به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، صحرای گبی یکی از پهناورترین بیابان‌های آسیا محسوب می‌شود که بخش هایی از جنوب کشور مغولستان و همچنین نواحی شمالی و شمال شرقی چین را دربرمی‌گیرد؛ قرار گرفتن در مسیر جاده ابریشم یکی از دلایل شهرت این منطقه است.
این بیابان عظیم که منبع بسیاری از یافته‌های فسیلی مهم در دنیا است توسط کوه‌های آلتای (Altai Mountains) و فلات تبت احاطه شده است؛ اولین بار تعداد زیادی تخم دایناسور که هرکدام از آن‌ها حدود ۹ اینچ بود در سال ۱۹۲۳ در این بیابان یافت شد.
بر اساس موقعیت جغرافیایی و اقلیمی، بیایان گبی به پنج منطقه زیست محیطی جداگانه تقسیم بندی می‌شود:
بیابان های استپ شرقی گبی
فلات نیمه کویری آلاشان(Alashan)
دریاچه‌های دره استپ کویری گبی
حوزه نیمه بیابانی جونغاریا Dzungaria)(
رشته کوه‌های تیاشا (Tian)
در کل بیابان گبی یک بیابان سرد محسوب می‌شود به طوری‌که در طول سال گاهی تپه‌های آن از برف پوشیده می‌شود. با وجود اینکه این بیابان از ناحیه شمال فاصله دارد، تقریبا ۹۱۰-۱۵۲۰ متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد و همین موقعیت جغرافیایی باعث خنک بودن آب و هوای این بیابان می‌شود. همچنین میزان بارندگی آن به حدود ۱۹۴ میلی متر در سال می‌رسد. در زمستان وزش بادهای سرد از سمت سیبری باعث آب و هوای سرد در این منطقه می‌شود به شکلی که دمای هوا در زمستان گاهی به منفی۴۰ درجه سانتیگراد می‌رسد و در تابستان دمای هوا تقریبا ۴۵ درجه سانتیگراد است.
تبدیل بیابان به ناحیه حاصلخیز
محققان و کارشناسان محیط زیست با تدابیر و برنامه‌های حساب شده موفق به کاشت و تولید بیش از ۲۷ نوع محصول در بیابان گبی در کشور چین شده‌اند. این اتفاق نشان از تلاش و موفقیت انسان‌ها در مقابله با چالش‌ها و مشکلات زیست محیطی است. امروزه بخش‌هایی از این بیابان به نواحی ارزشمند و شگفت آوری در صنعت کشاورزی تبدیل شده است. بهره گیری از تکنولوژی کشت بدون خاک و آبیاری قطره ای از جمله تدابیری است که در بیابان گبی پیاده سازی شده و به مرحله اجرا درآمده است.
این طرح شامل ۲۳۳ هزار هکتار اراضی و هزار و ۳۲ گلخانه است. هر سال از این زمین‌های حاصلخیز حدود ۱۰۰ هزار کیلوگرم محصول برداشت می‌شود که سودی تقریبا معادل صد هزار یوان چین ( ۲۹۰ هزار دلار) را شامل می‌شود. امروزه این پارک به کارایی بالا و تولید محصولات باکیفیت مشهور است.
به طور کلی در پارک صنعتی کشاورزی گبی سه نوع محصول کاشت و برداشت می‌شود: سبزیجات، میوه‌ها و قارچ‌ها. سبزیجات و میوه‌هایی که در گلخانه پرورش داده می‌شود شامل گوجه فرنگی، خیار، هلو، انگور و انواع دیگر میوه‌ها است. به گفته مدیر طرح تبدیل بیابان‌ها به زمین‌های حاصلخیز، گلخانه‌های خورشیدی این منطقه بر اساس بالاترین استانداردهای لازم طراحی و ساخته شده است.
در این گلخانه‌ها از انرژی خورشیدی استفاده بهینه می‌شود به همین دلیل تولید آلودگی زیست محیطی که شامل مصرف سوخت‌های فسیلی است به طرز چشمگیری کاهش می‌یابد. بهره گیری از تکنولوژی مدرن و دوستدار محیط زیست از نقاط قوت این طرح محسوب می‌شود. از جمله تکنولوژی‌های پیشرفته و بیولوژیک در این طرح، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
کشت بدون خاک (soil-less cultivation)
ماتریس نهال(hole tray seedling matrix)
استفاده از وسایل نقلیه هوشمند
سیستم کنترل هوشمند گلخانه ای
نظر شما