امیرحسین شبانی در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: در این لایه از شهر انسان در قالب فرد یا گروه‌های اجتماعی به طور موقت یا دائم سکونت داشته و یک بسته انسانی را برای شهر ایجاد می‌کند؛ این لایه مهمترین جایگاه را در هویت بخشی به شهر دارد، بدین معنی که کالبد، محیط زیست، اقتصاد یا جنبه‌های دیگر شهر به نسبت افراد یا گروه‌های انسانی چندان در هویت بخشی تاثیرگذار نیست و شهر با لایه انسانی بسط و قوام پیدا می‌کند.
این کارشناس شهرسازی تصریح کرد: چنانچه جایگاه منابع و لایه‌های انسانی در سیاست‌های توسعه شهری فراموش و صرفا مسائل کالبدی، اقتصادی و جنبه‌های غیرانسانی در نظر گرفته شود، نقش انسان کمرنگ شده و بسیاری از تبعات از جمله بحران‌های هویتی را در پی خواهد داشت.
شبانی افزود: رشته انسان‌شناسی و جامعه شناسی شهری اقیانوسی وسیع و عمیق از جنبه‌های مختلف یک انسان را در خود دارد؛ این انسان در قالب یک فرد واجد شرایط حضور و اقامت در یک شهر یا یک شهروند تا واحدهای بزرگتری همانند خانواده، جمعیت و انجمن‌های محلی یا گروه‌های شهری واحد یکتای شهر را تشکیل می‌دهد.
وی ادامه داد: هر کدام از این سلسله مراتب باید نقش خود را در ساختار حیات و زیست شهر داشته تا شهری پویا، سرزنده و زیست‌پذیر برای زندگی شهری فراهم شود بنابراین چنانچه هر کدام از این سلسله مراتب حضور انسان را نادیده بگیرد، خلاهای حضور انسان، شهر را با بحران‌های هویتی، گسست اجتماعی و اقتصادی روبرو می‌کند.
این کارشناس شهرسازی خاطرنشان کرد: نمی‌توان چارچوب حضور همه جانبه انسان در ساختار و حیات شهر را مهیا کرد، اما باید تا حد امکان برای تحقق این هدف و جلوگیری از بحران‌های هویتی و اجتماعی همانند آشوب‌های شهری تلاش کرد.
شبانی گفت: تجربه ای که در کشورهای توسعه یافته و در دوران پست مدرن به دست آمده نشان می‌دهد، چنانچه انسان از معادلات شهرسازی حذف شود طرح‌ها با شکست مواجه می‌شود و حذف او نقطه پایانی بر شهرسازی و معماری مدرن در این کشورها بوده است؛ به طور مثال در اروپا و در دهه ۸۰ تا ۹۰ میلادی سهم خواهی قشرهای مختلف شهری شامل نژادها و فرهنگ‌های اقلیت، زنان و حتی معلولان جسمی و ذهنی به نوعی به بحران اجتماعی دامن زده و خطر حذف انسان را به مدیران و برنامه ریزان گوشزد کرد.
وی تاکید کرد: چنانچه در همه معادلات توسعه شهر، انسان به معنای عام در نظرگرفته نشود، طرح و دیدگاه های شهری به شکست انجامیده و برای جلوگیری ازاین اتفاق، توجه به شهروند باید در قالب مشارکت شهروندان ضرورت پیدا کند.
نظر شما