رسوایی اجرای "بن- بروجن" از پروژه سد گتوند بدتر است

"رسوایی اجرای طرح بن- بروجن از پروژه سد گتوند بدتر است زیرا این پروژه بسیار غیرفنی است، حدود ۲۰۰ کیلومتر باید آب را به صورت معکوس به سمت بالا پمپاژ کنند، در حقیقت اجرای طرح بن- بروجن یک لجبازی برای برداشت از زاینده رود است."

به گزارش خبرنگار ایمنا، عملیات اجرایی پروژه انتقال آب بن- بروجن در حوضه آبریز زاینده رود از سال ۱۳۹۱ آغاز شد و بنابر اظهارات مدیران استان چهارمحال و بختیاری در شرایطی که بیش از ۹۰ درصد منابع آب مصرفی این استان در بخش های شرب، صنعت و کشاورزی از منابع زیرزمینی برداشت می شود، بهره برداری از این طرح، آب آشامیدنی و بهداشتی بیش از ۴۷۵ هزار نفر در ۱۱ شهر و ۱۴ روستای در مسیر رودخانه را در این استان تامین خواهد کرد.

بر اساس این طرح سالانه ۴۰ میلیون مترمکعب آب از حوضه آبریز زاینده رود با طی مسافتی به طول ۱۲۸ کیلومتر به حوضه آبریز کارون انتقال داده می شود. مسئولان چهار محال و بختیاری اجرای پروژه انتقال آب بن- بروجن برای مردم چهارمحال و بختیاری را حیاتی می دانند در حالی که کشاورزان و مسئولان اصفهان از ابتدا با اجرای این طرح موافق نبودند زیرا معتقدند اجرای این طرح توجیه فنی، زیست محیطی، اقتصادی و بهره‌وری ندارد.

پس از استانی شدن مدیریت آب در سال ۸۳-۸۴، طی سال های اخیر تنش های آبی فراوانی در کشور به وجود آمده است زیرا براساس این قانون هر استانی فارغ از حوضه های آبریز و زیستگاه های طبیعی قادر است برای منابع آب موجود در مرزهای سیاسی خود بدون در نظر گرفتن حقابه ها و مرزهای طبیعی و تبعات زیست محیطی آن تصمیم گیری کند، به نظر می رسد مدیران استانی چهارمحال و بختیاری نیز با استناد به این قانون و بدون در نظر گرفتن این حقیقت که منابع آبی این منطقه از استانشان متعلق به حوضه آبریز زاینده رود و تالاب بین المللی گاوخونی است، بر اجرای طرح انتقال آب بن- بروجن تاکید دارند.

این در حالی است که براساس مصوبات شورای عالی آب و شورای هماهنگی زاینده رود سهم استان چهارمحال و بختیاری از حوضه آبریز زاینده رود ۲۳۷ میلیون مترمکعب است و ۴۰ میلیون مترمکعب آب انتقالی بن به بروجن به این میزان اضافه شده است که به عقیده مسئولان اصفهان باید برای این مقدار سهم اضافه شده به استان چهارمحال و بختیاری منابع جدیدی در نظر گرفته شود. از سوی دیگر براساس مصوبه ۹ ماده ای شورای عالی آب نیز از سال ۱۳۹۲ هرگونه بارگذاری جدید در حوضه آبریز زاینده رود ممنوع است.

اگر چه مدیران و نمایندگان اصفهانی از اجرای این طرح در استان اصفهان جلوگیری کردند اما اسفندماه سال گذشته معاون امور عمرانی استاندار چهارمحال و بختیاری خبر داد که ۷۰ درصد از این پروژه پیشرفت فیزیکی داشته که به‌علت مشکلات تملک زمین در استان مجاور (اصفهان) جهت احداث آبگیر شماره یک هم‌چنان نیمه‌تمام باقی مانده است، این مقام مسئول همچنین گفت که تا سال ۱۳۹۹ این پروژه به بهره برداری خواهد رسید.

درحالی احداث این پروژه انتقال آب در حوضه آبریز زاینده‌رود ادامه دارد که طرح‌های تونل بهشت آباد، تونل سوم کوهرنگ طی ۲۰ سال گذشته به بهانه مخالفت مردم استان بالادست یا متوقف شده و یا به کندی پیش می رود.

اجرای طرح بن- بروجن لجبازی با اصفهان است 

در همین ارتباط حیدرعلی عابدی نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی به خبرنگار ایمنا می گوید: پروژه انتقال آب بن-بروجن از نظر فنی نقص‌هایی دارد و ما این مسئله را در شورای امنیت ملی کشور، شورای عالی امنیت و وزارت نیرو و همچنین در دیدار با رییس جمهور منعکس کردیم. 

وی می افزاید: رسوایی اجرای طرح بن- بروجن از پروژه سد گتوند بدتر است زیرا این پروژه بسیار غیرفنی است، حدود ۲۰۰ کیلومتر باید آب را به صورت معکوس به سمت بالا پمپاژ کنند، در حقیقت اجرای طرح بن- بروجن یک لجبازی برای برداشت از زاینده رود است وگرنه همین آب را می توانند از طریق سبزکوه و منابع آبی کارون چهار و به روش ثقلی تامین کنند بدون آنکه لطمه ای به طبیعت و محیط زیست وارد شود و هزینه کمتری نیاز دارد اما متاسفانه این هزینه ای است که به زاینده زود تحمیل می شود.

نماینده مردم اصفهان تاکید می کند: بخشی از پروزه بن-بروجن که در استان اصفهان است، اجرایی نخواهد شد. اجازه نمی دهیم که اجرایی شود و همه تلاش را به کار می گیریم تا متوجه اشتباه خودشان شوند و این کار را انجام ندهند.

اگر بن بروجن اجرایی شود آبی برای اصفهان نمی ماند

"تعجب برانگیز است که برای برخی از پروژه‌های عمرانی اصفهان یا بودجه تامین نمی کنند یا اگر هم بودجه در نظر می گیرند قطره چکانی است و فقط می توان با آن کارگاهی را تجهیز کرد اما برای پروژه بن- بروجن بودجه های کلانی در نظر می گرفتند." سید ناصر موسوی لارگانی رییس مجمع نمایندگان استان اصفهان با بیان این مطلب به خبرنگار ایمنا می گوید: برای طرح‌های انتقال آب به استان یزد و یا بن-بروجن در استان چهارمحال و بختیاری سهمی را مشخص کردند که پس از احداث تونل سوم کوهرنگ اجرایی شود اما متاسفانه برای مثال طرح انتقال آب به یزد چون در آن زمان رییس دولت آقای خاتمی بود و اصالتا یزدی بود به رغم اینکه باید پس از حفر تونل سوم و جاری شدن آب در تونل سوم اجرایی می شد، آب را به استان مجاور انتقال دادند و در حقیقت حق مردم اصفهان ضایع شد در حالی که احداث تونل سوم کوهرنگ بیش از ۲۰ سال طول کشیده است. 

وی می افزاید: بن- بروجن نیز به همین ترتیب، قرار بر این بود که پس از حفر و احداث تونل سوم کوهرنگ اجرایی شود البته باید به مدیریتی که هدایت این پروژه و احداث تونل را برعهده داشت نیز احسنت گفت زیرا ۲۰ سال تونل حفر کردند اما به فکر نبودند که اگر سد نباشد آبی داخل تونل نمی رود.

نماینده مردم فلاورجان در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اعتراضات نمایندگان استان اصفهان به طرح بن- بروجن خاطرنشان می کند: اینکه ادعا می شود انتقال ۴۰ میلیون مترمکعب در سال برای تامین آب شرب شهرستان‌های بن و بروجن است، چنین نیست، زیرا به نظر می رسد جمعیت بن و بروجن حتی در چشم انداز ۲۰ سال آینده نیز به ۴۰ میلیون مترمکعب آب برای شرب نیاز ندارند همانگونه که نیاز آبی در یزد فقط برای آشامیدن نبوده است.

موسوی لارگانی می گوید: وقتی برای نخستین بار لوله انتقال آب به یزد شکسته شد و در یزد چند روزی آب نبود صنایع این استان از کار افتاد و مشخص شد که این صنایع از آب زاینده رود استفاده می کنند، در حال حاضر کشاورزی یزد یا حتی برخی امور خدماتی مانند کارواش ها نیز با آب زاینده رود انجام می شود.

وی می افزاید: در جلسات متعددی که بین نمایندگان استان اصفهان با معاون اول رییس جمهور و معاون اول قوه قضاییه در این رابطه برگزار شده، همواره بر این نکته تاکید کردیم که اگر این آب به بن- بروجن انتقال یابد دیگر آبی برای اصفهان نمی ماند به ویژه با توجه به وضعیت بحرانی آب که در سال گذشته تجربه کردیم؛ در صورت اجرای این پروژه برای آشامیدن اصفهان نیز آبی نمی ماند.

رییس مجمع نمایندگان استان اصفهان تصریح می کند: طرح بن- بروجن می تواند پس از جاری شدن آب در تونل سوم کوهرنگ اجرایی شود. 

بیشتر بخوانید:

کد خبر 379424

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.