به گزارش خبرنگار ایمنا، تالار هنر اصفهان یکی از مراکز آموزش و جذب استعداد هنرجوی تئاتر بود که خروجی نسبتاً مطمعنی پیش روی هنرجویان قرار میداد. همچنین پلاتوهای این مرکز نمایشی، برای تمرین گروههایی که مجوزهای لازم از سوی مراکز مرتبط را داشتند، رایگان بود. با تعطیل شدن این تالار، تمام این امکانات از فعالان تئاتر اصفهان سلب شده است.
مشخص نبودن زمان بازگشایی تالار هنر، لزوم ایجاد سالنهای خصوصی در شهر اصفهان را دو چندان کرده است. کمبود سالن و محل تمرین، یکی از معضلات اصلی جامعه تئاتری اصفهان است؛ همچنین هزینه بالای اجاره پلاتوهای خصوصی معضل دیگری است که هنرمندان با آن مواجه هستند زیرا پتانسیل چندان بالایی برای بازگشت هزینههای صرف شده در میان مردم اصفهان، وجود ندارد.
اسماعیل موحدی، یکی از کارگردانان فعال تئاتر اصفهان در گفتوگو با خبرنگار ایمنا پیرامون وضعیت سالنهای خصوصی در اصفهان میگوید: سالهاست به ما هنرمندان تئاتری، وعده تئاتر شهر داده شده اما چنین وعدهای محقق نشده است. همچنین در اصفهان، سالن استاندارد دیگری برای اجرا وجود ندارد؛ این در حالی است که در شهرستانهای اطراف اصفهان، مثل نجف آباد، بلک باکسهای خصوصی وجود دارد که حداقل برای تمرین، شرایط استانداردی دارند.
این کارگردان تئاتر، وجود چنین شرایطی را دلیل وابستگی هنرمندان به تالار هنر میداند و ادامه میدهد: باید پذیرفت که تئاتر، یک کالای وارداتی به فرهنگ ایران است پس باید سیستم اجرا و تمرین هم مانند کشورهای خارجی تنظیم شود. در کشور آلمان، سالنهای متنوعی وجود دارد که دارای درجه بندی از اجرای حرفهای گرفته تا اجراهای دانشجویی هستند؛ در ایران نیز باید چنین درجه بندی لحاظ شود.
موحدی میافزاید: هنرمندان تئاتر اصفهانی باید خودشان به فکر باشند و برای ایجاد و تقویت سالنهای خصوصی تلاش کنند. متاسفانه انجمن نمایش حمایتی از هنرمندان نمیکند. متولیان تئاتر باید حامی مالی باشند و به بدنه خصوصی تئاتر پول تزریق کنند. مشکل دیگری که در تئاتر اصفهان وجود دارد و از کمبود سالن نشات میگیرد، این است که هر سالن نمایش، تماشاگر خاص خودش را تربیت کرده است.
این کارگردان تئاتر با بیان اینکه در تهران به دلیل وجود سالنهای زیاد، طیف تماشاگران نیز گسترده است، میگوید: وجود سالنهای خصوصی در اصفهان الزامی است تا مخاطب هم بیشتر شود. نوع تئاترها هم باید تغییر کنند و از این حالت که نمایش صرفاً باید در چهارچوب سالن نمایش اجرا شود، بیرون آید و از مکانهای دیگری که پتانسیل اجرای نمایش دارند نیز استفاده شود. به هر حال، کار خوب، مخاطب خود را جذب میکند و همیشه از اثری که سازنده فرهنگ باشد، حمایت شده است.
بیشتر بخوانید:
تئاتر اصفهان منفعل است
تحمل رنج برای اوج گرفتن تئاتر در شهر
شفیعی: بازسازی تالار هنر حدود یک سال زمان میبرد
معضل دیگری که پیش روی هنرجویان تئاتر قرار گرفته است، به وجود آمدن آینده هنری مبهم است. کمبود سالن نمایش در اصفهان، موجب میشود تا هنرجویان علاقمند به هنر تئاتر، در شرایط سختتری برای رفتن بر روی صحنه قرار بگیرند. اگر تماشاخانه و سالنهای خصوصی در سطح شهر افزایش پیدا کند و فعالان تئاتری، محل مطمعنی برای اجرا و تمرین داشته باشند، جذب هنرجو و قدرت انتخاب فعالان نیز بالاتر میرود.
موحدی که خودش تجربه آموزش و مدیریت آموزشگاه تئاتر را دارد، در خصوص چگونگی انتخاب و اشتغال هنرجویان میگوید: هر آموزشگاه، سیستم خاص خودش را دارد. معمولاً هنرجویان آموزشگاهها، توسط خود هنرآموزان برای اجرا انتخاب میشوند و وارد چرخه تئاتر میشوند چرا که هر هنرآموز، به چگونگی آموزش و تربیت و نحوه کار با هنرجو، آگاه است.
همچنین مدیر اجرایی یکی از آموزشگاههای خصوصی شهر اصفهان در رابطه با شرایط آموزش و خروجی هنرجویان این آموزشگاه به ایمنا میگوید: شرایط آموزش به دلیل آنکه کلاسها حتماً باید از نظر جنسیتی، تفکیک شده باشند، کمی مشکل است چرا که هنرجویان باید در ارتباط و تعامل با یکدیگر قرار بگیرند تا بتوانند اجرای درستی بر روی صحنه داشته باشند. مسلماً با تعطیلی تالار هنر، شرایط انتخاب هنرجویان برای اجراهای تئاتری سختتر شده است اما این مسئله باعث جلوگیری علاقه هنرجویان به تئاتر نمیشود بلکه آنها را سخت کوش تر میکند.
مختاری ادامه میدهد: تمام تلاش ما بر این است که خروجی صد درصد داشته باشیم حتی اگر لازم باشد، هنرجویان تئاترمان را به پروژههای سینمایی و تلویزیونی معرفی میکنیم تا سرخوردگی برای آنها ایجاد نشود.
وی در خصوص چگونگی کیفیت اجراهای خصوصی و همچنین کیفیت خصوصی سازی اجراها در اصفهان، میگوید: آموزشگاه ما زیر نظرسازمان فنی حرفهای قرار دارد و فعالیتهای ما تا جایی که به این سازمان مربوط است، مورد حمایت قرار گرفته اما اداره ارشاد تمایلی برای همکاری در این خصوص را ندارد. قطعاً آموزشگاه برای اجراها و تمرینهای خصوصی در صورتی که تمام مجوزهای لازم از سوی گروه مراجعه کننده اخذ شده باشد، تمایل بسیاری دارد و اگر تبلیغات به خوبی انجام شود، میتوان بازخورد خوبی از این قبیل اجراها دریافت کرد.
با توجه به شرایط به وجود آمده برای تئاتر اصفهان، تنها راه بهبود این وضعیت، ایجاد ارتباط و هماهنگی نه تنها بین فعالان این هنر، بلکه بین مسئولان با هنرمندان است. چندپارگی میان هنرمندان و مسئولان، شرایط را بدتر میکند و باعث میشود تا اغمایی که تئاتر اصفهان به آن دچار شده است، پایدار بماند.
نظر شما