مشکلات فرآیند احیای بافت فرسوده چیست؟

به گزارش خبرنگار ایمنا، دراین جلسه صاحبان اندیشه و فعالان در زمینه بافت فرسوده، مسئولان دفاتر تسهیل گری، مشاورمعاونت شهرسازی و معماری، شرکت انبوده سازان و شهرداری حضور داشتنه ودر طول این جلسه اهم مشکلات و موانع احیای بافت فرسوده شهری به وسیله کارشناسان بیان و موضوع مورد نظر به بحث گذاشته شد.

بافت فرسوده میانی، بافت فرسوده روستایی، بافت فرسوده تاریخی و بافت فرسوده حاشیه ای یا غیر رسمی از انواع بافت فرسوده شهری هستند.

به علاوه این بافت های فرسوده از نظر وضعیت شهروندان ساکن در آن نیز متفاوت است از این منظر  در برخی  بافت های فرسوده هیچکس ساکن نبوده، در برخی دیگر تعداد اندکی از شهروندان ساکن هستند بنابراین رویکرد مدیریت شهری باید نسبت به انواع بافت فرسوده متفاوت باشد.

مهم‌ترین نکته مطرح شده در جلسه لزوم تغییر نگرش نسبت به بافت فرسوده در مقابل بافت معمول شهر بود؛ این نگرش موجب می‌شود که شرایط هر بافت با بافت دیگر متفاوت باشد بنابراین هرکدام از محلات و بافت های فرسوده راهکارهای خاص خود را در روند احیا بافت می طلبد؛ این موردی بود که یکی از دانشجویان رشته شهرسازی بدان اشاره کرد.

عباس آهنج، ازشرکت انبوه سازان مسکن در این جلسه گفت: 24 سال از زمان تصویب قوانین و توجه به بافت فرسوده می گذرد اما به دلیل سیاست های نادرست 50 سال گذشته و الگوی توسعه نامتناسب، تاکنون راهبرد جدی در این زمینه وجد نداشته است. به طور مثال توجه صرف به مسئله کالبدی بافت فرسوده و بی توجهی به پیشرفت های علمی، فرهنگی و اجتماعی ساکنان آن از جمله مواردی بوده که مد نظر قرار نگرفته است.

دید اقتصادی به بافت فرسوده تغییر کند

مرادیان، مسئول دفتر تسهیل گری  منطقه چهارده به این مهم به نحو دیگری اشاره کرد و گفت:  در نظر داشتن شان ساکنان بافت در فرآیند احیا از اهمیت والایی برخوردار است و در فرآیند مشارکت معنی و مفهوم پیدا می‌کند بنابراین توجه به سود و دید اقتصادی نسبت به بافت فرسوده، روند احیا را با اخلال روبرو می‌کند.

وی می‌افزود: مدیر شهر یا منطقه نباید براساس میزان دریافتی محله مورد نظر بودجه را تقسیم کند بلکه این بودجه باید به صورت متمرکز و براساس نیاز مناطق تقسیم بندی شود این در حالیست که دید اقتصادی بر روند مدیریت شهری حاکم بوده و در صورتی که سرمایه گذاری بربافت سودی نداشته باشد، سرمایه گذاری نیز بر روی آن انجام نمی شود، البته طلب سود معقول از سمت سرمایه گذار طبیعی و جز فرآیند کار است اما در کل نگاه غالب در کل سیستم شهری از جمله بافت فرسوده، نگاه سودآور و صرفا درآمدزایی است.

علی قهرایی، از انجمن های مردمی و فعالان مدنی نیز در این زمینه گفت: برخی از سیاست‌های احیا بافت فرسوده مانند تجمیع از کارایی لازم برخوردار نیست زیرا در بافت اجتماعی شهری مانند اصفهان مردم ترجیح می‌دهند که خانه‌های بزرگ خود را به جای تجمیع، تفکیک کنند.

وی افزود: یکی از مسائل دیگر، مسئله توان مالی افراد ساکن بوده که معمولا توان ساخت وبازسازی خانه خود را ندارند بنابراین کمک و برنامه مدیران شهر برای احیای بافت فرسوده اهمیت دارد که در این راسته برخی از قوانین و ضوابط باید اصلاح شود.

یکی از مشاوران دفتر تسهیل گری در این زمینه اظهار کرد: برخی از قوانین اداره راه و شهرسازی و شهرداری با یکدیگر متفاوت است بنابراین توجیه شهردار نیازمند زمان است در حالی که در این بازه زمانی، شهردار منطقه سه بار تغییر پیدا می‌کند.

خزری مسئول دفتر تسهیل گری منطقه 6 شهرداری اصفهان با اشاره به عدم حضور مسئولان در این جلسه گفت: مدیران باید در این جلسه حضور پیدا کنند و صحبت های کارشناسان را ازنزدیک بشنوند. بودجه شهر باید صرف اجرای پروژه‌های مشارکتی شود و دید مدیران شهر باید در زمینه مشارکت‌های مدنی و لحاظ ساکنان بافت تغییر پیدا کند.

طرح تفصیلی شهر بزرگ ترین مانع بر سر راه احیای بافت فرسوده

وی خاطرنشان کرد: که طرح تفصیلی خود بزرگ ترین مانع در روند احیای بافت فرسوده است زیرا توسعه شهر مقطوع و ثابت نبوده و در حال تغییر است و این طرح حتی با عنوان طرح جامع نیز باید قابلیت انعطاف و تغییر داشته باشد اما قواعد و قوانین معقول در زمان اجرای طرح لحاظ شود.

به گزارش ایمنا، به طورکلی موانع قانونی احیای بافت فرسود، دید نادرست مدیران شهر، بودجه و مشکلات مالی و عدم توجه به ابعاد فرهنگی و اجتماعی به جای بعد کالبدی از جمله موارد مطرح شده در جلسه بود.

در این جلسه عنوان شد تا دو سال آینده وضعیت منابع مالی شهرداری چندان مناسب نبوده بنابراین درصد پروژه‌های مشارکتی را باید افزایش پیدا کند، بنابراین لازم است موانع قانونی بر سر راه همکاری بخش خصوصی برداشته شده و مدیریت شهر علی رغم بخشی بودن، راه را برای اجرای مفید بخش غیر دولتی هموار کند.