نشانه‌هایی هشدار دهنده از زایمان زودرس / عوارض مصرف نیکوتین را بشناسید

به گزارش خبرنگار ایمنا؛ معاون دفتر مدیریت خدمات تخصصی سازمان بیمه سلامت اظهار کرد: جراحی‌های هویت جنسیتی در صورت داشتن مجوزهای قانونی تحت پوشش بیمه و مشمول تعهدات آن است.

مرتضی فیاضی با تاکید به  پوشش بیمه‌ای جراحی‌های هویت جنسیتی اگفت: این نوع از جراحی‌ها بر اساس شرح کتاب ارزش نسبی خدمات سلامت و دستورالعمل رسیدگی به اسناد بستری، فقط در صورت وجود مجوزهای قانونی تحت پوشش بیمه پایه است.

وی ادامه داد: در کد ٥٠١٣٩٠ کتاب ارزش نسبی خدمات سلامت، موضوع جراحی دوجنسی مردانه به زنانه و در کد ٥٠١٣٩٥ این کتاب، جراحی دوجنسی زنانه به مردانه قید شده است.

مرتضی فیاضی تاکید کرد: سطح تعهدات خدمات روانپزشکی نیز در این دسته از بیماران مانند سایر بیمه شدگان و مطابق بسته بیمه پایه است.

روشی جدید برای درمان فلج مغزی کودکان

مدیر عامل شرکت فناوری بنیاخته‌های رویان اظهار کرد: طرح کارآزمایی بالینی فلج مغزی با همکاری مرکز طبی کودکان آغاز شد و حدود ۱۲۰ بیمار تحت درمان قرار گرفتند.

مرتضی ضرابی از اجرای بزرگترین کارآزمایی بالینی طرح فلج مغزی خبر داد و بیان کرد: از جمله اقدامات بسیار مهمی که این شرکت اخیرا به آن پرداخته، جداسازی سلول‌های بنیادی مزانشیم بندناف است؛ پیش از این، مرحله اول که شامل تزریق سلول‌های بنیادی مزانشیم به بیماران فلج مغزی‌ می‌شد انجام گرفت و در حال حاضر مرحله دوم طرح بر کودکان ۴ تا ۱۴ ساله در حال انجام است؛ این طرح با همکاری مرکز طبی کودکان و ستاد توسعه سلول‌های بنیادی فعالیت خود را آغاز کرد و حدود ۱۲۰ بیمار تحت درمان قرار گرفتند.
وی ادامه داد: تا کنون ۲ نوبت تزریق برای بیماران تحت درمان انجام شده است و خوشبختانه نتایج اولیه نشان دهنده اثر بخشی مناسب آن است؛ در سال جاری هم تزریق‌های نوبت دوم و سوم برای بیماران انجام خواهد شد، همچنین بیماران جدید پذیرش می‌شوند و امیدوار هستیم با این روش کودکان بیمار بیشتری درمان شوند.
تزریق مزانشیم برای کمک به بیماران اوتیسمضرابی تصریح کرد: طرح تزریق مزانشیم بندناف علاوه بر فلج اطفال برای بیماران اوتیسمی و بیماران مبتلا به آرتروز شدید هم در دستور کار قرار گرفته است و می‌توانیم در آینده‌ای نزدیک شاهد دستاوردهای این روش باشیم.
بانک خون بند ناف رویان پذیرش مستقلی برای درمان بیماران نداردمدیر عامل شرکت فناوری بنیاخته‌های رویان با تاکید بر این که این طرح بزرگترین طرح کارآزمایی بالینی فلج اطفال در سطح منطقه محسوب می‌شود گفت: باید توجه داشت که این روش درمانی برای افرادی که پیش از این در مرکز طبی پذیرش شده و فلج مغزی آنها مورد تایید پزشک قرار گرفته است انجام می‌شود؛ باید پزشک معالج تشخیص دهد که سلول درمانی برای نوع ناتوانی آنها، موثر است. تمام این بیماران توسط مرکز طبی پذیرش شده‌اند و بانک خون بند ناف رویان پذیرش مستقلی برای درمان بیماران ندارد.

وی با تاکید بر موثر بودن این روش برای درمان بسیاری از بیماری‌ها  گفت: در حال حاضر برخی از کشورهای دنیا از سلول‌های مزانشیم برای برای درمان بیماری‌های مختلفی مانند آلزایمر، پارکینسون، ام اس، سکته‌های مغزی و SMA و غیره استفاده می‌کنند؛ امیدواریم بتوانیم به زودی در این زمینه‌ها هم کارآزمایی بالینی لازم را انجام دهیم.

نشانه‌هایی هشدار دهنده از زایمان زودرس

متخصص زنان و زایمان گفت:‌ برخی عوامل مانند استعمال دخانیات، وزن‌گیری ناکافی مادر باردار و مصرف داروهای غیرمجاز در تولد نوزادان کم‌وزن نقشی مهم دارد.

انصاری با اشاره به اینکه با توجه به سن حاملگی، نوزاد ممکن است پیش از موعد، سر موعد و یا پس از موعد به دنیا بیاید، اظهار کرد: بر این اساس اگر نوزادی پیش از ۳۷ هفته کامل متولد شود، زایمان پیش از موعد رخ می‌دهد؛ زایمان دیررس به زایمان‌هایی گفته می‌شود که در ۳۴ تا ۳۶ هفتگی بارداری روی داده است و زایمان‌های پیش از ۳۴ هفتگی را تولد پیش از موعد و زودهنگام می‌نامند.

وی ادامه داد:‌ کمترین خطر برای نوزاد زمانی است که جنین در سن حاملگی ۳۹ هفته و صفر روز تا ۴۰ هفته و ۶ روز متولد شود، از طرفی مداخله برای ختم سریعتر بارداری در مواردی که جنین یا مادر در مورد خطر قرار می‌گیرند، بایستی در نظر گرفته شود.

متخصص زنان و زایمان ادامه داد: به‌طور میانگین حدود ۱۰ درصد زایمان‌ها زودتر از موعد اتفاق می‌افتد و در این بین وضعیت اقتصادی اجتماعی، نژاد، قومیت و سن پایین مادر در حین حاملگی از عوامل تاثیر گذار بر زایمان زودرس هستند.

انصاری گفت:‌ در حال حاضر آستانه قابل حیات بودن نوزاد بین ۲۰ تا ۲۶ هفتگی تعریف شده و نوزادانی که در این فاصله زمانی متولد می‌شوند، به‌دلیل نارسی دستگاه‌ها و ارگان‌های مختلف بدن، آسیب پذیر و شکننده بوده‌اند و در معرض خطر بالای آسیب مغزی ناشی از کمبود اکسیژن و عفونت‌های جدی قرار می‌گیرند.

وی ادامه داد: خونریزی مغزی و رشد ضعیف مغز در نهایت به اختلال تکامل نورولوژیک منجر می‌شود زیرا تکامل مغز به طور طبیعی در طول سه ماهه‌ دوم و سوم حاملگی رخ می‌دهد و نوزادانی که در هفته‌های پیش از ۲۶ بارداری متولد می‌شوند؛ آسیب پذیری بسیار زیادی در برابرمخاطرات مغزی دارند.

متخصص زنان و زایمان افزود: البته پیشرفت‌های شگرفی در زمینه مراقبت‌های قبل از تولد و نوزادی برای نوزادان زودرس حاصل شده به نحوی که افزایش روز افزون در بقای نوزادان بسیار نارس، منجر به تغییر آستانه قابلیت حیات شده است. از طرفی نوزادانی که بین هفته‌های ۳۴ تا ۳۶ به دنیا می‌آیند، بیش از ۷۰ درصد زایمان‌های زودرس را تشکیل می‌دهند و تقریبا ۸۰ درصد تمام زایمان‌های زودرس، دیر هنگام (یعنی بین ۳۴ تا ۳۶ هفته)، ناشی از زایمان خودبه‌خودی بدون علت یا پارگی پیش از موعد کیسه آب بوده اند و عوارضی مانند افزایش فشار خون حاملگی و حوادث مربوط به جفت، در ۲۰ درصد دیگر موارد دخالت دارند.

وی ادامه داد: با سپری شدن هر هفته از ۳۴ تا ۳۶ هفته، مشکلات مربوط به تنفس نوزادی ۵۰ درصد کمتر می‌شود. دیده شده در نوزادان متولد شده در هفته‌های ۳۴ تا ۳۶، در مقایسه با نوزادان رسیده کامل، میزان عوارض سیستم عصبی افزایش می‌یابد. با توجه به شروع خودبه‌خودی زایمان زودرس در ۸۰ درصد موارد، در مطالعات بر این نکته توجه شده است که درمان آن سبب جلوگیری از زایمان زودرس نمی‌شود. جلوگیری از زایمان‌های زودرس مستلزم دستیابی به پیشرفت‌های جدید در زمینه پیشگیری و درمان زایمان زودرس است.

چرا زایمان زودرس اتفاق می‌افتد؟

انصاری گفت: به طور کلی چهار علت در زایمان زودرس وجود دارد: زایمان زودرس غیر قابل توجیه خودبه‌خود همراه با پرده‌های سالم (۴۰ تا ۴۵ درصد)، پارگی پیش از موعد و زودرس بدون توجیه پرده‌های جنینی (۳۰ تا ۳۵ درصد)، زایمان به دلیل مشکلات مادری یا جنینی (مانند مسمومیت بارداری و حاملگی دو قلویی و چند قلویی.

وی ادامه داد: عللی که سبب زایمان زودرس می‌شوند با عوامل زمینه ساز و مداخله گر متعددی همراه هستند که اغلب تاثیر متقابل بر یکدیگر دارند، این پیچیدگی باعث می‌شود تلاش‌هایی که برای جلوگیری از این عارضه و درمان آن صورت می‌گیرند، به شدت با مشکل مواجه شوند. به خصوص این قضیه در موارد زایمان زودرس خودبخودی و پارگی پرده‌های جنینی صدق می‌کند.

متخصص زنان و زایمان اظهار کرد: همان طور که اشاره شد یکی از دلایل زایمان زودرس، بارداری دو قلویی و چند قلویی هست که بسیاری از این بارداری‌ها با استفاده از داروهای القا کننده تخمک گذاری و تکنولوژی کمک باروری (IVF) حاصل شده اند. همانند سایر بیماری‌ها که روند پیچیده‌ای دارند، تغییرات ژنتیکی متعدد همزمان (تغییر در ژن‌های مربوط به التهاب و عفونت و نوع کلاژن) و عوامل محیطی ممکن است سبب زایمان زودرس شوند.

وی خاطر نشان کرد: استعمال دخانیات، وزن‌گیری ناکافی مادر در دوران حاملگی و مصرف داروهای غیر مجاز، هم در میزان بروز و هم در پیامدهای نوزادان دارای وزن کم هنگام تولد نقش مهمی دارند. در مادرانی که اضافه وزن دارند، خطر زایمان زودرس افزایش می‌یابد. عوامل دیگر شامل سن کم یا بالای مادر، قامت کوتاه و کمبود ویتامین C نیز مطرح شده اند. عوامل روانی مانند افسردگی، اضطراب و استرس مزمن نیز در ارتباط با زایمان زودرس گزارش شده اند.

عوارض مصرف «نیکوتین» را بهتر بشناسید

دخانیات یکی از جدی‌ترین عوامل بروز بیماری‌های غیرواگیر بین افراد است. در این بین اما شناسایی آثار زیان‌آور مواد تشکیل دهنده سیگار می‌تواند به شناخت دقیق‌تر عوارض ناشی از استعمال آن کمک کند. نیکوتین موجود در سیگارها متفاوت است؛ در سیگارهای معمولی بین یک تا یک و نیم میلی گرم، در سیگارهای سبک بین یک تا نیم میلی گرم و در سیگارهای بسیار سبک کمتر از نیم میلی گرم نیکوتین وجود دارد.
نیکوتین در ابتدا باعث تحریک سیستم عصبی و سپس در صورت مصرف مداوم باعث سرکوب این سیستم می‌شود. مقادیر کم نیکوتین مستقیماً سلول‌های عصبی را تحریک کرده و انتقال پیام‌های عصبی را تسهیل می‌کنند اما در مرحله بعد نیکوتین باعث سرکوب انتقال پیام‌های عصبی می‌شود. همچنین این ماده به وضوح سبب تحریک سیستم عصبی مرکزی شامل مغز و ضمائم آن شده و مقادیر محدود نیکوتین ایجاد لرزش می‌کند و مقادیر بیشتر آن تشنج را به دنبال دارد.
نیکوتین در سیستم قلبی عروقی سبب افزایش ضربان قلب و فشار خون می‌شود که ناشی از تحریک سیستم عصبی محیطی و بخش مرکزی غده فوق کلیوی است. همچنین از سوی دیگر نیکوتین با اثر بر بصل‌النخاع موجب تحریک تنفس می‌گردد و اثر سرکوبی متعاقب آن منجر به سرکوب مرکز تنفسی ناشی از هردو فلج مرکزی و در نهایت نارسایی تنفسی و مرگ می‌شود.
این ماده با اثر گذاشتن بر روی مرکز بصل النخاعی و تحریک محیطی سیستم عصبی سبب القای حالت تهوع و استفراغ شده و در افراد غیر سیگاری این حالت حتی با مقادیر کم نیکوتین القا می‌شود اما در افراد سیگاری در صورتی که سطح نیکوتین خون به بالاتر از میزان همیشگی برسد این حالت بوجود می‌آید.
از دیگر عوارض مصرف نیکوتین می‌توان به مشکلات دستگاه گوارش، غدد درون‌ریز و متابولیسم دفاع بدن اشاره کرد. نیکوتین با اثرگذاری بر اعصاب موجود در دستگاه گوارش باعث افزایش قوام و فعالیت حرکتی روده می‌شود. حالتهای تهوع، استفراغ و معمولاً اسهال متعاقب جذب عمومی نیکوتین در فردی است که قبلاً در معرض نیکوتین قرار نگرفته است.
نیکوتین به سهولت توسط درخت تنفسی، غشا دهانی و پوست جذب می‌شود. جذب نیکوتین از معده نیز محدود است مگر اینکه ph داخل معده افزایش یافته باشد. جذب روده‌ای اما تأثیر بیشتری دارد؛ نیکوتین موجود در تنباکوی جویدنی به سبب اینکه بسیار آهسته تر از نیکوتین استنشاقی جذب می‌گردد مدت زمان تأثیر بیشتری دارد. سیگارهای معمولی بین ۸ تا ۹ میلی گرم نیکوتین مصرف می‌کنند که حدود یک گرم نیکوتین را به طور سیستمیک در اختیار فرد سیگاری قرار می‌دهد. میزان در دسترس بودن نیکوتین بسته به شدت پکها به سیگار و تکنیک سیگار کشیدن افراد افزایش می‌یابد.
شروع علائم حاد و شدید مسمومیت نیکوتین سریع و شامل تهوع، استفراغ، ترشح بزاق، درد شکم، اسهال، عرق سرد، سردرد، گیجی، اختلال شنوایی و… است. مسمومیت حاد نیکوتین؛ باعث مشکلات تنفسی، نبض ضعیف، تشنج و در آخر مرگ می‌شود. مقدار کشنده حاد نیکوتین در یک فرد بالغ احتمالاً حدود ۶۰ میلی‌گرم پایه است.

همه چیز درباره «بیماری انسداد مزمن ریوی»

بیماری انسداد مزمن ریوی عملکرد دستگاه تنفس را با مشکل مواجه می‌کند و یکی از عوامل بروز آن، مصرف دخانیات است. بیماری انسداد مزمن ریوی ترکیبی است از دو اختلال تنفسی شایع به نام برونشیت مزمن یا التهاب نایژک‌های ریه و آمفیزم یا التهاب کیسه‌های هوایی ریه. این دو اختلال، بیماری‌های طولانی مدت و مزمنی هستند که عملکرد دستگاه تنفس را با مشکل مواجه می‌کنند. هر کدام از این دو اختلال ممکن است به تنهایی روی دهند، اما بسیاری از افراد با هر دو اختلال درگیر می‌شوند و به این علت آنها را افراد مبتلا به بیماری انسداد مزمن ریوی می‌دانیم.

عوامل موثر در ایجاد بیماری انسداد مزمن ریوی

برونشیت مزمن و آمفیزم بیش از همه در افرادی مشاهده می‌شود که دخانیات مصرف می‌کنند یا قبلا مصرف می‌کردند. خطر ابتلا به این بیماری با هر نخ سیگار افزایش می‌یابد و افرادی که هر روز بیش از یک پاکت سیگار مصرف می‌کنند، اغلب به بیماری آمفیزم مبتلا هستند. عامل مهم دیگری که احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد استنشاق مواد آلاینده صنعتی به ویژه در محیط‌های شهری است. البته نقش ژنتیک را هم نباید در ایجاد این بیماری نادیده گرفت؛ چرا که درصد کمی از مبتلایان به آن دارای نوعی نقص ژنتیکی هستند.

عوارض اختلال آمفیزم

در این اختلال کیسه‌های هوای ریه به تدریج تخریب می‌شوند؛ به گونه‌ای که عمل دم و بازدم در فرد مبتلا به این اختلال با مشکل همراه می‌شود. این اختلال باعث می‌شود تا نایژه‌ها و نایژک‌ها به تدریج انعطاف‌پذیری و حالت طبیعی خود را از دست داده و فرآیند انتقال هوا به درون ریه‌ها با سختی بیشتری انجام شود.
اختلال برونشیت مزمن در این اختلال نوعی ماده مخاطی در مجاری تنفسی تولید می‌شود که وظیفه آن مرطوب نگه داشتن این مجاری است. در اختلال برونشیت مزمن این مخاط بیش از حد تولید می‌شود که نتیجه آن سرفه‌های مداوم و ترشح مقدار زیادی خلط سینه است. همچنین ممکن است با نازک‌تر شدن نایژه‌ها و از بین رفتن انعطاف‌پذیری آن‌ها، ورود و خروج هوا به درون ریه‌ها مشکل شده و تنفس با مانع مواجه شود؛ به گونه‌ای که فرد مبتلا به حالت نفس نفس زدن دچار شود. البته بیشتر افراد عادی دوره‌های گذرا و کوتاه‌مدتی از برونشیت را در زندگی‌شان تجربه می‌کنند که ممکن است حداکثر یک یا دو هفته طول بکشد، اما در برونشیت مزمن این وضعیت برای ماه‌ها و سال‌ها پابرجا مانده و فرد مبتلا برای مدتی طولانی با مشکل سختی تنفس، ایجاد خلط سینه و سرفه‌های مداوم درگیر می‌شود.

احساس فرد مبتلا به بیماری انسداد مزمن ریوی

فرد مبتلا در هنگام بالا رفتن از پله یا مکان‌های بلند دچار تنگی نفس می‌شود، اما در شکل شدید آن حتی در زمان راه رفتن معمولی و آهسته نیز تنگی نفس شدید در فرد به وجود می‌آید. به گونه‌ای که فعالیت‌های روزانه و عادی نیز دچار اختلال شده و با پیشرفت بیماری شدت اختلال در فعالیت‌های روزانه بیشتر می‌شود. تعجب‌آور نیست که افراد مبتلا به برونشیت مزمن ممکن است، ناامید، مضطرب، افسرده و یا درمانده شوند که این نیز به نوبه خود زندگی آنها را با اختلال بیشتری روبه‌رو می‌کند. افرادی که روحیه بهتری داشته باشند، بهتر می‌توانند با این بیماری سازگاری پیدا کنند. در واقع سازگاری با محدودیت‌هایی که این بیماری بر روش زندگی افراد تحمیل می‌کند، به علاوه حمایت خانواده و دوستان می‌تواند اضطراب و افسردگی ناشی از این بیماری را کاهش دهد.
آیا بیماری انسداد مزمن ریوی با مشکلات دیگری نیز همراه است؟ افراد مبتلا به برونشیت مزمن و آمفیزم آمادگی بیشتری برای ابتلا به عفونت‌های ریوی و پنومونی دارند و برخی مواقع لازم است که برای دریافت درمان‌های فوری در بیمارستان بستری شوند. در این مدت ممکن است سطح اکسیژن خون آنها پایین آمده و به علت نارسایی فرآیند گردش خون، پا یا قوزک پای آنها متورم شود.

راهکارهای مقابله با بیماری انسداد مزمن ریوی

بنابر اعلام جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات ایران، متاسفانه بسیاری از افراد سیگاری تصور می‌کنند که مصرف سیگار زیان‌های دائمی به ریه آنها وارد می‌کند و هیچ راهی برای مقابله با آن وجود ندارد. اگرچه درست است که تخریب بافت‌های ریه چندان قابل برگشت یا درمان نیست، اما ترک دخانیات در هر سن و در هر مرحله‌ای از پیشرفت بیماری می‌تواند کیفیت زندگی و طول عمر افراد را افزایش دهد. با ترک دخانیات احتمال ابتلای شما به بیماری انسداد مزمن ریوی به تدریج کاسته خواهد شد. در مورد افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، قطع مصرف دخانیات می‌تواند تنگی نفس و سایر علائم بیماری را تا حدی تسکین داده و میزان پیشرفت بیماری را کندتر کند.