به گزارش سرویس ترجمه ایمنا و بنا بر گزارش اخیر صندوق بین‌المللی پول (IMF)، در میان کشورهایی با وضعیت کمبود آب بحرانی، پاکستان سومین جایگاه را به خود اختصاص داده است ولی به نظر می‌رسد که هنوز این مسأله اولویت احزاب سیاسی این کشور نیست.
گزارشات برنامه‌های توسعه سازمان ملل (UNDP) و شورای تحقیقات منابع آب پاکستان (PCRWR) نیز حاکی است که کشورهای آسیای جنوبی تا سال ۲۰۲۵ با بحران کمبود آب جدی مواجه خواهند بود. این وضعیت در پاکستان به حدی جدی است که مشکل آن هم ساکنان شمالی آن با بیش از پنج هزار یخچال طبیعی و هم ساکنان جنوبی با بیابان‌های خشک و لم‌یزرع را درگیر خود خواهد کرد.
در حال حاضر این کشور با وجود تنها دو سد، توان ذخیره آب فقط برای ۳۰ روز را دارد. حال آن که همسایه آن هند، می‌تواند برای ۱۹۰ روز آب ذخیره کند. البته این مقادیر در مقایسه با ایالات متحده، با ظرفیت ذخیره آب برای ۹۰۰ روز بسیار ناچیز است ولی با وجود اینکه هند همواره دغدغه سدسازی برای ذخیره آب بیشتر دارد و نسبت به ساخت نیروگاه های برق آبی اقدام کرده است پاکستان گویی با بی توجهی مسئولان مواجه است.
دلایل کمبود آب در پاکستان
هر چند رشد جمعیت و شهرنشینی از دلایل اصلی این بحران اعلام شده‌اند ولی عوامل تشدید کننده آن عبارتند از تغییرات آب و هوایی، مدیریت ضعیف منابع آب و فقدان عملکرد سیاسی لازم برای مقابله با بحران کمبود آب. در بسیاری از نقاط پاکستان، دوره فصل زمستان از چهار ماه به دو ماه کاهش داشته و بارش‌های موسمی نیز بسیار بی رمق بوده‌اند. حتی بر اساس گزارش IMF در حالی که در سال ۲۰۰۹ میزان دسترسی و تولید سالیانه آب در پاکستان برابر با ۱۵۰۰ مترمکعب بوده است، در حال حاضر ظرفیت سالیانه آن برابر است با ۱/۰۱۷ مترمکعب یعنی تقریبا با آستانه کمبود آبکه شاخص آن ۱۰۰۰ مترمکعب می‌باشد برابر است.
در حال حاضر سطح آب دو سد Tarbela و Mangla که دو مخزن اصلی تأمین آب این کشور هستند به سطح "مرده" خود رسیده است که این اخبار موجب در گرفتن بحث در رسانه‌های اجتماعی مبنی بر بی توجهی مسئولان و نبود عملکرد مناسب برای مواجهه با این بحران شده است.
از سوی دیگر نیز آخرین منابع تأمین آب یعنی منابع آب‌های زیرزمینی این کشور نیز به سرعت رو به اتمام است و مقامات هیچ واکنشی نسبت به مقابله با این مشکل جدی از خود نشان نداده‌اند. این امر بحران آب پاکستان را بسیار حاد جلوه می‌دهد و حتی امنیت کشور را نیز دچار بحران کرده است به طوری که در پی تأثیرات اقتصادی بحران آب، درگیری‌های بسیاری برای تصاحب منابع آب میان مردم رخ داده است.
مصرف بی‌رویه آب
علاوه بر کمبود میزان آب دریافتی و نبود امکانات ذخیره آب، پاکستان با مشکل اتلاف آب نیز مواجه است و حتی آمارها نشان می‌دهد که این کشور دارای چهارمین رتبه میزان مصرف آب در جهان است. در حالی که وضعیت بحران آب هر روز در پاکستان بدتر و خطرناک‌تر می‌شود، فعالان حوزه آب با مراجعه به رسانه‌های اجتماعی از مردم می‌خواهند که با شستشوی ماشین به کمک یک سطل آب از هدر رفت آن جلوگیری و ذخیره کنند. حال آنکه به نظر می‌رسد مقامات بی توجه هستند و در این راه تلاش نمی‌شود.
محققان سازمان‌های توسعه و تحقیقات پاکستان پیش‌بینی می‌کنند که این کشور در سال ۲۰۴۰، کشوری با بیشترین فشار کمبود آب منقطه‌ای است که البته این تنها پیش‌بینی موجود در این زمینه نیست. در گذشته نیز اخطارهای جدی درباره این بحران به مقامات اعلام شده و حتی این مسأله را تهدید بزرگتری نسبت به تروریسم دانسته‌اند. از جمله این پیش‌بینی‌ها اطلاعیه شورای تحقیقاتی منابع آبی پاکستان PCRWR در سال ۲۰۱۶ است که بنابر آن پاکستان در سال ۱۹۹۰ به مرز هشدار کمبود آب نزدیک و در سال ۲۰۰۵ از این مرز عبور کرده است. در این گزارش اعلام شد که ادامه روند فعلی کشور را به وضعیت حاد و یا خشکسالی خواهد کشاند.
ترجمه از: مریم زمانی، خبرنگار ایمنا
نظر شما