به گزارش خبرنگار ایمنا، "گسترش افقی شهر" واژه ای است که در نیم قرن اخیر در قالب اصطلاح "اسپرال" در ادبیات پژوهش‌های شهری وارد شده است و امروزه موضوع محوری اکثر سمینارهای شهری در کشورهای توسعه یافته است.
سابقه کاربرد این اصطلاح به اواسط قرن بیستم باز می گردد؛ زمانی که در اثر استفاده بی رویه از اتومبیل شخصی و توسعه سیستم بزرگراه‌ها، بسط فضاهای آمریکایی در آمریکا رونق گرفت.
"اسپرال" یا " پراکندگی" اصطلاحی است که به معنی رشد سریع و پراکنده نواحی کلانشهر و حتی شهرهای کوچک است که در برخی موارد تا نواحی روستایی یا مرز روستا شهر نیز کشیده شده است.
در اصطلاحات مربوط به شکل شهر، توسعه افقی در مقابل ایده " شهر فشرده " به شمار می‌آید، بنابراین هر نوع انحراف از شهر فشرده در شکل رشد حومه شهری، توسعه نواری، توسعه پراکنده و جست وگریخته ممکن است توسعه افقی شهر را در پی داشته باشد.
برخی محققان پراکندگی را ناشی از توسعه کم تراکم، پراکنده، تنک و جسته و گریخته شهری، توسعه ناپیوسته و گسترش به سمت عرصه‌های خارج از محدوده و نواحی کم تراکم حومه شهری و استفاده از اتومبیل‌های شخصی در حمل و نقل دانسته‌اند.
توسعه درون‌زا و استفاده از ظرفیت‌های خاموش از جمله بافت فرسوده و واحدهای مسکونی خالی، مانع از رشد افقی و افزایش هزینه‌های شهری می‌شود.
نظر شما