به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بررسی‌های پیشین محققان نشان داده است که شهرنشینی، نخستین فاکتور موثر برای ابتلا به چاقی در کشورهای جهان است، زیرا ساکنان مناطق شهری بیشتر به خوردن غذاهای ناسالم روی می‌آورند و تحرک کافی ندارند اما نتایج یک تحقیق جدید که در مقیاس وسیع انجام شده است، خلاف این موضوع را ثابت می‌کند.
بحث پیرامون سلامت عمومی، بیشتر بر جنبه‌های منفی زندگی شهرنشینی متمرکز شده است در حالی‌که در شهرها فرصت‌های زیادی برای تغذیه بهتر، ورزش بیشتر، تفریح و بهبود سلامتی وجود دارد اما این موارد در مناطق روستایی کمتر در دسترس است.
پژوهش‌های اخیر محققان دانشگاه "Imperial College" لندن نشان می‌دهد که افزایش چاقی در میان ساکنان مناطق روستایی بیشتر از شهرنشینان است. آن‌ها داده‌های سلامت بیش از ۱۱۲ میلیون فرد بزرگسال از ۲۰۰ کشور جهان را در فاصله سال‌های ۱۹۸۵ تا ۲۰۱۷ مورد بررسی قرار دادند. نتیجه بررسی‌های جدید نشان داد رشد شاخص توده بدنی در میان ساکنان مناطق روستایی بسیار قابل توجه بوده اما در مناطق شهری افزایش چشمگیری را نشان نداده است.
به گفته محققان با وجود دسترسی محدود جمعیت روستایی به مزایای شهرنشینان، شاخص توده بدنی در مناطق روستایی افزایش بیشتری دارد که دلیل آن می‌تواند دسترسی به ابزارهای مدرن کشاورزی و وسایل حمل و نقل بهتر نسبت به سال‌های گذشته باشد. این موضوع منجر به کاهش فعالیت‌های فیزیکی و نیز آشنایی روستایی‌ها با غذاهای ناسالم شده و تأثیراتی منفی بر سلامتی آن‌ها داشته است.
همچنین محققان دریافتند که خطر ابتلا به چاقی در بین زنان روستایی بیشتر از مردان دیده میشود، البته در کشورهای جنوبی صحرای آفریقا، چاقی در میان زنان شهری بیشتر رواج دارد چرا که زنان این مناطق، انجام کارهای پشت میزی را به فعالیت‌های فیزیکی ترجیح می‌دهند.
نتایج این مطالعه در مجله Nature منتشر شده است.
نظر شما