به گزارش خبرنگار ایمنا از شهرستان خوانسار، ایران کلباسی امروز (پنج شنبه) در گرامیداشت روز جهانی "زبان مادری" اظهار کرد: ۲۱ فوریه توسط سازمان جهانی یونسکو به عنوان زبان مادر نام گذاری شده است در این روز دولت‌ها و مسؤولان فرهنگی جهان باید اقداماتی در خصوص حفظ و پاسداشت زبان‌های محلی انجام دهند و راه حل‌های مهمی را برای این امر مهم پیشنهاد دهند.
وی گفت: زبان شناسان زبان را یک ارگانیسم زنده می‌دانند که زاییده می‌شود دوران طفولیت را می‌گذراند و به رشد و بالندگی می‌رسد و در اثر عوامل بیرونی و درونی تغییراتی در آن ایجاد می‌شود که ممکن است به کلی خاموش شود و زبان دیگری جای آن را بگیرد که این پدیده را مرگ زبان می‌گویند.
پژوهشگر ادبیات فارسی و استاد دانشگاه تهران افزود: باید زبان‌های محلی در خطر فراموشی را حفظ کنیم تا از مرگ آن جلوگیری شود، اکنون ۶ هزار زبان زنده در جهان وجود دارد، اما تعداد بسیاری از آنان در معرض خطر انقراض هستند.
وی افزود: عوامل عمده که در بقای زبان موثر است شهر نشینی، آموزش و رسانه‌ها و اعتبار اجتماعی برخی زبان‌ها است، مرگ زبان‌ها معمولا در جوامع دو زبانه و چند زبانه صورت می‌گیرد که بر جسب شرایط اجتماعی یکی از این دو زبان را حفظ می‌کند و به نسل بعدی انتقال می‌دهد که خانواده در این امر نقش اساسی دارد.
کلباسی گفت: خانواده سرآغاز فرایند مرگ زبان است در یک جامعه اگر زبان از اعتبار اجتماعی بیشتری برخوردار باشد حفظ می‌شود، اعتبار اجتماعی پشتوانه سیاسی و اجتماعی و علمی و ادبی و هنری برای زبان مهم است، زبان بخشی از هویت یک قوم است و وسیله‌ای برای آموزش به نسل‌های بعدی است.
وی افزود: مرگ زبان از بین رفتن یک وسیله ارتباطی نیست بلکه مرگ یک فرهنگ و قوم و ملت با تمام هویت تاریخی و فرهنگی دینی و اعتقادی آن است.
کاربرد زبان نباید تنها در طنز کاربرد داشته باشد
در ادامه بهمن بنی‌هاشمی پژوهشگر زبان شناسی دانشگاه تهران با اشاره به این‌که گویش خوانساری شاعران فراوانی داشته است، اظهار کرد: راهکار نگه داشتن گویش خوانساری این است که صرفأ در مصارف طنز آمیز استفاده نشود زیرا بار مثبت ندارد.
وی افزود: زبان در کاربرد معنا پیدا می‌کند و وقتی کاربرد زبان صرفأ در بیان طنز باشد تداعی پیدا می‌کند و سبب می‌شود که مردم آن شهر نسبت به آن گویش یک دید دم دستی یا طنز گونه پیدا کنند یا احساس کنند که اگر به آن گویش سخن گویند کسر شأن آنان است.
پژوهشگر زبان شناسی دانشگاه تهران گفت: یکی از کسانی که سعی داشته است گویش خوانساری را در مسائل مهمی که صرفأ مباحث طنز نیست استفاده کند استاد یوسف بخشی خوانساری بوده است.
وی افزود: برای گویش خوانساری باید یک بار معنایی ایجاد شود که کارکرد لغات و واژگان آن و دستور زبان به نحوی شود که از آن در مسائل مهم اجتماعی و سیاسی هم بتوان استفاده کرد.
بنی‌هاشمی تصریح کرد: بسیاری از اشعاری که در گویش‌های محلی ایران توسط شاعران سروده شده است از یک ویژه‌گی بهره نبردند.
به گزازش ایمنا، امروز به مناسبت روزجهانی حفظ و پاسداشت "زبان مادری" همایشی با عنوان گویش خوانساری با شعر خوانی اساتید شعر و ادبیات دانشگاه تهران و شهرستان در فرهنگساری خانواده به همت شهرداری خوانسار برگزار شد.
نظر شما