به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، زمانی که محققان ژاپنی حدود ۳۳ سال پیش برای نخستین بار، ترکیب Halichondrin را کشف کردند، متوجه شدند این ماده بسیار موثر و قوی است و ساختار نادری دارد. به همین دلیل، دانشمندان زیادی تمایل داشتند بر روی آن آزمایشات کلینیکی انجام دهند، اما مقدار این ماده به اندازه‌ای نبود که به آن‌ها اجازه این کار را بدهد. بنابراین ۳۰ سال سپری شد و هیچ‌گونه آزمایشی صورت نگرفت.
محققان دانشگاه "Harvard" این موانع را پشت سر گذاشتند و ترکیب E۷۱۳۰ را به مقدار ۱۰ گرم با میزان خلوص بیش از ۹۹.۸ درصد به وجود آوردند. در سال ۲۰۱۰، نوع ساده این مولکول به نام اربولین (eribulin) برای درمان سرطان متاستاتیک سینه و لیپوسارکوما به کار می‌رفت. لیپوسارکوما، تومورهای سرطانی است که زیر پوست تشکیل می‌شود و منشا آن بافت‌های چربی است.
تیم تحقیقاتی دانشگاه Harvard، به منظور بررسی خواص دارویی، رفتار بیولوژیکی و همچنین اثرات ضد سرطانی این ماده به مقدار زیادی از آن نیاز داشتند، اما اسفنج دریایی حاوی مقدار اندکی از آن بود. برای نیل به این مقصود آن‌ها مولکول E۷۱۳۰ halichondrin را به وجود آورند. در سال ۱۹۹۲، ترکیب کردن یک گرم از ماده Halichondrin غیر قابل باور بود، اما امروزه با وجود پیچیدگی‌های مولکولی، مقدار قابل توجهی از این ماده ترکیب و تولید می‌شود که امکان انجام آزمایشات شیمیایی را برای محققان فراهم می‌کند.
بررسی‌های جدید محققان روی E۷۱۳۰ نشان می‌دهد این ترکیب توانایی کاهش بافت تشکیل دهنده اطراف تومور را دارد و سلول‌های اندوتلیال درون تومور (CD۳۱-positive) را افزایش می‌دهد.
نتایج این مطالعه در مجلهScientific Reports منتشر شده است.
نظر شما