امیر حسین شبانی در گفت وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: اوقات فراغت زمانبندی مشخصی در زندگی روزمره شهروندان یک شهر دارد و گذران اوقات فراغت نیازمند مهیا شدن شرایط غیرکالبدی و کالبدی است.
وی با اشاره به اینکه گذران اوقات فراغت سابقه تاریخ چندانی ندارد، افزود: چنین دیدگاهی نسبت به اوقات فراغت حاصل شهرسازی یا زندگی مدرن امروزی شهروندان است، تاریخ شهر و تحولات آن در طول زمان نشان میدهد اوقات فراغت با تعریف امروزی تا قبل از دوران معاصر وجود نداشته است.
این کارشناس شهرسازی خاطرنشان کرد: اوقات فراغت به بخشی از ساعات روزمره اطلاق میشود که به کاری غیر از امور جاری و مسئله اشتغال گذرانده شود، این تعریف از اوقات فراغت مفهومی مدرن است.
شبانی با اشاره به عوامل موثر در گذران اوقات فراغت شهروندان، تصریح کرد: عمدهترین عامل، فرهنگ است، این عامل تاثیرگذار تعیین میکند مردم یک شهر برای گذران اوقات فراغت تمایل به کدام بسترهای فرهنگی دارند البته فرهنگ گذران اوقات فراغت در شهرهای مختلف و نقاط مختلف جغرافیایی، اقلیمی و اجتماعی متفاوت است.
وی تاکید کرد: تعیین نسخه واحد گذران اوقات فراغت برای همه شهروندان در شهرهای مختلف مطلوب نیست که در این راستا باید با شناخت فرهنگ، برنامههای متفاوتی برای گذران اوقات فراغت شهروندان در فضاهای متناسب و متفاوت در نظر گرفته شود.
این کارشناس شهرسازی افزود: ادبیات تخصصی شهرسازی فرازهای مشخصی در زمینه گذران اوقات فراغت در مقیاس محله، منطقه و شهر داشته است تا حداقلهای فضایی برای اوقات فراغت مهیا شود، اما فراهم آوردن این حداقلها به معنی رسیدن به نقطه ایدهآل نیست.
شبانی عنوان کرد: برنامههای رسمی یا رویداد محور مثل جشنوارهها و رویدادها برای گذران اوقات فراغت در نظر گرفته میشود، اما اوقات فراغت ماهیت غیر رسمی نیز دارد که بسته به ویژگیهای جمعیتی و اجتماعی شهروندان متفاوت است.
وی ادامه داد: شهروندان باید تصمیم بگیرند در کجا و به چه شکلی بخشی از زمان خود را برای گذران اوقات فراغت اختصاص دهند، مدیریت شهری نیز وظیفه تامین بسترهای کالبدی در همه مقیاسها و سلسله مراتب شهری را دارد، این برنامههای رویدادی و غیر رسمی محمل و بستر مناسبی نیز برای انتقال تجارب بنا بر ظرفیتهای اجتماعی و فرهنگی شهروندان مهیا میکند.
نظر شما