به گزارش خبرنگار ایمنا، در هفته های گذشته جو کاذب رسانه ای که با ورود ناو آبراهام لینکلن به آب های خلیج فارس توسط بولتون و عقبه رسانه ای گروه "بی" ایجاد شده بود، نهایتا از درون خود ایالات متحده آمریکا و با مقاومت چهره های برجسته نظامی و چهره های شاخص حزب دموکرات، فروکش کرد. در این میان اما آتش گرفتن خطوط نفتی شرکت آرامکو در بندر فجیره توسط پهبادهای حوثی های یمن و نسبت دادن این اقدامات به ایران نیز تلاشی بود که از جانب مرتجعین منطقه و همسو با گروه "بی" کلید خورده بود که دستگاه دیپلماسی کشور با اقدامات به موقع دیپلماتیک در جهت خنثی سازی این گونه گمانه زنی ها و آتش افروزیها توانست ایران را از این اتهام مبرا کند. در همین راستا و پیرامون مسائل جاری منطقه ای با پژمان میر کریمی زراسوند تحلیلگر مسائل سیاسی وحقوقی گفت وگویی داشتهایم و نظر وی را در رابطه با شرایط موجود جویا شدهایم که در ادامه میخوانید:
چرا برخی کشورهای منطقه و اسرائیل از ایران هراس دارند؟ رابطه این هراس با نفوذ استراتژیک ایران در منطقه چقدر است؟
برخی کشورهای منطقه از صدور انقلاب اسلامی و رویکرد جنبش های همسو با جمهوری اسلامی ایران مانند محور مقاومت ترس دارند علاوه بر آن سامانه های موشکی میان برد و دور برد و پیشرفت هستهای ایران را برای اهداف خود در منطقه، خطری بسیار جدی قلمداد میکنند از همین روی با نشان دادن دشمنی خود در رفتار و به اشکال مختلف از نظر خود درصدد مقابله با جمهوری اسلامی ایران هستند.
به این دلایل شرکای هم پیمان منطقه ای آمریکا درتقابل با جمهوری اسلامی ایران هستند و در اقدامات اولیه و مقدماتی با ایجاد موانع، درصدد حذف عمق استراتژیک ایران از منطقه خاورمیانه هستند و آن را ضروری میدانند و برای حفظ این منطقه استراتژیک به نفع خود، مستقیما با ایران وارد جنگ و ستیز نمی شوند، چون در صورت بروز این حالت ناگزیر از ورود به یک جنگ منطقهای تمام عیار با ایران و محور مقاومت وگروه های همسوی طرفدار ایران خواهند بود.
این کشورها به منظور تضعیف توان و تحلیل بردن قوه و بنیه اقتصادی ایران، محل تقابل را به جای اقدام نظامی و جنگ با ایران و محور مقاومت، جنگ اقتصادی قرار دادند و البته که این یک چالش بسیار مهم وتاثیرگذار خواهد بود.
پس جنگ احتمالی آمریکا با ایران یک برگ برنده برای این کشور محسوب نمیشود؟
اگر آمریکا و متحدانش شروع کننده جنگ علیه ایران بودند، به نفع ایران می شد باید به گفته آقای روحانی استناد کرد که گفت اگر ایران نفت صادر نکند، قطعا کشورهای دیگر هم نمی توانند نفت صادر کنند و یا جنگ با ایران، مادر همه جنگ هاست. همه این مواضع روشن هشدارهای آشکاری به آمریکا و سایر هم پیمانان منطقه ای وی بود که از دریای عمان هم نمی توانند نفت صادر کنند، این پیام فجیره به آمریکا و هم پیمانانش بود.
با توجه به تحولات اخیر، از دیدگاه شما حرکت دوطرف برای رفتن به سوی مذاکره چه زمانی اتفاق خواهد افتاد؟
رویکرد آمریکا در گام اول شروع یک جنگ اقتصادی تمام عیار در برابر ایران بود و تروریست اعلام کردن برخی نهادها و گروه های جهادی محور مقاومت در منطقه و سپاه پاسداران در ایران، در جهت سعی آمریکا برای زمین گیر کردن ایران در این جنگ نابرابر است؛ بعد از این کار و تحمیل تحریم ها، تصویب یا عدم تصویب لوایح FATF می تواند هدف بعدی آمریکا به منظور بردن ایران به سوی میز مذاکره باشد. به طور یقین آمریکا با یک سری اقدامات خودسرانه و به تنهایی به رویارویی با ایران نخواهد آمد و البته که همه اینها مقدماتی برای حذف عمق استراتژیک ایران است. محدود کردن توان اقتصادی ایران بدین معنی است که آمریکا همه این اقدامات را برای حصول یک توافق جدید انجام می دهد.
آیا جنگ فرسایشی اقتصادی می تواند دلیل خوبی برای از دست دادن فرصت های ایران باشد؟
بسیار منطقی به نظر می رسد که در انتخابات پیش روی آمریکا، ترامپ با این وعده انتخاباتی بتواند با اعمال همه گونه فشار بر جمهوری اسلامی، ایران را به پای میز مذاکره کشانده و این نه تنها برایش یک موفقیت بزرگ محسوب میشود بلکه اگر نتواند چنین کند، احتمال شکست در انتخابات آتی آمریکا برای او جدی خواهد بود اما این نکته را نیز باید مدنظر داشت که اگر جمهوری اسلامی ایران به مدت طولانی درگیر جنگ فرسایشی اقتصادی بشود، زمانی فرا خواهد رسید که فرصت هایی برای ایران از دست خواهد رفت و از قدرت مقابله کمتری در آن زمان برخوردار است.
باید خاطر نشان کرد: در صورت وقوع جنگ علاوه بر ایران اقتصاد کشورهای عربی منطقه ازجمله امارات متحده عربی مورد خسارت و آسیب های جدی قرار خواهد گرفت، بنابراین هر چه خطر وقوع جنگ بیشتر می شود برتعداد کشورهای مینانجی و مخالف جنگ هم افزوده خواهد شد. باید به این نکته اشاره کرد که اگر آمریکا و متحدانش آغازگر جنگ باشند وقوع جنگ نظامی در زمانی که کشور توان مالی و اقتصادی دارد و هنوز رو به تحلیل نرفته است میتواند در عرصه سیاست جهانی به نفع ایران تمام شود.
گفتوگو از: آناهیدبیدکانی بختیاروند، خبرنگارایمنا
نظر شما