به گزارش خبرنگار ایمنا، اگر پیگیر خبرهای سینما باشید حتماً در جریان برندگان اسکار امسال قرار گرفته‌اید. همین چند هفته قبل بود که آکادمی هنرهای سینمایی اعلام کرد که در مراسم امسال چهار جایزه از قسمت‌های فنی را در زمان پخش آگهی‌های تبلیغاتی انجام خواهد داد به این صورت که اهدای این جوایز به صورت زنده پخش نمی‌شود. همچنین قرار بود جایزه‌ای به عنوان "بهترین فیلم از نگاه مردم" به لیست جوایز اضافه شود که با مخالفت شدید مردم و اعتراضات اهالی سینما نسبت به این مورد و آن ایده چهار جایزه مواجه شد.
همه این موارد به وضوح نشان می‌دهد که مراسم اسکار با بحران مخاطب روبرو شده است و می‌خواهد به هر شکلی که شده دوباره دل تماشاگران را بدست آورد. برای همین مراسم امسال بدون مجری برگزار شد تا رضایت مخاطبانی که از طولانی بودن مراسم گله داشتند بدست بیاورد. ایده پخش نکردن چهار جایزه هم در راستای همین کوتاه‌تر شدن مراسم بود.
طبق آمار میزان تماشاگران تلویزیونی این مراسم مشاهده شد که پارسال شاهد کمترین تماشاگر تلویزیونی در این چند سال بوده و این برای برگزارکنندگان جای نگرانی داشته است. از دست رفتن تماشاچی تلویزیونی تأثیر مستقیمی بر اسپانسرها و گردانندگان این مراسم دارد که هزینه‌های بالای این مراسم را تأمین می‌کنند. هالیوود همیشه و در همه ارکان نظام سینمایی خود به بحث‌های مالی و صنعتی توجه داشته و دنبال درآمد زایی بیشتر و جلب توجه مخاطب است. برای همین است که هرساله شاهد تغییراتی در اجرای برگزاری این مراسم هستیم. از حذف کلیپ‌های یادبود سینمای کلاسیک بگیرید تا جداکردن مراسم بزرگداشت چهره‌های سینمایی یا جابجا کردن ترتیب جوایز تا مهمترین جوایز برای بهترین بازیگر زن و مرد و کارگردانی در انتهای مراسم وحسن ختام هم انتخاب بهترین فیلم. زیاد کردن تعداد فیلم‌های بخش بهترین فیلم از پنج به ۱۰ فیلم از دیگر تمهیدات برگزارکنندگان مراسم بوده است.
مدیران آکادمی به اصلی‌ترین دلیل بوجود آمدن این وضعیت فعلی توجهی نمی‌کنند
جوایز اسکار را چه معتبر بدانیم و چه ندانیم، چه خوشمان بیاید و چه نیاید. به فیلم‌های عامه پسندی اهدا می‌شد که منتقدان هر دوره هم آن فیلم را تا حدودی زیادی لایق می‌دانستند. اینکه همیشه بهترین فیلم، مورد پسند مردم هم باشد یکی از ویژگی‌های مقبولیت این جایزه بود. از بن هور و برباد رفته بگیرید تا ارباب حلقه‌ها و تایتانیک.
متاسفانه با تغییر "روشنفکر شدن" و "اروپایی شدن" مراسم اسکار در یک دهه اخیر شاهد ریزش مخاطب هستیم. وقتی فیلمی مثل آواتار کنار گذاشته می‌شود و به فیلم گنجه رنج کاترین بیگلو توجه می‌شود یا همین دوسال پیش فیلم مهتاب را در آخرین لحظات جایگزین فیلم محبوب لالالند می‌کنند، مشخص است که تماشاچی دیگر حوصله نشستن چهار ساعته پای مراسم را ندارد.
از طرف دیگر رویکرد اسکار به مسائل سیاسی هم در انتخاب‌های بهترین فیلم عامل مهمی بوده است. از توجه به سیاهان و بحث‌های نژاد پرستانه تا بحث دیوار حائل مکزیک و توجه به هنرمندان مکزیکی، همه از عواملی هستند که باعث تغییر نگاه این مراسم شده‌اند.
مدیران آکادمی اگر واقعاً بدنبال راه حل هستند باید این موارد را تغییر دهند تا اگر با فیلمی عامه پسندتر مواجه شدند آن را فدای اقلیت کمتر نکنند و جایزه را به فیلم‌های مستقل هنری نبخشند، رویکردی که متاسفانه امسال هم دربخش بهترین فیلم شاهد آن بودیم.
نظر شما