به گزارش خبرنگار ایمنا، آماری به تازگی در برخی رسانه‌ها از میزان شاد بودن مردم مراکز استان‌ها منتشر شده که اصفهان درمیان آن‌ها رتبه آخر را از آن خود کرده است، همین عامل باعث شد تا مهدی مقدری، عضو شورای اسلامی شهر اصفهان آسیب شناسی این آمار را موضوع نطق خود در شصت و هشتمین نشست علنی شورای شهر قرار دهد.
وی با عبارت "آن‌ها که جلوی شادی مردم اصفهان ایستادند، اینک تحویل بگیرند" سخن خود را آغاز کرده و گفت: خبر تلخ و ناامید کننده است "بر اساس بررسی‌های وزارت اقتصاد، در سال ۹۶ کمترین امتیاز را در احساس خوشی داشتن، استان اصفهان کسب کرد"؛ بر پایه گزارش پایش شاخص‌های ملی محیط کسب و کار در راستای سنجش و ارتقای بهره‌وری که مربوط به تحلیل شاخص سرمایه اجتماعی در سال ۱۳۹۶ بوده و توسط وزارت اقتصاد منتشر شده است، یکی از مولفه‌های سرمایه اجتماعی «احساس خوشی داشتن» بوده که در میان مردمان استان‌های مختلف پژوهش شده است.
از شهروندان استان‌ها پرسیده شده بود "آیا طی هفته گذشته احساس خوشی زیادی داشتید؟" میانگین کشور در این مؤلفه ۰.۵۷ است که ۱۵ استان امتیازی بالاتری از میانگین کسب کرده‌اند.
اگر بپذیریم شهر اصفهان با حدود دو میلیون جمعیت مهمترین رکن جمعیتی استان و این گزارش به شمار می‌آید، ما در چنین وضعیتی، مدیریت شهری اصفهان را در سال ۹۶ به دست گرفتیم.
شهری که در ادوار تاریخ به سرزندگی، پویایی و شادی و نشاط مردمانش زبان‌زد ایران و جهان بود، این‌گونه به ما تحویل داده شد.
بی‌شک، در تنظیم این گزارش‌ها اهداف سیاسی ملی و محلی دخیل نبوده است؛ این‌ها واقعیتِ شهری است که باید دوباره احساس شادمانی را تجربه کند.
امیدوارم مسئولان شهری و استانی دریافته باشند که اصرار کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر اصفهان برای سرزنده‌سازی فرهنگی این کلانشهر برای چیست و چرا در جلسات بودجه شهر برای یکان یکان ردیف‌های برنامه‌ای و عمرانی عرصه فرهنگ و هنر و شادی و نشاط شهروندان، رگِ گردن‌مان برافروخته می‌شود.
حجةالاسلام ارزانی، مشاور کنونی وزیر فرهنگ در مصاحبه با خبرگزاری تسنیم با اشاره به این گزارش گفته اند: «باید علت شاد نبودن مردم اصفهان سنجیده شود و من از وزیر خواستم برای اصفهان کار ویژه انجام شود.«
مقدری در ادامه این نقل قول افزود: اگر شما فراموش کردید، ما به خوبی یادمان هست؛ دستِ بر قضا جنابعالی در همین سال‌ها مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان بوده‌اید که وظیفه دبیری شورای فرهنگ عمومی نیز مطابق قانون بر عهده‌تان بود و مگر نه آنکه شناخت و اطلاع از وضع فرهنگ عمومی یکی از کارهای ویژه قانونی این نهادها بوده و هست؟
طوری سخن نگویید که از وضعیتِ پیش آمده ناآگاه بوده‌اید و یک شبه این بحران ایجاد شد؛ شما و مدیرانِ کلِ پیش و پس از شما که از اتفاق همسو و در یک مسیرِ گفتمانی و روش اجرایی هستید اکنون باید پاسخ دهید برای این شهر و دیار چه کرده‌اید که حاصل آن این نتیجه خجالت‌آور شده است؟
آیا متولیانِ به وجود آوردنِ چنین شهرِ خسته و بی‌نشاط قادرند سرشان را در کشور بالا بگیرند؟
مگر نه اینکه مهمترین نهادهای متولی شادی و نشاط اجتماعی در دستان شما بوده و است؟
شاید خیلی‌ها ریشه این وضعیت را در خشکی زاینده‌رود و یا عواملی دیگر بدانند؛ آنچه مهم است اینکه ما باید شهروندان را از این وضعیت خارج کنیم و نگذاریم پرسش "آیا طی هفته گذشته احساس خوشی زیادی داشتید؟" با پاسخ منفی باقی بماند.
اینک نوبت ماست تا با برنامه‌ریزی فرهنگی، هنری و اجتماعی، شهر را از این بحران خارج کنیم و امیدهای به آینده را افزون نماییم.
شهروندان اصفهان؛ ما در یک سال و نیمی که از عمر این دوره شورا سپری شد در مسیر سرزنده‌سازی و نشاط و شادابی شهر حرکت کرده و هر چه در توان داشتیم به خدمت آوردیم. پیشرفت‌های این حوزه، دوست و رقیب را به زبانِ اعتراف واداشته که تغییر را حس کردند؛ و البته بداخلاقانِ همیشه تاریخ هزاران برچسب ضددینی و بی‌بندوباری به ما زدند؛ بفرمایید تحویل بگیرید آنچه بر پایه غم و اندوه برای اصفهان ساخته‌اید و فقط ادعا کردید که با شادی و نشاط مردم مخالف نیستید.
چه کسانی جلوی کنسرت‌هایِ موسیقی مجوزدار، تئاترهای پذیرفته شده، برنامه‌هایِ شادِ خیابانی و تحت نظر مدیرانِ شهری ایستادند و تهدید و تحدید کردند؟
مگر نه اینکه بسیاری از مدیرانِ فرهنگی و هنری و گردشگری شهرداری برای انجام یک رویداد معمولی نظیر پخش مسابقات تیم ملی فوتبال، احضار و بازجویی و مورد سوال قرار نگرفتند؟
تحول فرهنگی، ایجاد شور و نشاط شهری و ساختنِ جامعه‌ای شاد با بنیادگرایی، فکرهایِ بسته و با پا پس کشیدن از خواسته‌هایِ به حقِ شهروندان تحقق نمی‌یابد.
اگر دیر به فکر بیفتید، پیامدهای زیان‌بار آن جبران ناپذیر خواهد شد. به قول دکتر ساسان: "با این دست فرمان نمی‌شود ادامه داد."
نظر شما