به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، TransMilenio، سیستم حمل و نقل سریع اتوبوس در شهر بوگوتا، روزانه تعداد دو و نیم میلیون مسافر را به مقصد میرساند. این سامانه کار خود را در ۲۱ دسامبر سال ۲۰۰۰ آغاز و در ابتدای کار ۲۳ هزار راننده را استخدام کرد. خدمات اولیه این سامانه بسیار محدود بود، به طوریکه تنها ۱۴ کیلومتر را پوشش میداد، برخی از ایستگاههای BRT نیز به خوبی عمل نمیکردند و سیستم پرداخت هزینه حملونقل با مشکل مواجه میشد اما جدید و متفاوت بودن اتوبوسهای BRT، بسیار سریع توجه شهروندان را به خود جلب کرد. اخبار مربوط به سامانه اتوبوسهای تندرو به سرعت در سراسر شهر پیچید و تمام مردم مشتاق بودند این سیستم حملونقل را امتحان کنند. ساکنان شهر تصور خیلی خوشایندی از اتوبوسهای BRT در ذهن خود ساخته بودند. با این حال، پس از گذشت چند سال همه چیز تغییر کرد و با وجود افزایش تعداد مسافران، خدمات رسانی سامانه BRT به طور قابل توجهی کاهش یافت.
رضایت بیش از ۹۰ درصد شهروندان در سه سال نخست
سامانه اتوبوسهای تندرو در بوگوتا به سرعت توسعه یافت، به طوریکه در سال ۲۰۰۱، به سرعت بر تعداد ایستگاههای اتوبوس و اتوبوسها افزوده شد. در سال ۲۰۰۲ نیز وسعت سیستم TransMilenio به ۴۲ کیلومتر رسید. رضایت کاربران از این سیستم حملونقل در سه سال اول بیش از ۹۰ درصد بود. کارکنان سامانه BRT متعهد به خدمات رسانی با کیفیت بالا بودند و استفاده از این نوع سامانه حملونقل برای شهروندان، بسیار مقرون به صرفه بود. با گذشت زمان، ایجاد سیستمهای اتوبوسرانی با سرعت و ظرفیت بالا نه تنها در بوگوتا، بلکه در سراسر جهان یک اقدام بیسابقه به شمار میرفت.
ویژگیهای منحصر به فرد BRT در شهر بوگوتا
سامانه اتوبوسهای تندرو در بوگوتا از ویژگیهای منحصر به فردی برخوردار بود. برای مثال در این شهر ایستگاههای اتوبوس بزرگتر با دو مسیر رفت برای اتوبوسها و همچنین مسیرهای ویژه و محلی در نظر گرفته شد. سامانه TransMilenio توانست در هر مسیر ۴۸ هزار مسافر و به طور کلی دو و نیم میلیون مسافر را روزانه به مقصد برساند و به سرعت لقب بزرگترین سیستم BRT در جهان را از آن خود کرد. از دیگر مزایای مسافرت با اتوبوسهای BRT در بوگوتا این است که امنیت سفر بسیار بالایی را برای مسافران به ارمغان میآورد. جالب است بدانید که در سال ۱۹۹۸ تلفات ناشی از تصادف برای اتوبوسهای معمولی ۶۴ نفر بود، اما این میزان در سال ۲۰۰۱ و با روی کار آمدن اتوبوسهای BRT به هشت نفر رسید. خبر موفقیت سیستمهای اتوبوسرانی BRT به زودی در سراسر جهان منتشر شد. بسیاری از کشورهای جهان نظیر کلمبیا (شش شهر)، مکزیک (هفت شهر)، چین (۲۰ شهر)، هندوستان (هفت شهر)، گواتمالا و برزیل نیز پروژههایی مشابه با TransMilenio را در شهرهای خود آغاز کردند. برخی از کشورهای اروپایی و آسیایی نیز از سامانه TransMilenio به عنوان نمونه ای موفق برای طراحی سیستم های حملونقل خود بهره گرفتند.
مشکلات سامانه TransMilenio
اگرچه سامانه اتوبوسهای تندرو در سالهای اولیه فعالیت خود با موفقیت چشمگیری مواجه شد؛ پس از گذشت چند سال، چالشهای زیادی برای این سیستم به وجود آمد. TransMilenio در شش سال اولیه آغاز به کار، ۸۲ کیلومتر را تحت پوشش خود قرار داد اما در هفت سال دوم فعالیت آن به ۲۹ کیلومتر و در پنج سال آخر خود به سه کیلومتر کاهش یافت. همچنین با گذشت زمان تقاضای افراد برای استفاده از سیستم اتوبوسرانی سریع افزایش یافت و در نتیجه اتوبوسها جمعیت بیشتری را حمل میکردند. در نتیجه این چالشها، رضایت کاربران از سامانه TransMilenio در سال ۲۰۱۸ به ۱۳ درصد کاهش یافت.
انتظارات شهروندان از سامانه حمل و نقل سریع بوگوتا
ساکنان شهر بوگوتا از آینده این سامانه انتظارات زیادی دارند زیرا این سیستم حملونقل با تعهدات زیادی آغاز به کار کرد اما این تعهدات و وعدهها اکنون به آرزوهایی برای مردم تبدیل شدهاند. موضوع قابل توجه اینکه سامانه اتوبوسرانی BRT از پتانسیل بالایی برخوردار است و به زودی اتوبوسهای جدیدی را جایگزین اتوبوسهای قدیمی خواهد کرد، به گونهای که سامانه جدید از موتورهای گاز طبیعی برخوردار خواهند بود. همچنین بسیاری از ایستگاههای اتوبوس گسترش خواهند یافت و خدمات رسانی این سامانه دو مرتبه سازماندهی خواهد شد.
نظر شما