به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، از دوران باستان کتابخانه از سازه‌های به یادماندنی و ضروری برای تمدن‌های سراسر دنیا بوده که شرح حال مکتوب بشریت را حفظ کرده است. اگرچه زیبایی بی‌نظیر بعضی کتابخانه‌های سراسر دنیا چشم هر بازدیدکننده‌ای را به خود خیره نگه می‌دارد، اما کتابخانه‌هایی نیز وجود دارد که با تالارهای طراحی شده به سبک معماری باروک، با جزئیات بسیار زیبا و طراحی‌های غیر معمول، هر سال بازدیدکنندگان زیادی را از سراسر دنیا به سمت خود می‌کشاند. در ادامه به شرح وضع بعضی از این کتابخانه‌ها پرداخته می‌شود.
کتابخانه کالج ترینیتی، دوبلین
بدون شک گردشگران به محض ورود به شهر دوبلین پایتخت ایرلند، بازدید از کتابخانه قدیمی کالج ترینیتی را در اولویت برنامه‌های خود قرار می‌دهند. ساخت‌وساز تالار زیبای اصلی این کتابخانه، که Long Room نام دارد، در سال ۱۷۱۲ آغاز شد و تکمیل آن ۲۰ سال به طول انجامید. در ساختار اصلی کتابخانه ترینیتی کالج، کتاب‌ها تنها در طبقات پایین قرار می‌گرفت اما با پر شدن قفسه‌های کتاب در سال ۱۸۵۰، معماران سقف کتابخانه را بالاتر بردند تا ظرفیت آن را افزایش دهند. این روزها در Long Room تعداد ۲۰۰ هزار کتاب از قدیمی‌ترین نسخه‌ها نگهداری می‌شود.
کتابخانه ادمونت ابی
معماری به نام جوزف هابر بزرگترین کتابخانه صومعه‌ای جهان به سبک باروک را در شهر ادمانت اتریش طراحی کرد که این کتابخانه باشکوه در سال ۱۷۷۶ افتتاح شد. هابر از ایده‌آل های عصر روشنگری برای طراحی کتابخانه Admont Abbey بهره گرفت و دلیل این کار را اینگونه بیان کرد: "همچون ادراک ما، فضاها نیز باید مملو از روشنایی باشد". در نتیجه هابر سالن اصلی کتابخانه را بسیار تخیلی و مملو از قفسه‌های کتاب طراحی کرد. از جالبترین ویژگی‌های کتابخانه Admont Abbey می‌توان به سقف‌های نقاشی شده و مجسمه‌های آهکی آن اشاره کرد.
کتابخانه مرکزی ونکوور
زمانی که جوامع مدنی شهر ونکوور در کشور کانادا خواهان مشارکت در طراحی کتابخانه مرکزی جدید این شهر شدند، از طراحی به سبک سنتی پرهیز کردند. در نتیجه این کتابخانه به روش کولوسئوم، تماشاخانه‌ای در شهر رم ایتالیا، با دیوارهایی پر نور، مملو از فضاهای عمومی برای مطالعه و استراحت در مرکز شهر ونکوور، ساخته شد.
کتابخانه رضا، رامپور
کتابخانه رضا، واقع در شهر رامپور، در ایالت اوتار پرادش هند، در اواخر قرن هجدهم توسط نواب فیض‌الله خان، حاکم این ایالت تاسیس و به مکانی برای نگهداری مجموعه عظیمی از متون و اشیاء اسلامی و آسیایی تبدیل شد. این ساختمان بزرگ صورتی رنگ که به سبک اروپایی-هندی ساخته شد، در سال۱۹۰۴ توسط حاکم شهر به عنوان یک عمارت مورد استفاده قرار گرفت، اما در سال ۱۹۵۴ به یک کتابخانه تبدیل شد.
نظر شما