی در آن مکانها رخ می دهد یا خاطرات خاص با ارزشی را برای مردم زنده می‌کند، در نظر می‌گیرد.
به طور کلی پذیرفته شده است که خراب شدن برخی اشیا  بیشتر به دلیل مدیریت ناکافی یا غفلت از آنهاست، تا اینکه به دلیل کهنگی آنها باشد. اگر هر گونه مدیریت خلاق و منظمی می‌توانست ارزش چیزی را افزایش دهد، ارزش آن بیشتر از انتظار افزایش پیدا می‌کرد. توافق شده است که این اصل می‌تواند برای مناطق شهری هم صدق کند. شهری که رو به زوال است را در نظر بگیرید، چه به دلیل تغییر ساختارهای صنعتی، چه به خاطر توسعه حومه ها، آن منطقه باید در داخل شهر خود ارزش اقتصادی و تاریخی داشته باشد.
استاد دانمارکی پیتر دورنس که در سال 1990 در مورد فعالسازی اقتصادی از طریق فرهنگ بحث کرد، برای اولین بار از واژه اقتصاد فرهنگی  استفاده کرد که ترکیبی از فرهنگ و اقتصاد است. او بر این اعتقاد بود که اقتصاد فرهنگی به این معناست که فرهنگ میتواند ارزش افزوده اقتصادی را اضافه کند، او بیشتر بر این دیدگاه تاکید می‌کند که فرهنگ پایه ای از اقتصاد آینده و از الان به بعد است.
شیوه عادی اقتصاد فرهنگی شامل جذب گردشگران به کمک موسسه امکانات فرهنگی است. طبق این استراتژی، گزینه ها می‌توانند شامل کشف هویت شهری، بازسازی یا ساخت امکانات، سازماندهی برنامه های فرهنگی، و برنامه ریزی جامع، یعنی برنامه ریزی برای مناطق مجاور نواحی بازسازی شهری، شوند. امکانات معیار در میان این عوامل به محدودیت های بودجه مربوطه بستگی دارد. شیوه ای مثل ساخت امکانات در مقیاس بزرگ، که توسط معماران معروف طراحی شده اند، به رویکرد دقیقی نیاز دارند زیرا هزینه های زیادی را در بر می‌گیرد.
اگرچه توسعه فرهنگ به تجارت های درآمدزا و احیای اقتصاد محلی کمک می کند، توسعه می‌تواند کیفیت زندگی در جوامع و همچنین عوامل فرهنگی که برای زندگی روزمره به کار می‌رود را بهبود دهد. تبدیل کردن یک کوچه معمولی به یک خیابان هنری با استفاده از فرهنگ، یک روش خاص برای بهبود کیفیت زندگی در جوامع است، همچنین از طریق روش هایی مثل نقاشی های مجلل در مکانهای عمومی می‌توان باعث بهبود منظره محله شد. این روش ها پیشاپیش از جرائم بالقوه جلوگیری میکند، علاوه بر این، تسهیلات ساکنان و حس زیبایی شناختی در مکان های عمومی را افزایش می دهد.

▲موزه گوگنهایم بیلبائو، محصول بازسازی شهری با محوریت فرهنگ

1.3مطالعه موردی بازسازی شهری با پیشرویی فرهنگی
هر شهری دارای مناطق مسکونی سنتی یا محیط های قدیمی با ارزش فرهنگی است، هرچند ارزش چنین مناطقی با توجه به تجربه امور تاریخی متغیر است. با توجه به تراکم و بهره برداری از منابع فرهنگی و تاریخی، بازسازی شهری با پیشرویی فرهنگی متشکل از سه نوع در یک دسته بزرگ است. نوع اول شامل بازسازی شهری با استقاده از مناطق تاریخی برای بازسازی نواحی پر از خانه ها یا ساختمان ها ی سنتی با ارزش تاریخی است. 
نوع دوم بازسازی شهری با استفاده از ساختمانهای تاریخی نواحی اطراف با عناصر هدف گرا است که میتواند به عنوان مکانهای عمومی محلی و مناطق تجاری به کار روند، هرچند خانه ها یا ساختمانهای تاریخی در آن نواحی وجود داشتند. هدف سومین نوع بازسازی شهری، تغییر دادن امکانات بیهوده به فضاهای فرهنگی است، که این شیوه راهی برای تغییر امکانات صنعتی  بی‌استفاده است، مانند کارخانه ها و انبارهای تنزل یافته به امکانات بیهوده که به دلیل تغییرات ساختار صنعتی به فضاهای فرهنگی هنری متنوع تبدیل شده اند. 

▲جدول بالا - انواع بازسازی شهری مورد اشاره در این مقاله

مورد 1: روستای جینجو هانوک، ناحیه مسکونی سنتی
در اواخر دهه نود، دولت محلی شهر جینجو، پروژه شهر سنتی فرهنگ گرا با عنوان شهر جهانی فرهنگ سنتی و به سبک کره را آغاز کرد. پروژه بازسازی روستای هانوک که یکی از پروژه‌های تقویت کننده ضروری است، اخیرا نتایج چشم گیری را به همراه داشته است. نتایج به عنوان مدل برنامه ریزی توسعه محلی از طریق ایجاد شبکه های انسانی ارزیابی میشوند، که شامل به اشتراک گذاشتن دیدگاه ها و طرح توسعه روستای هانوک توسط دولت محلی، ساکنان، دانشگاه ها و تجارت ها می شود.

▲سنترال پارک نیویورک، محصول یک بازسازی شهری است که با تخریب ساختمان‌ها و ایجاد فضای سبز در منطقه شکل گرفته است.

روستای جینجو هانوک در منطقه گیودونگ، پونگنام دونگ، جیون دونگ، در مرکز شهر قرار دارد. این هانوک های منطقه جیونجو که از دهه ی 10تا 60 تشکیل شده اند، خانه های کره ای سنتی هستند که با توجه به شرایط شهری تغییر کرده اند. منابع متنوع فرهنگی و تاریخی مانند کلیساهای  جیونجیون، هانکبوک دانگ، اوموکدایی، هیانگیو، و جیوندانگ در روستای هانوک قرار دارند. 
روستای هانوک در سال 1977 به عنوان یک منطقه حفاظت شده تعیین شده بود. هرچند، محیط مسکونی این روستا به دلیل کمبود حمایت و یارانه برای تعمیر و نگهداری مسکن از بین رفته است. در نتیجه، ساکنان این روستا کم کم از روستا خارج شدند و در شهر زندگی کردند زیرا نمیتوانستند خانه های خود رابا اختیار خود تعمیر کنند و از زندگی کردن در آن روستا راضی نبودند.
در سال 1999، دولت محلی شهر جیونجو با برگزاری جلسات عمومی و مناظرات برای بازسازی روستای هانوک، به ساکنین این منطقه توجه کرد و به این ترتیب، طرح واحد منطقه با توافق بین مقامات رسمی و ساکنان را ایجاد کردند.

▲طرحی برای بازسازی محله هیگیت لندن که با تخریب سلسله آپارتمان‌های مسکونی به این شکل دردست ساخت است.

محتوای اصلی این پروژه به شرح زیر است: اولین مورد شامل حفاظت از هانوک‌های شهری و سازماندهی مجدد منطقه بود. دومین مورد شامل تقویت کردن گردشگری فرهنگی در روستای هانوک بود. و سومین مورد به بهبود زیرساخت و محیط اشاره داشت. 
در مفاد جزیی حفاظت از هانوک شهری و بازسامانی منطقه، ساختمان هایی که با هانوک های شهری سازگار نبودند، به 60 واحد مسکونی به سبک هانوک بازسازی شدند، و تمرکز روی ایجاد یک منطقه متمایز با خیابانهای مرتبط بود.
دولت محلی این منطقه را احیا کرد، آن را به چهار منطقه سنتی هانوک، هیانگیو، منطقه فرهنگی سنتی، و منطقه اوموکدایی تقسیم کرد. همچنین، آنها خیابان ها را بازسامانی کردند، و آنها را به شرح زیر به مناطق مشخص تطابق دادند: خیابان های اصلی تائجو، یوهانگ، چونبون، و کوچه های کوچک مختلف.
در مفاد جزیی تقویت گردشگری فرهنگی روستای هانوک، آنها امکانات را برای گردشگری فرهنگی گسترش دادند، و برنامه گردشگری فرهنگی سنتی را در ارتباط با فرهنگ تاریخی جیونجو اجرا کردند، و امکانات عمومی و خصوصی را به درستی ترکیب کردند. 
این پروژه از سال 1999 تا 2010 انجام شد، و نتیجه اش این بود که 240 هزار گردشگر در سال 2002،  600 هزار نفر در سال 2004، و 7 میلیون گردشگر در سال 2012 از آنجا دیدن کردند. موفقیت این بازسازی به دلیل مشارکت جامعه در اجرای سیاست فراتر از روند بالا به پایین تلاشهای با پیشرویی دولت در گذشته بود، هرچند مسائل بالقوه ای از تجمع منابع فرهنگی تاریخی در روستای هانوک وجود داشت. مشارکت جامعه از طریق همکاری گروه های مختلف ساکنان به دست آمد تا مشارکت تک تک ساکنان.
با این وجود، بازسازی روستای جیونجو هانوک با محدودیت ها و چالش هایی روبرو بود. برای مثال، آنها برای متعادل سازی بین مکان های توریستی و مسکونی به یک برنامه ریزی نیاز دارند، که یکی از عملکردهای مهم در این شهر است. همچنین، آنها به سرزندگی کل شهر و به مدیریت برای تقویت مفاهیم فرهنگی نیاز دارند زیرا جیونجو اقتصاد زیر استاندارد دارد.
مورد 2: چنگ وون، تست بد تحقیق و توسعه ملی برای بازسازی شهری
وزارت زمین، زیرساخت و حمل و نقل کره، کمک های دولت را در زمینه تحقیق و توسعه برای بازسازی شهری از سال 2007 تا ماه مه 2014 سرمایه گذاری کرد. مرکز بازسازی شهری کره (KURC) به عنوان بخش مدیریت تحقیقات عمل می کند، و سیاست و سیستم اطلاعاتی جامع را هدایت میکند. KURC روشهای بازسازی عملی را تایید کرده است، و در سه سال گذشته نتایج تحقیقات را برای تست بد ها به کار برده است. 
KURC تست بد هایی برای بازسازی محله و انواع بازسازی ترکیبی به وجود آورد. یکی از نمونه های خوب تست بد ها که به بازسازی شهری با پیشرویی فرهنگی مربوط می شود، روستای هنری چانگ دونگ است. این مورد به دلیل کمک های خود به احیای تجاری و تولد دوباره فرهنگی از طریق استفاده از عناصر فرهنگی برای مناطق ارزیابی شده است. 
چاندونگ، واقع در شهر ماسان، یکی از هفت شهر بزرگ در کل کشور در دهه 70 قبل از ادغام چانوان و ماسان، خیابان شلوغ و مکان استراتژیک برای تجارت و توزیع بود. بعد از وقوع جنگ کره در سال 1950، این مکان به پناهگاهی برای هنرمندان فرهنگی و در نهایت در اوایل دهه ی 80 به مرکزی برای هنر تبدیل شد. در دهه 80، شهر ماسان شروع به زوال کرد، و جمعیت شهر به ندرت کاهش پیدا کرد.

در اواخر سال 2000، شهر چانگ وون با توجه به زوال صنعت سنتی در ماسان به دنبال یک برنامه بازسازی بود، و پروژه روستای هنر چانگ دون را به عهده گرفت  که یک پروژه احیا کننده برای بهبود بخشیدن به اعتبار منطقه در گذشته بود. خیابان های تازه سنگ فرش شده و دیوارهای ساختمان هنری، هنرمندان و تاجران هنر را جذب خود کرد، و نقشه ای از روستا ایجاد کرد، به نحوی که هنرمندان یکی یکی در یک محل جمع شدند و آثار هنری جدیدی به وجود آوردند و آنها را فروختند. سرانجام، سرزندگی به آن منطقه بازگشت. بازار بوریم، که یک بازار عمده فروش بود، به یک مرکز صنایع دستی محلی تبدیل شد که مغازه های خالی را برای هنرمندان صنایع دستی که به دنبال سرزندگی اقتصادی بودند به فضای کار تبدیل کرد، البته به جز روستای هنری چانگ دونگ.
مورد چانگ وون به عنوان یک بازسازی محله ای موفق در نظر گرفته می شود که با استفاده از تکنیک های مربوط به مناطق مسکونی اطراف متصل است، و نتایج بازسازی چان وون در روستای هنری چانگ دونگ و در صنایع دستی محلی خلاق قابل مشاهده است. تکنیک های بازسازی که برای شهر چانگ وون به کار رفته است به این ترتیب است:
روستای هنری چانگ دونگ حجم ترافیک را در روزهای هفته کنترل کرد، و دریافت که 70 درصد افزایش پیدا کرده است، در حالی که قبل از بازسازی شهری ترافیک آخر هفته ها تا 40 درصد افزایش پیدا کرده بود. تعداد فروشگاه ها در چانگ دونگ از 187 به 87 کاهش پیدا کرده بود، که نشان دهنده کاهش قابل توجه بیش از 50 درصد است. پروژه بازسازی چانگ وون به  عنوان نمونه ای از بهبود هویت قبلی ارزیابی می شود.
مورد 3: چونگجو، منطقه پیشروی ملی برای بازسازی شهری، تبدیل یک کارخانه دخانیات به یک گالری
این مورد شامل تلاش جامع بازسازی شهری می شد که فراتر از فقط بازسامانی فیزیکی شهری بود، که نتیجه تصویب قانون ویژه برای فعالسازی و کمک رسانی بازسازی شهری در دسامبر سال 2013 بود. 
عناصر ضروری این قانون با سازمان عملی و سیاست های مورد نیاز برای بازسازی شهری سر و کار دارد، که شامل روند ایجاد برنامه های بازسازی شهری، هدف و اختیارات هر مرحله، و فراهم کردن زمینه برای حمایت یارانه برای بازسازی شهری می شود. از فوریه سال 2014، شرکت مسکن و زمین کره (LH) و موسسه تحقیقاتی کره برای سکونتگاه انسانی (KRIHS)، مسئول حمایت از سازمان های حمایتی برای بازسازی شهری بوده‌اند، که توسط MLIT تعیین شده اند.

▲چنگجو، یک کارخانه قدیمی دخانیات که امروزه از آن برای برگزاری رخدادهای فرهنگی استفاده می‌شود.

در ضمن، این قانون اجازه می دهد تا به منظور بازسازی شهری یک منطقه پیشرو که به بازسازی فوری نیاز دارند یا برای مناطقی که تاثیرات متعاقبی بر روی پروژه های بازسازی شهری دیگر دارد، به دولت محلی کمک مالی شود. در نیمه اول سال جاری، MLIT 13 منطقه را به عنوان مناطق پیشرو برای بازسازی شهری انتخاب کرد.
یکی از شهرهایی که استفاده از منابع و مدیریت بازسازی در آنها به فرهنگ محلی مرتبط است شهر چونگجو است، اگرچه  در میان 13 شهر ذکر شده، چونگجو، گونسان، و گوانگجو دونگ گو جز شهر هایی با بازسازی شهری با پیشرویی فرهنگی مرتبط هستند. طرح چونگجو شامل تبدیل امکانات صنعتی بیهوده به فضاهای فرهنگی می‌شود و با توسعه محلی در چونگجو در ارتباط است.
در حال حاضر، بازسازی شهری چونگجو فقط طرحی است که هنوز کامل نشده است، و از الان به بعد از طریق طرح های فرعی بازسازی عملی ادامه پیدا خواهد کرد. این پروژه برای سرعت بخشیدن به بازسازی شهری از طریق تصمیم گیری با هدف تبدیل کارخانه دخانیات به یک گالری مدرن ملی یک فرصت به شمار می آید.
در واقع، مورد چیونگجو به شیوه مورد استفاده برای ایجاد گالری تیت مدرن لندن، بریتانیا، و زونا تورتونا در میلانوی ایتالیا شبیه است. بدین معنی که هدف این روش احیای اقتصادی اجتماعی از طریق استفاده از مکان محلی ایجاد شده با تغییر امکانات صنعنتی بلا استفاده به مکان فرهنگی هنری است. 
کارخانه دخانیات، ساختمان اصلی منطقه پیشرو در چونجو، در سال 1999 بسته شد، و تولید تنباکو در سال 2004 کاملا متوقف شد. دولت محلی در شهر چیونگجو آن را خریداری کرد و قصد داشت آن را به یک مرکز اقتصادی خلاقیت با کسب و کاری با پیشرویی فرهنگی تغییر دهد. 
از آن به بعد، این مرکز برای بازسازی شهری استفاده میشد، برای مثال، برای برگزار کردن جشنواره بین المللی دوسالانه صنایع دستی به کار میرفت. بخصوص، شهر چیونگجو با ادغام با شهر چیو وون، یک شهر یکپارچه شد، به این معنا که به شهری بزرگ با جمعیت 820 هزار نفر تبدیل شد. بنابراین، چیونگجو به بازسازی شهری فوری نیاز دارد تا سرزنده بماند.

2.نتایج
این مقاله دلایل زوال، وضعیت منابع، شیوه های بازسازی، و عملکرد و محودیت های سه مورد از بازسازی شهری با پیشرویی فرهنگی را تحلیل کرده است: روستای جیونجو هانوک، روستای هنری چانگ وون چاندونگ، و کارخانه دخانیات چیونگجو. دلایل زوال در همه موارد به زوال عمومی صنعت، تغییرات ساختار صنعتی و گسترش شهری مربوط بود. 
هرچند، هر موردی دلایل خاص خودش را دارد. در مورد جیونجو، اگرچه منابع فرهنگی و تاریخی، هانوک ها، در یک منطقه خاص وجود داشتند، جامعه آن ناحیه به دلیل تلاشهای حفاظتی محدود به هانوک ها، تنزل یافت. در مورد روستای هنری چانگ وون چاندونگ، زوال صنعت صادرات در منطقه ماسان باعث تنزل یافتن مرکز هنری شد. در مورد چیونگجو، دلایل زوال منطقه بسته شدن امکانات صنعتی و زوال نواحی اطراف بود. 

▲بازسازی منطقه صنعتی ملبورن به عنوان فضای عمومی شهری

برای بررسی روش های بازسازی در هر مورد، روش معمول استفاده از منابع فرهنگی و تاریخی بدون دست کشیدن از آنها و استفاده از تکنیک های متنوع مثل بازسازی خیابان ها، بهبود مناطق مسکونی، و احیای بازار است. به خصوص، بسیار مهم است که ساکنان و تجار در هر فرآیند تصمیم گیری برای بازسازی شهری شرکت کنند. 
در مورد روستای جیونجو هانوک، این منطقه بسیار معروف شد زیرا گردشگران زیادی به روستای هانوک رفتند، و آن روستا یکی از نمایندگان روستاهای سنتی کره ای هانوک شد. روستای هنری چاندونگ چانگ وون شهرت گذشته خود را به عنوان مرکز هنری دوباره به دست آورد، و در حال حاضر به دلیل کوچه های قدیمی 250 ساله و منظره های هنری، بازدیدکنندگان زیادی را جذب می کند. 
ضمنا، برای هر کدام از این موارد محدودیت هایی وجود دارد. جامعه در هر موردی به مشارکت مستمر ساکنان، مدیریت منظم