به گزارش خبرنگار ایمنا، عبابافی هنر بومی مردمان شهر نایین است و نام نایین همیشه مترادف بوده با تاریخ فرهنگ فرش و عبای آن، پارچه دست بافت نایین یکی از ساده ترین دست یافته‌های ایرانی که بدون هر گونه طرح یا نقشی بافته میشود، تن پوشی که سابقه آن به درستی مشخص و گویا نیست، اما شواهد گواه بر آن است که هزاره‌هایی از تکوین آن گذشته است.
عباهای این شهرستان در رنگ های سرخ و خرمایی با استفاده از پشم و کرک بافته می‌شوند. بیشتر کارگاه‌های عبابافی نائین در محله محمدیه قرار دارند. در دهه ۱۳۵۰، سالیانه تا پنج هزار عدد عبا از این شهرستان صادر می‌شده‌است.
هنر عبا بافی یکی از صنایع دستی دیرینه و زیبا و ظریف شهر نایین می‌باشد. از قدیم الایام این صنعت در بوشهر، کوهپایه و بخش محمدیه شهر نایین رواج داشته‌است. دربخش محمدیه سرداب های عبا بافی متعددی با استفاده از تکنیک کَند ساخته شده‌است که در هر یک از آنها معمولاً ۸ تا۱۰ نفر مشغول بکار بوده اندو در حال حاضر ۱ تا۲ نفرهستند. جنس عبای نایین از کرک شتر و یا پشم گوسفند است و طول هر طاقهٔ عبا ۶ متر و وزن آن ۵/۲ کیلو گرم است. دستگاه های عبا بافی از جنس چوب و نی است و شامل اجزایی مانند نوردهای در عقب و جلو دستگاه دفتین وشانه در وسط و دو پدال برای باز کردن بین تارها است.
چگونه عبا می بافند؟
کرک شتر بعد از چیده شدن با آب شسته می شود.بعد از خشک شدن قسمت های نامرغوب از آن جدا می شود. قسمت های مرغوب تر توسط زنان خانه دار در چند مرحله موکشی می شود.کرک موکشی شده توسط ماشین برش و حلاجی می شود. کرک حلاجی شده توسط چرخ های نخ ریسی دستی به نخ تبدیل و به شکل دوک در می آید. تا این قسمت کار توسط افراد مختلفی انجام می شود. بافنده دوک های آماده را با چرخ دستی بر روی ماسوره می پیچند. ماسوره در هنگام بافتن در داخل ماکو جای می گیرد.
برای بافتن ابتدا بافنده با پای راست پدال راست را پایین می برد در این هنگام تار ها از هم باز می شود بعد ماکو را از سمت راست از بین تارها عبور داده و از سمت چپ بیرون می آورد. بعد از بیرون آوردن ماکو وسط پود را تا یک وجب بالا میبرد (این کار برای این انجام میشود که بعد از دفتین زدن پود در لای تار قرار گیرد) سپس با دست راست دفتین را می گیرد و با دو یا سه ضربه آن را بر روی پود میزند. دوباره با پای چپ پدال سمت چپ را پایین می برد تا تار ها به اندازه ماکو باز شود سپس ماکو را از سمت چپ از بین تارها عبور می دهد دوباره وسط نخ را بالا می برد و دفتین را دو یا سه مرتبه بر روی پود میزند این کار به همین ترتیب تکرار میشود تا طول آن ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتر پیش رود. مقرا بافته شده بر روی نورد جلو پیچیده میشود تا طول آن به تا ۶ متر افزایش یابد.
عبا بعد از بافته شدن از دستگاه جدا شده و در دستگاه دیگری که فقط شامل دو نورد عقب و جلو می باشد پرداخت و اتوکشی شده و سپس برای دوخت آماده می گردد. این عباها همواره به کشورهای عربی حاشیه ی خلیج فارس صادر گردیده و به مرغوبیت مشهور بوده است.
نظر شما