به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، پارکینسون یکی از رایج‌ترین بیماری‌های مخرب اعصاب است که در آن نورون‌های بخش‌های خاصی از مغز، دچار مرگ تدریجی می‌شود و علائمی همچون لرزش، سفتی و خشک شدن دست و پا، آهسته شدن حرکات، مشکل در تعادل، بلعیدن و صحبت کردن بروز پیدا می‌کند.
بنا بر اعلام مؤسسه ملی بهداشت (NIH) داشتن عمر طولانی، احتمال بروز این بیماری را بالا می‌برد؛ مبتلایان به پارکینسون معمولا از داروی"levodopa" استفاده می‌کنند که به کاهش انحطاط مغزی آن‌ها کمک می‌کند. محققان تایوانی با بررسی تاریخچه مصرف داروی این بیماران و در نظر گرفتن سن، جنسیت و آسیب‌های مغزی آن‌ها سعی کردند رابطه میان این بیماری و اختلال دو قطبی را توضیح دهند.
پزشکان بیمارستان عمومی تایوان طی بررسی پرونده پزشکی ۵۶ هزار و ۳۴۰ نفر از بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی و ۲۲۵ هزار و ۳۶۰ فرد سالم دریافتند احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون در میان مبتلایان به اختلال دو قطبی، هفت برابر بیشتر از سایر افراد است. همچنین بررسی‌های جدید نشان می‌دهد که بیماران دوقطبی در سن پایین‌تری نسبت به همتایان خود (حدود۷۳ سال) علائم پارکینسون را بروز می‌دهند.
یافته‌های جدید حاکی از آن است که شدت اختلال دو قطبی، نقش بسزایی در ابتلا به پارکینسون دارد و بسته به میزان آن، احتمال این بیماری بین دو تا ۶ برابر افزایش پیدا می‌کند. از آنجایی که در این تحقیق سابقه خانوادگی و شرایط محیطی مبتلایان به پارکینسون مورد بررسی قرار نگرفته بود، مطالعات بیشتری مورد نیاز است چرا که تغییرات ژنتیکی، فرآیندهای التهابی و مشکلات انتقال پیام میان سلول‌های مغزی نیز می‌تواند در بروز این مشکل نقش داشته باشد.
نتایج این مطالعه در جمله Neurology منتشر شده است.
نظر شما