به گزارش ایمنا از شهرستان گلپایگان، دشت این منطقه را چنان خشکسالی بلعیده که گویی کویری است به غایت خشک و بی‌روح، سال‌ها در حسرت چشیدن جرعه‌ای آب انتظار کشید، اما آسمان کام تشنهاش را سیراب نکرد و سرانجام، منطقه‌ای سرسبز و خرم مغلوب آوردگاه زورآزمایی با دیو خشکی شد و آبادیش رو به ویرانی گذاشت. حال دشتی به غایت تشنه چشم به راه ساقی است تا نمی آب در کام تشنهاش ریزد و به جان افسرده‌اش رمقی تازه بخشد.
مهدی یاوری از کشاورزان گلشهری که سال‌های زیادی از عمر خود را در کار کشت و زرع گذرانده، می‌گوید: قبلا زمین‌های گلشهر بهتر از بقیه جاها بود، چون هم خاکش حاصلخیزتر بود و هم آب بیشتری داشت، ولی به مرور بارندگی کم شد. زمین نشست کرد، دیگه هم نمی‌شه اینجا کار کنیم.
وی ادامه می‌دهد: مردم این منطقه فقط از راه کشاورزی و دامداری نون می‌خورند، با این وضعیت اصلا امیدی برای کسی نمونده. دیگه کشاورزی و دامداری نمی‌صرفه.
کشاورزان در حسرت آب!
احمد فیاضی، رییس شورای اسلامی شهر گلشهر می‌گوید: کشاورزان این منطقه آب برای کشاورزی ندارند. منطقه گلشهر زمانی قطب تولید علوفه، گوشت و شیر شهرستان و حتی شهرهای همجوار بود، اما در پی کاهش بارندگی‌ها و کمبود آب ۴۰ درصد زمین‌های کشاورزی منطقه بلااستفاده ماند و سبب کاهش کشت علوفه در منطقه شد و دامداران نیز به دلیل نبود غذای کافی دام‌ها مجبور به فروش آن‌ها شدند.
وی ادامه می‌دهد: مردمان این منطقه با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کند که البته همه آن‌ها به نبود رونق تولید در بخش کشاورزی و دامداری مربوط است.
رییس شورای اسلامی شهر گلشهر خاطرنشان می‌کند: مسئولان شهرستان باید برای آبرسانی به دشت خشکیده گلشهر از محل سد گلپایگان، با انتقال آب از طریق ایجاد کانال از سمت بالای منطقه به سمت گلشهر و یا ایجاد بند خاکی شورای شهر را حمایت کنند.
وی می‌گوید: برای ایجاد بند خاکی در منطقه گلشهر مکاتباتی در دوره قبلی شوراها با آب منطقه‌ای انجام شده است.
فیاضی می‌گوید: اگر امروز دریاچه ۱۲۰ هکتاری ورزنه خشک شده است به دلیل حفر چاه‌ها و نصب پمپ برای استحصال آب از عمق زمین و ایجاد کانال‌های زه‌کشی برای تأمین آب کشاورزی دشت شمال این منطقه است. تالاب ورزنه در منطقه حفاظت شده محیط زیست قرار دارد که احیای آن از نظر گردشگری ارزشمند است.
وی ادامه می‌دهد: در ۴۰ سال گذشته آب در دریاچه ورزنه بوده است و اطراف این دریاچه را نمکزار پوشانده بود که برای خوراک نمک دام‌ها استفاده می‌شد.
آب سد گلپایگان باید عادلانه تقسیم شود
علی بختیار، نماینده مردم گلپایگان و خوانسار در مجلس شورای اسلامی می‌گوید: در طرح انتقال آب از محل سرشاخه‌های دز و کارون به سد کوچری تنها آب شرب شهرستان گلپایگان تعریف شده بود.
وی ادامه می‌دهد: حدود ۱۸۱ میلیون مترمکعب آب از سرشاخه‌های دز و کارون به سد کوچری ریخته می‌شود در حالی که ظرفیت این سد ۲۰۷ میلیون مترمکعب است تا در واقع آب شرب و صنعت شهرستان تأمین شود.
نماینده مردم گلپایگان و خوانسار در مجلس شورای اسلامی می‌افزاید: سد کوچری در پایین دست سد گلپایگان بنا شده است و آب سد گلپایگان که به کشاورزی اختصاص دارد با آبی که از سرشاخه‌های دز و کارون می‌آید مخلوط می‌شود.
وی با بیان اینکه شرکت توسعه آب منطقه تهران به عنوان بهره‌بردار سد کوچری مستقر شده است و این کار باعث کنترل ورودی و خروجی آب است، می‌افزاید: باید آب سد گلپایگان به طور مناسب و عادلانه توزیع شود.
کلید رفع مشکل در دست آب منطقه‌ای
حسین یارمحمدیان، فرماندار گلپایگان می‌گوید: آب منطقه‌ای موظف است که در تأمین آب زمین‌های کشاورزی که به دلیل خشکسالی‌ها بلااستفاده و بایر مانده‌اند اقدام کند.
وی ادامه می‌دهد: آب سد گلپایگان حق مردم منطقه شهر گلشهر است که البته با توجه به استحصال بالای آب در آبیاری سنتی اراضی کشاورزی شهرستان، باید این روش‌ها به آبیاری تحت فشار تغییر کند، اما در هرحال آب منطقه‌ای باید نسبت به تأمین آب برای زمین‌های خشک شهرستان از طریق ایجاد تغذیه مصنوعی و بند خاکی از محل اعتبارات ملی و استانی اقدام کند.
فرماندار گلپایگان خاطرنشان می‌کند: در پی بارش‌های سال زراعی جاری سد گلپایگان به میزان ۳۷ میلیون مترمکعب آبگیری و مازاد آن در ۱۱ فروردین ماه سرریز و وارد سد کوچری شد، همچنین سد کوچری با حجم ۲۰۷ میلیون مترمکعب در ۲۴ اردیبهشت‌ماه به تراز واقعی رسید و سرریز شد که البته سرریز سد کوچری در رودخانه اناربار جاری و سپس به سد ۱۵ خرداد منتقل می‌شود.
اول پول بدهند، دوم طرح، بعد آب!
این سخنان در حالی مطرح می‌شود که مهدی نکویی، مدیر آب منطقه‌ای گلپایگان می‌گوید: ایجاد بند خاکی و یا کانال‌کشی برای انتقال آب از محل سد به منطقه گلشهر به طرح مطالعاتی با نظریه کارشناسی نیاز دارد که البته اعتبار آن نیز باید تأمین شود.
وی ادامه می‌دهد: شوراهای شهر گلشهر باید در این خصوص مکاتباتی با آب منطقه‌ای انجام دهند تا پس از مطالعات انجام شده بتوانیم راهکاری برای انتقال آب از محل سد گلپایگان به این منطقه انجام دهیم.
نظر شما