به گزارش خبرنگار ایمنا، بانوی ملی‌پوش ووشوی اصفهان توانست برای نخستین‌بار مدال نقره بازی‌های آسیایی جاکارتا در رشته تالو را کسب کند؛ وی که به تازگی وارد سن ۱۹ سالگی شده است آرزوهای زیادی دارد و می‌خواهد مدال طلای المپیک را از آن خود کند.
زهرا کیانی در گفت‌وگویی با خبرنگار ایمنا، از اهداف ورزشی‌اش گفته است :
از شرایط فعلی و تمریناتت بگو؟
اردوهای رسمی تیم ملی از خردادماه آغاز می‌شود، تمرینات ورزشی داخل استان را با جدیت پیگیری می‌کنم و در کنار آن تمرینات بدنسازی‌ام را هم انجام می‌دهم؛ سعی دارم بدنم را در آمادگی کامل نگه دارم.
چه مسابقه‌ای در سال جدید پیش‌رو داری؟
مسابقات انتخابی تیم ملی، خردادماه برگزار می‌شود که امیدوارم بهترین عملکرد را داشته باشم؛ بعد از آن مسابقات جهانی تالو را پیش‌رو دارم که در شهر شانگهای چین برگزار می‌شود و برای کسب مدال طلای این رقابت‌ها تمام تلاشم را می‌کنم.
از پاداشی که استاندار سابق قول آن را به مدال‌آوران آسیایی داد، چه خبر؟
استانداری به ما گفت برای پرداخت پاداش‌ها بودجه نداریم و اسپانسری هم نیست که این مبلغ را متقبل شود؛ به ورزشکاران گفتند خیلی از شرکت‌ها در این شرایط، وضعیت اقتصادی مناسبی ندارند. البته مبلغی از پاداش‌ها را اداره‌کل ورزش و جوانان استان اصفهان تأمین کرده است.
قول‌هایی که مسئولان قبل از مسابقات به ورزشکاران می‌دهند اما عملی نمی‌شود، چه تأثیری در عملکرد ورزشکاران می‌گذارد؟
ورزشکاران برای پول و هدایا مسابقه نمی‌دهند؛ آن‌ها می‌خواهند با کسب مقام و رفتن روی سکوهای قهرمانی پرچم ایران را به اهتزاز درآورند. قطعا قول‌هایی که عملی نمی‌شود تأثیر منفی در ذهن ورزشکاران می‌گذارد. پاداش‌هایی که مسئولان در ازای کسب مقام در تورنمنت‌های مختلف به ورزشکاران می‌دهند برایمان دلگرمی است. ورزش قهرمانی مخارج زیادی دارد و شاید با پاداش‌ها بتوانیم بخشی از هزینه‌ها را تأمین کنیم.
مکمل‌ها، لباس‌های ورزشی، مربیان اختصاصی، وسایل مورد نیاز در رشته خاص ورزشی و غیره، هزینه‌بر است. در حال حاضر لباس، کفش و سلاح‌های ما از چین وارد می‌شود؛ هر ماه باید یک شمشیر عوض کنم که هر کدام از شمشیرها ۵۰۰ هزار تومان است.
به فکر مهاجرت افتاده‌ای؟
به ورزشکاران ملی‌پوش از برخی کشورها پیشنهاد داده می‌شود اما من دوست دارم برای پرچم کشورم بازی کنم و از صمیم قلب دوست دارم به نام ایران وارد میادین ورزشی شوم. امیدوارم با حمایت مسئولان، ورزشکاران به فکر مهاجرت از ایران نباشند.
سال ۹۷ برایت چطور گذشت؟
سال ۹۷ بهترین سال زندگی من بود؛ برای نخستین‌بار وارد مسابقات رده سنی بزرگسالان شدم و به مسابقات آسیایی جاکارتا اعزام شدم. در بازی‌های آسیایی جاکارتا بازیکنان باتجربه‌تر از من حضور داشتند، رقیبم که توانست مدال طلای این رقابت‌ها را به دست آورد، ۲۷ سال داشت و حدود هشت سال از من بزرگتر بود. خوشحالم که در سن ۱۹ سالگی توانستم با اختلاف بسیار کم نسبت به نفرات اول تا سوم، مدال نقره را کسب کنم. سعی می‌کنم هر سال که از زندگی‌ام می‌گذرد طوری زندگی کنم که بهترین سال عمرم باشد.
چه هدفی در ورزش داری؟
امیدوارم بتوانم طلای بازی‌های آسیایی که چهار سال آینده برگزار می‌شود را به دست آورم. اگر رشته ووشو وارد المپیک های پاریس و لس‌آنجلس شود، آرزو دارم مدال طلای المپیک را به دست آورم.
نظرت در رابطه با حجاب ورزشکاران زن ایران در مسابقات جهانی چیست؟
از کودکی با حجاب در مسابقات مختلف شرکت می‌کردم و به نظرم شناسه بانوان ایرانی، حجاب آن‌ها است؛ در ابتدا که در مسابقات شرکت می‌کردیم، کشورهایی مثل مالزی و مصر ورزشکاران باحجاب خود را به مسابقات اعزام نمی‌کردند؛ اما از زمانی که ورزشکاران ایرانی با حجاب وارد میادین مختلف جهانی شدند، کشورهای دیگر هم بانوان با حجاب خود را به رقابت‌ها اعزام کردند. شاید حضور زنان ورزشکار ایرانی نوعی فرهنگ‌سازی باشد.
نظر شما