محمدعلی ناجی‌نیا در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با بیان اینکه در بسیاری مواقع پیام‌های دیگران را نه از طریق کلمات آنها بلکه از طریق رفتارهای‌شان درک می‌کنیم، اظهار کرد: زبان بدن جایگاه مهمی در کشف رمز و رازهای درونی افراد دارد، زبان بدن درواقع همان رفتارهایی است که در پس انجام هرکدام از آنها مفاهیم روانی، احساسات، هیجان‌های روانی و افکار خاصی پنهان است.
وی در خصوص تاثیر آشپزی مادر بر فضای عاطفی خانواده افزود: آشپزی مادر در فضای یک منزل یک رفتار است، رفتاری که در پس خودش یک مفهوم را منتقل می‌کند، مفهومی که اثرات روانشناختی بیشتری نسبت به گفتار مادر در فضای خانه دارد.
توجه مادران به آشپزی در منزل نشانگر عشق به فرزند و همسر است
این مدرس خانواده با بیان اینکه آشپزی یک مادر در فضای خانه چندین پیام دارد، تصریح کرد: پیام این عمل این است من به عنوان همسر و مادر با این وقت و انرژی که می‌گذارم و در کنار خلاقیت و تمرکز غذایی تهیه می‌کنم در حال مخابره این پیام هستم که همسر و فرزندان من آنقدر ارزشمند و در جایگاه رفیعی هستند که من برای آنها وقت می‌گذارم و این در واقع یک پیام صلح‌جویانه در فضای منزل است.
وی در خصوص پیام کار مردان هم گفت: مردی که هر روز ساعت‌های متمادی بیرون از منزل در حال کار کردن است و گذران زندگی خود، همسر و فرزندانش را امکان‌پذیر می‌کند، این مرد هم در حال مخابره این پیام است که تو برای من آنقدر دوست‌داشتنی هستی، که من برای آرامش و آسایش شما وقت و انرژی زیادی می‌گذارم.
ناجی‌نیا با بیان اینکه این رفتار برای فرزندان هم پیامی دارد، افزود: پیام این تلاش به فرزندان این است که من به عنوان یک پدر تلاش می‌کنم تا شما فرزندان در آرامش و آسایش با یک احساس خوب زندگی را ادامه دهی.
وی با اشاره به اینکه این نظر در مورد زنان چندان ارتباطی با شاغل یا خانه‌دار بودن یک زن ندارد، تصریح کرد: به یقین در مدل جامعه امروز انتظار نداریم زنانی داشته باشیم که وظایف آنها را تنها در انجام کارهای منزل خلاصه کنیم و هدفمان این نیست که زن را وارد جایگاه سنتی خود کنیم و یک بار دیگر از زاویه دید روانشناسی به او بفهمانیم که باید برگردد و نقش‌های سنتی زنانه‌اش را ایفا کند.
این مشاور خانواده با تاکید بر اینکه یک زن حتی اگر در فضای بیرون از منزل و محیط اجتماعی فعال است باز هم به وظایف خود در فضای منزل عمل می‌کند، اظهار کرد: به نظر می‌رسد یکی از وظایفی که در مدل مدرنیته و زمانی که مرد و زن پابه‌پای همدیگر کار می‌کنند این است که هر دو نفر تلاش کنند تا بخشی از بار اقتصادی، اجتماعی زندگی را به دوش بکشند.
وی در تشریح این موضوع گفت: در بسیاری موارد طبخ غذا توسط یک زن مانند شیردادن یک نوزاد است که با وجود شیرخشک‌های فراوان در بازار، اما یک مادر ترجیح می‌دهد نوزاد را با شیر خود تغذیه کند که این کار احتمال بروز بیماری را در نوزاد به میزان زیادی کاهش می‌دهد و در اینجا آنچه می‌تواند رشد کودک را به بهترین شکل ممکن تضمین کند، استفاده از شیرمادر است حتی اگر مادرتحصیلات بالا یا جایگاه شغلی رفیعی داشته باشد.
تاکید بر آشپزی مادر در منزل به معنای اعتقاد به سنتی کردن زنان نیست
این مدرس دانشگاه با بیان اینکه طبخ غذا توسط مادران از اهمیت روانشناختی بالایی برخوردار است، اظهار کرد: برخی متاسفانه زمانی که از آشپزی مادران و تاثیر روانشناختی آن صحبت می‌شود اعتقاد دارند این امر تلاشی است برای بازگرداندن زن به محیط خانه، محدود و محصور کردن یک زن در فضای منزل، درحالیکه معتقدم این تعبیر در واقع کمک می‌کند تا ما بفهمیم جایگاه یک زن و مادر حتی اگر بار زیادی از مسائل اقتصادی را به دوش بکشد و در جایگاه اجتماعی خود توانمند باشد نقش او در ایجاد یک جو مناسب در فضای منزل نقشی بی‌بدیل، غیرقابل توصیف یا تفویض است.
ناجی‌نیا با بیان اینکه این نقش شاید شبیه به نقش پدر در تربیت و فرزندپروری باشد، گفت: شاید بتوانیم این دو را باهم مقایسه کنیم چرا که معتقدیم یک پدر در کنار همه وظایفی که بیرون از منزل به عهده دارد، در کنار تأمین غذا و مایحتاج زندگی باید در تربیت فرزند نقشی فعالانه اجرا کند، اینکه یک مرد تصور کند به صرف اینکه وسایل آسایش خانواده را فراهم کرده نقش پدری را به تمام و کمال انجام داده یک اشتباه راهبردی و مهم است.
وی در خصوص شرایط یک پدر موفق اظهار کرد: پدری جایگاه واقعی خودش را در فضای منزل دارد که در کنار تأمین رفاه مادی زن و فرزندان تلاش کند تا زمانی را به کودکان و فرزندانش اختصاص دهد چرا که فرزندان در کنار پدر خصوصیات روانی مهم را یاد می‌گیرند و مواردی چون حل مسئله، مدیریت هیجانات، خلاقیت، رفتارهای تحولی و ریسک‌پذیری را بچه‌ها در کنار حضور یک پدرخوب آموزش می‌بینند.
آشپزی در منزل منافاتی با اشتغال بیرون از منزل ندارد
این روانشناس با بیان اینکه نباید پدری تصور کند به صرف تلاش‌های بیرون از منزل الگوی یک پدر خوب است، خاطرنشان کرد: معتقدیم اگر یک زن وظایف درون منزل را فراموش و تصور کند با کار بیرون از منزل و کسب درآمد عالی همه وظایفش را انجام داده قطعا این یک خطا و محاسبه نادرست در زندگی است.
وی با اشاره به پژوهش‌های انجام شده در مورد تاثیر آشپزی مادران، تصریح کرد: پژوهش‌ها نشان داده که انتشار بوی غذا در هر فضایی می‌تواند حالات روانی انسان را تا حدودی تعدیل کند، همچنین بوی یک غذای مطبوع می‌تواند سطح استرس، افسرگی و ترس افراد را تا حدودی کمرنگ کند، شاید به همین دلیل است که در سال‌های اخیر توصیه بر طبخ غذا در مراکز نگهداری کودکان بی‌سرپرست بوده در حالیکه قبلاً در این خانه‌ها غذا از بیرون تهیه می‌شد اما اکنون تعبیر بر این است که در محل نگهداری کودکان بی‌سرپرست اگر آشپزی شود، انتشار بوی غذا به ایجاد احساس خوب و فضای لطیف کمک می‌کند.
ناجی‌نیا با بیان اینکه واژه مامان‌پز بار معنایی خوبی دارد، اظهار کرد: زمانی که یک رستوران خیلی خوب، قصد دارد از کیفیت خوب غذایش صحبت کند از همین تعبیر استفاده می کند و به طور کلی این واژه برای به رخ کشیدن کیفیت غذای یک مادر است، شاید ما این تعابیر را استفاده می‌کنیم، اما متوجه مفاهیم روانی پشت آنها نیستیم وقتی ما به یک رستوران مجلل می‌رویم و کیفیت غذای آن را با تعبیر مامان‌پز تعریف می‌کنیم این بدین معناست که ما در سیستم روانی خود احساس خوبی به غذای مادر داشتیم و آن هیجان و غنای روانی خاص در ساختار روانی ما اثرگذار بوده است.
این مشاور خانواده افزود: وقتی تداعی‌های مثبت بی‌نظیری را به واسطه مصرف غذاهایی که مادر در فضای خانه طبخ کرده درسیستم روانی‌مان داریم تعبیرهایی که به ما کمک می‌کند تا بعدها در سختی‌ها و در مشکلات دوام بیاوریم و خودمان هم الگویی مشابه را برای فرزندان‌مان رقم بزنیم.
نظر شما